เป็นการเดินทางยาวๆต่างประเทศ ครั้งแรก ใช้ระยะเวลาประมาณ 7 วัน มีเพื่อนร่วมทางเป็นสมุนตัวใหญ่ๆ 2 คน ไปนานแล้วจนจะครบรอบ เพิ่งได้มารีวิวครั้งแรก ฝากด้วยนะคะ

Flight : XJ700 Air AsiaX
Photo by : iPhone7plus & Fuji x-a2
Lens : 35mm f2.0 & Lens kit 16-50
Host : Oh house
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ส่วนลด via Airbnb
https://abnb.me/e/HjU4PrkOnM
https://abnb.me/e/HjU4PrkOnM
**เฉพาะคนที่เพิ่งสมัครครั้งแรกและจองที่พักเลยนะคะจะได้ส่วนลด 1,200 บาทค่ะ**



Day 1 (Ewha Womans University / Hongdae)
https://ppantip.com/topic/37635980
Day 2 (Haneul Park / N-Seoul Tower/ Myeongdong Shopping Street)
https://ppantip.com/topic/37636057
Day 3 (วัดโชเกซา/ พระราชวังเคียงบกกุง/ ตลาดทงอิน/ เส้นจตุรัสควางฮวามุน/ คลองชองเกชอน)
https://ppantip.com/topic/37636142
Day 4 (Graffiti tunnel/ FNC Ent./ ร้านหมูย่างพ่อน้องมิน CNBLUE/ Lotte mart (Seoul station)/ ภารกิจ "หนูอยากกลับบ้าน")
https://ppantip.com/topic/37636290
Day 5 (Lotte mart/ Dongdaemun/ ตลาดนัดกลางคืนที่ DDP & LED Rose Garden)
https://ppantip.com/topic/37636877
Day 6 (Naksan Park & Ihwa Mural Village/ ตึกซัมชีกิล & อินซาดง/ ร้านขนม O'sulloc/ เดินเล่นแถวฮงแด)
https://ppantip.com/topic/37637002
Day 7 (Central Park ตามรอยสามแฝด)
https://ppantip.com/topic/37637420

Day-4
* Graffiti tunnel
* FNC Ent.
* ร้านหมูย่างพ่อน้องมิน CNBLUE
* Lotte mart (Seoul station)
* ภารกิจ "หนูอยากกลับบ้าน"

วันที่ 4 ที่สะสมความบอบช้ำมาสามวันตั้งแต่มาถึง วันนี้เลยออกช้าหน่อย เริ่มต้นที่พวกเราจะไปอุโมงค์กราฟิตี้ที่อัปกูจองกัน ตั้งแต่มาถึงที่เกายังไม่มีกาแฟตกถึงท้อง เอาเป็นว่าขอสักแก้วดึงสติ ขอร้านใกล้ๆที่พักละกัน







นั่งรถไฟใต้ดินไปลงสถานี Apgujeong Rodeo (Exit1)  แล้วเลี้ยวขวาเดินจนสุดทางก็จะเจอทางเข้าอุโมงค์ แต่ๆ การเดินทางของเรามันไม่ได้ราบรื่นขนาดนั้นพวกเราเดินผิดทางพวกเราเดินตรงไปไม่ได้เลี้ยว ก็เดินอ้อมไปไกลเลยจนมารู้สึกตัวอีกทีเกือบสุดถนนเส้นนี้แล้ว พอเราเปิด google map เทียบกับข้อมูลที่เราหามามันไม่ถูกละ เลยเดินย้อนกลับมาใหม่ เริ่มใหม่ 555 สุดท้ายเราเดินเลาะตัดไปที่ถนนเส้นด้านหลังติดกับแม่น้ำฮันเลย สุดท้ายเราก็เจออุโมงค์ที่เราจะมา










คือที่เห็นในรีวิวทั่วไป เราเห็นคนมากันเยอะแยะเลย แต่พอเรามามันไม่มีคนเลย กลายเป็นน่ากลัวไป แต่พอเดินมาถึงปลายทางเราก็ได้เจอกับแม่น้ำฮันพอดี อยู่ตรงข้ามกับคอนโดหรูห้องละ 60 ลบ.ของดาราดังๆในเกาหลีพอดี เราก็นั่งหลบแดดกันสักพักเพราะว่าตอนที่ไปถึงแดดแรงมาก แรงจนตัวจะไหม้หน้าจะไหม้ตามกัน พอได้โอกาสเราก็ถ่ายรูปริมแม่น้ำฮันกันไป รอบๆแม่น้ำฮันส่วนมากคนจะมาเดินออกกำลังกับปั่นจักรยานกัน ตรงปลายทางออกอุโมงค์จะมีที่ให้เล่นพวกกีฬาทางน้ำกลางแม่น้ำฮันด้วย แต่ว่าเพราะเรามาเช้าเกินไปเลยยังไม่ค่อยมีใครมา มีแต่คนที่เค้ามาปั่นจักรยานกันเป็นหมู่คณะแค่นั้น พออยู่ตรงนี้ได้สักพักเราก็เปลี่ยนไปเป้าหมายต่อไปของเราเลยดีกว่า....ไปติ่ง (ใครไม่อินข้ามไปพาร์ทท้ายๆพบกับความตื่นเต้นได้เลย)

