แฟนเราเขาดูเปลี่ยนไปค่ะและบอกเลิกเราในที่สุด เรารู้เพราะเรางี่เง่าเอาแต่ใจ งอลแล้วชอบเงียบและอีกหลายๆอย่างมากกกเราแย่กับเขามากก ที่ผ่านมาเขาดีกับเราตลอด เราได้ใจที่เขาตามใจเรา เขาบอกเลิกเราสามครั้งเราง้อสุดชีวิตเพราะเขาไม่เคยบอกเลิกเราเลยมีแต่เรา แย่มากๆ สามครั้งเขาก็ให้อภัยค่ะพอมาครั้งนี้ง้อเท่าไหร่ยื้อเท่าไหร่เขาก็ไม่กลับมาแล้วครั้งนี้ที่ทะเลาะกันก็เพราะเรายังปรับเรื่องนี้ไม่ได้เท่าไหร่ งอลแล้วเงียบ เห้ออ เราง้อเค้าบอกจะปรับทุกอย่างที่ผ่านมาเราก็ปรับแล้วแต่ยังได้ไม่ดีพอเราขอโทษแล้วเขาบอกเขาก็เห็นแต่เราสองคนมันสุดได้แค่นี้จริงๆ แบบนี้ดีแล้ว เราง้อเรายื้อยังไงเขาก็พูดอแต่คำนี้แล้วก็บอกว่าขอโทษเขาบอกเขาแย่เองงไม่อยากกลับไปให้เราเสียใจแล้ว เราบอกทำไมถึงคิดว่ากลับไปแล้วแกจะทำเค้าเสียใจ แกไม่ไว้ใจเคาหรอว่าเค้าจะปรับได้ เขาก็เงียบ สุดท้ายเรารั้งยังไงก็จะไปลูกเดียว เราเลยเหนื่อยเลยถามเขาว่าไม่รักแล้วใช่มั้ย เขาก็บอกยังรักแต่ไม่ใช่แบบแฟนแล้ว เป็นห่วงอยู่ เราถามรักแล้วทำไมต้องเลิกคนรักกันเขาไม่ทิ้งกันไว้กลางทางแบบนี้หรอกนะ เขาก็บอกแต่คำเดิมแบบนี้ดีแล้ว เราก็บอกพูดง่าไม่รักยังเจ็บน้อยกว่า พูดดิ เขาก็ไม่ยอมพูด เขาบอกเขาก็เสียใจแต่แบบนี้ดีแล้ว
ดีกว่าไม่มีความรู้สึกอะไรให้กันเลย ดีกว่าเกลียดกัน สุดท้ายเราเลยตกลงแต่ก็ยังติดต่อกันได้แต่ไม่มีสถานะเขาก็โอเค เราสับสนในตัวเขามากเขาบอกรักแต่ทำไมถึงทิ้ง? ทำไมถึงไม่ร้องไห้เลย? ทำไมถึงไม่เชื่อใจกันอีกสักครั้ง? เรารู้เราผิดเราปรับแล้วเขาก็บอกเขาเห็นแต่เรายังปรับได้ไม่ดีเท่าไหร่เพราะเพิ่งเริ่มเรายังติดนิสัยงี่เง่าอยู่แต่น้อยลง
เราคิดนะว่าเราจะห่างกับเขาสักพักเพราะเขาบอกยังรักเราอยู่เขาอาจจะไม่เคยได้อิสระอยู่คนเดียวอาจจะคิดถึงเราบ้างรึเปล่าแอบมีความหวังนิดๆ? (เราเคยคุยกับเขาว่าจะไปอยู่ด้วยแค่ระหว่างทำงานและจะไปแต่เราไม่ได้บอกเขานะว่าจะห่างเพราะเราอย่างรู้เขาจะคิดถึงเรามั้ย) แต่อีกใจก็ทำใจเผื่อไว้ด้วยเพราะถ้าเขาไม่กลับมาเราก็ต้องยอมรับให้ได้ ปล.ไม่มีเรื่องมือที่3ค่ะ ปล.เข้าบอกเป็นเพราะเขาเข้าเรียนมหาลัยด้วยอยากตั้งใจเรียน เอ่อลืม ขอต่ออีกหน่อยหลังจากเลิกกันเราโทรไปเขาก็รับนะแต่ไม่มาหาเราง้อเขาเขาก็ไม่ดีด้วยเราเลยบอกมาคุยกันต่อหน้าดีกว่าเขาก็ไม่ยอมมาสุดท้ายเราบอกไม่มาเราจะทำร้ายตัวเอง เขาก็บอกอย่าทำไรโง่ๆ (เอาจริงๆเราไม่ทำหรอกแค่อยากให้มาคุยกัน) เขาก็บอกเขามาเดี๋ยวเราก็ตัดใจไม่ได้ แต่สุดท้ายก็ยอมมา เราก็ยื้แไปเขาไม่กลับเหมือนเขารู้สึกแย่กับตัวเขาเองเขาขอมือเราเขาก็ให้เขาเอามือดเราไปตบหน้าเขา เราเลยตบตัวเอง1ที เขาบอกอย่าทำแบบนี้อย่าทำร้ายตัวเองเขาก็ร้องไห้ แต่แปปเดียว55555 เราสับสนสรุปเขารักเราอยู่มั้ย ถ้ารักทำไมต้องไป มีสิทธิที่เขาจะคิดถึงเราหรือคิดจะกลับมาบ้างมั้ยคะ สุดท้ายเราบอกเขาว่าถ้ารู้สึกอีกครั้งก็กลับมาได้นะ เขาก็อื้อ
แฟนบอกเลิกเพราะรับนิสัยเราไม่ได้ แต่บอกยังรักอยู่แต่พอแค่นี้ดีกว่า?