เป้าหมายต่อไปของเราบนถนนเส้นนี้คือ FNC Ent. พอดีกว่าเราติ่งค่ายนี้ซะเยอะเลยจะแวะมาบริษัทนี้ แต่แบบเราเป็นติ่งที่เคยแต่ไปดูคอนงัย เราไม่เคยติ่งแบบตามดาราศิลปินงิ เอาสิ เวลาเค้ามาอยู่ตรงไหนทำอะไรกันเหรอ ตอนมาถึงหน้าบริษัทไม่เห็นมีรัยนอกจากกำแพง กับรั้วของอาคารที่อยู่ตรงข้าม แล้วพวกที่ติ่งงิปกติเค้ามาอยู่ตรงไหนเวลาจะรอเจอศิลปิน สรุปเป็นว่าพวกเราไป CU mart ที่อยู่ใกล้ๆหาข้าวเช้ากินดีกว่าเพราะคิดรัยไม่ออก 555 พอเรากินเสร็จนั่งปุ๊กอยู่ในมาร์ทนานพอสมควร เลยแบบ ถ้าอยู่ตางนี้ก็ไม่เห็นรัยป่ะ เลยเดินไปหน้าค่ายอีกรอบ ก็ยืนรอสักพัก ก็มีนักท่องเที่ยวเดินมาที่ตึกนี้เป็นพัก คือดูออกอ่ะว่าเป็นคนญี่ปุ่น เพราะ CNBLUE  กับ FTISLAND ดังในญี่ปุ่นงัย เค้าก็มาถ่ายรูปหน้าตึก บางคนมีเอาถุงของเพื่อจะมาฝากให้ศิลปินด้วย เราก็ได้แต่ยืนมอง คือมันก็น่าเบื่อนิดนึงอ่ะ อาจจะไม่นิดนึงล่ะค่อนข้างมากเลยแหละ




สักพักก็มีเด็กผู้หญิงคนไต้หวันเดินถือกล้องมาคนเดียวมายืนอยู่ข้างๆ สักพักเค้าก็ถามว่ามารอใครเหรอ เราก็ว่าเผื่อเจอเมนเรางิ เราเลยถามกลับว่าเมนเค้าเป็นใครเค้าบอกว่า FTISLAND พอดีเรารู้ตารางเลยบอกว่าไม่อยู่ที่นี่นะเพราะยังถ่ายงานตอนเช้าอยู่เลย เค้าก็เหรอ แต่เค้าก็ยังรออยู่เหมือนเดิม เราก็ยืนมองประตูไปสักพักเห็นผู้ชายคนนึงใส่หมวกเดินออกมาคนเดียว ตอนแรกจำหน้าไม่ได้นะ แต่พอมองดีๆแบบอ้าว กวางจิน N.flying งิทำไรไม่ถูกจ้า กดถ่ายคลิปอย่างเดียวเพราะยังนึกไม่ออกว่าใครกว่าจะนึกได้ก็สายแล้วสูวว  5555 คราวนี้แหละเพื่อนเลยเริ่มฮึกเหิมว่าเจอ1 คนละ ต้องได้เจออีกแน่นวลล เลยปักหลักต่อ สักพักเราเห็นคนในประตูไม่ได้เดินออกมานะคุ้นๆว่าจะเป็นชาฮุน คือแบบเอาล่ะครบวงนี้แน่นวลลลล สักพักตรงที่เรายืนก็เริ่มมีแฟนคลับมาเพิ่มอีก คราวนี้เป็นคนนิวซีแลนด์ กับอินโด เค้าก็มายืนนิ่งๆเงียบๆข้างๆ สักพักแจฮยอน กับพ่อN.flying ก็เดินเข้าบริษัทมาพร้อมกับเมเน คือนางใส่ฮูดแบบปิดหน้าเหลือแต่แว่น ส่วนพ่อไม่มีออร่าใดๆตอนแรกคิดว่าเป็นทีมงานด้วยซ้ำปล่อยไป

คราวนี้วงนี้ขาดแค่สามีพี่ดิวละล่ะ เราก็รอต่อ ก็กดโทรศัพท์ไปเรื่อยคุยกับคนที่ไทยรายงานสดงิ แต่หน้าเรามันมีรถจอดบังประตูอยู่แล้วเราก็นั่งยองๆไม่เห็นรัย อยู่ๆเพื่อนเราก็ตะโกนเลยค่ะโอปป้ามาเลย ลุกสิรอรัย ตอนนั้นสติดีมีอยู่ครบไม่แหกปากค่ะกดมือถือถ่ายคลิปอย่างเดียว สรุปคือเจอFTISLAND เว้นแค่ฮงกีที่ยังไม่เข้าค่าย พอพวกนางเดินเข้าไปหมดแล้วก็เดาว่าเดี๋ยวคงได้เจอที่เหลือแหละ อ่ะยืนต่อ สักพักเพื่อนนิวซีแลนด์(เดี๋ยวนะเป็นเพื่อนกันแล้ว5555) นางแบบถามพวกเราว่าพวกเรารู้ตารางของ FTISLAND เหรอ เราก็บอกว่าเปล่าเราไม่รู้ นางบอกว่าทำไมพวกเราดูพร้อมจังอ่ะคนนึงเรียกคนนึงถ่ายคลิป นางแบบยอมแพ้ได้แต่ยืนตบมือให้ ก็หัวเราะกัน พอว่างก็ยืนคุยว่าเมนวงไหน ชอบใครรัยงี้ เพื่อนนิว(ย่อๆละ)บอกว่านางมานี่เป็นครั้งแรกเป็นเมน FTISLAND ส่วนเพื่อนอินโดอีกสองคนคนนึงมา5ครั้ง อีกคนมา11 ครั้ง พอฟังละแบบเห่นโล้วววววว มาทำรัยเยอะแยะ การรอหน้าค่ายมันไม่เห็นมีรัยให้มาบ่อยขนาดนั้นเลยอ่ะ



พอเสร็จเพื่อนอินโดก็ถามว่าในFTISLAND เมนใคร เราบอกว่าเราเมนฮงกี นางแบบจริงเหรอ แล้วตอนweekend ได้ไปดูคอน10ปีมามั้ย เราบอกว่าเปล่าเราบินมาที่นี่ก็วันจันทร์แล้ว นางบอกแบบน่าเสียดายมากเลยนะคอนดีมากเลยนางไปดูมา นางบอกว่างี้เทอควรไปฮงกิระเลยนะ เทอต้องไป (ประเด็นคือถ้าไปมันกลับดึกมากเพราะจัดรายการสี่ทุ่มเลิกเที่ยงคืนเราเลยเลิกplanไปแต่แรก) นางบอกว่าฮงกีน่ารักมากเทอต้องไป เราก็หัวเราะใส่เฉยๆ สักพักก็มีcannival สีดำมาจอดหน้าค่าย คนที่ลงมาคือสามีพี่ดิวค่ะ นางเดินมาเห็น 5 วิละจากไปไม่มีหลักฐานการบันทึกใดๆทั้งนั้นเพราะแค่พิจารณาว่าเป็นใครนางก็เดินหายไปแล้นนนอดไป

เราก็รอกันต่อ คือแบบบอกไม่ได้ว่าจะได้เจอใคร อีกอย่างวันนี้ CNBLUE มีงานนอกกันหมดไม่เข้าค่ายแน่นอน ตัดไป ส่วน FTISLAND เข้าตึกมาแล้ว 4 ขาด 1 เพื่อนเราตามสืบมีคนบอกว่าเดี๋ยวนางต้องเข้ามา ก็เลยจะรอกันต่อ บอกตรงๆตอนนั้นสังขาลร้าวกันหมดแล้ว 5555 ก็รอไปเรื่อย อยู่ๆ กวางจินที่เดินออกไปตอนแรกนางก็เดินกลับมาพร้อมเมเน คราวนี้เพื่อนเราพร้อมละจะเข้าชาร์จละนางเอาขนมกับสมุดเตรียมไปขอลายเซ็นละ พอถึงใกล้ๆหน้าประตูเพื่อนเราเดินไป เพื่อนอีกคนถือกล้อง เราถ่ายคลิป เมเนโบกมือมาว่ารับไม่ได้ไม่ให้ถ่ายด้วยไม่อะไรทั้งนั้น เงิบค่ะ เงิบยกคณะ เงิบในเงิบ แต่กวางจินนางหันมานะ หันมาขอบคุณ (ผมทำได้แค่นี้ล่ะฮะนูน่า)