ดีกว่าไม่มีความรู้สึกอะไรให้กันเลย ดีกว่าเกลียดกัน สุดท้ายเราเลยตกลงแต่ก็ยังติดต่อกันได้แต่ไม่มีสถานะเขาก็โอเค เราสับสนในตัวเขามากเขาบอกรักแต่ทำไมถึงทิ้ง? ทำไมถึงไม่ร้องไห้เลย? ทำไมถึงไม่เชื่อใจกันอีกสักครั้ง? เรารู้เราผิดเราปรับแล้วเขาก็บอกเขาเห็นแต่เรายังปรับได้ไม่ดีเท่าไหร่เพราะเพิ่งเริ่มเรายังติดนิสัยงี่เง่าอยู่แต่น้อยลง
เราคิดนะว่าเราจะห่างกับเขาสักพักเพราะเขาบอกยังรักเราอยู่เขาอาจจะไม่เคยได้อิสระอยู่คนเดียวอาจจะคิดถึงเราบ้างรึเปล่าแอบมีความหวังนิดๆ? (เราเคยคุยกับเขาว่าจะไปอยู่ด้วยแค่ระหว่างทำงานและจะไปแต่เราไม่ได้บอกเขานะว่าจะห่างเพราะเราอย่างรู้เขาจะคิดถึงเรามั้ย) แต่อีกใจก็ทำใจเผื่อไว้ด้วยเพราะถ้าเขาไม่กลับมาเราก็ต้องยอมรับให้ได้ ปล.ไม่มีเรื่องมือที่3ค่ะ ปล.เข้าบอกเป็นเพราะเขาเข้าเรียนมหาลัยด้วยอยากตั้งใจเรียน เอ่อลืม ขอต่ออีกหน่อยหลังจากเลิกกันเราโทรไปเขาก็รับนะแต่ไม่มาหาเราง้อเขาเขาก็ไม่ดีด้วยเราเลยบอกมาคุยกันต่อหน้าดีกว่าเขาก็ไม่ยอมมาสุดท้ายเราบอกไม่มาเราจะทำร้ายตัวเอง เขาก็บอกอย่าทำไรโง่ๆ (เอาจริงๆเราไม่ทำหรอกแค่อยากให้มาคุยกัน) เขาก็บอกเขามาเดี๋ยวเราก็ตัดใจไม่ได้ แต่สุดท้ายก็ยอมมา เราก็ยื้แไปเขาไม่กลับเหมือนเขารู้สึกแย่กับตัวเขาเองเขาขอมือเราเขาก็ให้เขาเอามือดเราไปตบหน้าเขา เราเลยตบตัวเอง1ที เขาบอกอย่าทำแบบนี้อย่าทำร้ายตัวเองเขาก็ร้องไห้ แต่แปปเดียว55555 เราสับสนสรุปเขารักเราอยู่มั้ย ถ้ารักทำไมต้องไป มีสิทธิที่เขาจะคิดถึงเราหรือคิดจะกลับมาบ้างมั้ยคะ สุดท้ายเราบอกเขาว่าถ้ารู้สึกอีกครั้งก็กลับมาได้นะ เขาก็อื้อ