หลังจากที่เงิบเพราะเมเนละ หันกลับมาตั้งหลักใหม่ สักพักมินารินางก็เดินออกมา ออกมาตอนกดโทรศัพท์อีกละ เวลาจะตั้งใจตั้งกล้องงิไม่มีใครเดินมา พอถึงช่วงปลงว่าไม่มีใครออกชอบเดินออกมา ทำมั้ยยย ก็ได้คลิปมินาริส่งกลับมาให้บรรดาเมียติ่งที่ กทม ได้ชม ส่วนเพื่อนไต้หวันเราคาดว่านางคง shock จากนั้นสักพัก แจจินก็เดินออกมาก็ถ่ายคลิปเก็บไว้อีก สักพักก็เป็นบ๊อบออกมา ให้เราเดาว่าเพื่อนไต้หวันน่าจะshock ยาวเพราะเจอใกล้มากเลยแชร์คลิปให้นางไปที่ถ่ายได้ สักพักนางก็ยอมแพ้ขอกลับก่อน มีไลน์บอกว่าถ้ามีคลิปอีกส่งให้นางด้วยนาจาาาา  make friend กันไปแบบชาวติ่ง

หลังจากที่รอกันมานาน ละดูท่าทีจะไม่มีใครเข้าออกละวันนี้พวกเราก็ล่าถอยไปหารัยกินกัน ตั้งใจว่าจะไปร้านหมูย่างพ่อน้องมิน เราก็ปรี่ไปรถใต้ดินกันเลย เพราะกลัวจะมืด จากที่หาข้อมูลบอกว่าให้ไปลง สถานีYeongdeungpo (Exit1) พวกเราก็นั่งรถตามไปแต่เราออกผิด เพราะexit1 มันไม่เจอตึกที่เค้ารีวิวไว้ เราเจอแต่ร้านไก่ทอด ซึ่งนั่นทำให้เพื่อนเราตาวาวมากจริงๆ แต่ก็ต้องย้อนกลับมาที่สถานี มาตั้งหลักกันใหม่ เราไปออกทางออก ที่เดินทะลุเจอทางออกห้างลอตเต้ จากนั้นข้ามถนนเดินตรงไป แต่...เราข้ามไปอีกฝากที่จะต้องไป เราต้องทำให้เรื่องธรรมดาไม่ธรรมดาอยู่แล้วมันต้องมีสักเรื่องในแต่ละวันน่ะ สุดท้ายเราเลยเดินทะลุที่ขายเสื้อผ้าใต้ดิน แต่เราออกทางออก3 โผล่มาแบบที่นี่ที่ไหนฮึ!!! สุดท้ายต้องกางรีวิวใหม่ เราก็เดินตามสุดรัยสุด แต่แบบไม่เห็นเจอร้านเลย พวกเรายืนอยู่หน้าสถานีตำรวจ ถึงจุดที่เริ่มดึกและหาไม่เจอละ เลยเข้าไปถามตำรวจแม่มมม

พอเข้าไป เพื่อนเรามีอาการบิดม้วนตัวพองามทั้งสองคน คือตำรวจที่พวกนางถามหล่องัย พวกนางเลยแบบ "ดีอ่าาาาา"สุดท้ายโอปก็เปิดกูเกิลหาร้านอยู่ดี นางก็แบบ
ตำรวจ : เดินตรงไป  เห็นคาราโอเกะมั้ยให้เลี้ยวแยกนั้น เดินตรงไปก็จะเจอ พร้อมเปิดmap ตรงโนเรบัง

เป็นเกาหลีผสมอิงค์บางๆ...แต่พวกเราก็ยัง งง และเราก็ยื่นแอปtranslate ให้โอปพิมพ์เป็นเกากลับมาโอปพิมพ์แต่ก็ไม่ได้ช่วยนักแต่ที่แย่คือหลังจากที่โอปบอก พอมองไปรู้สึกว่าทุกแยกมีโนเรบังทุกแยกเลย เอาล่ะสุดท้ายเพื่อนเลยชะโงกไปดูmapในมือถือโอปแล้วนับแยกเอาเองว่าแยกไหนจากนั้นเพื่อนก็ร่ำลาแบบเสียไม่ได้แล้วเดินไปหาร้านพ่อน้องมินต่อจนเจอ







ถึงร้านพ่อน้องมิน คือไม่มีคนเลยข่า ทำไมนิ คือขายไม่ดีรึยังงัยเช้าไปเหรอพวกเราก็สั่ง ขอแทกุกเมนูด้วยเพราะอ่านเกาไม่ออก พวกเราที่ไปไม่มีใครกินเนื้อเลยกลัวสั่งผิดในเมนูมีแค่ เนื้อซี่โครงหมู ปลาไหล เนื้อ รัยงี้ แต่พอสั่งเค้าไม่ให้เราสั่งแค่อย่างเดียวต้องสั่งอย่างอื่นเพิ่มอีก เลยสั่งบีบิมบับ กับปลาหมึกเพิ่ม คราวนี้เราก็รออาหารละ เครื่องเคียงค่อยๆทยอยวางบนโต๊ะ