สวัดดีค่ะเรามีเรื่องสงสัยคือเราเป็นโรงซึมเศร้าหรือแค่คิดมากเพราะเป็นช่วงวัยรุ่นปกติ ขอบอกก่อนนะคะว่าตอนนี้เราอายุ16ปีซึ่งอยู่ในช่วงวัยรุ่นเราเป็นคนคิดมากเรื่องคำพูดหรือการกระทำยิ่งคนในครอบครัวหรือว่าคนที่เราสนิทเราก็จะยิ่งคิดมากซึ่งเราจะโดนคนในครอบครัวพูดแย่ๆใส่โดนพี่แกล้งชนิดที่ว่าเรียกว่าโดนตบโดนกระทืบก็ได้ตั้งแต่ยังเด็กประมาณ4ขวบได้มั้งแต่เราก็เก็บมาโดยตลอดแต่เราก็บอกแม่นะแต่เขาคงคิดว่าทะเลาะกันปกติมั้งเลยไม่ค่อยสนใจซึ่งพอขึ้นม.2เรากับพี่ก็ไม่ค่อยทะเลาะกันเท่าเมื่อก่อนแล้ว เราเป็นคนที่มีอะไรจะเก็บไว้คนเดียวคิดมากคนเดียวไม่อยากบอกใครถ้าอันไหนทนไม่ไหวก็จะร้องไห้คนเดียวแล้วก็รู้สึกอยากตายซึ่งเป็นมากตั้งแต่เด็กแต่ถ้าอยู่กับคนอื่นเราก็จะปกตินะคือคุยบ้างขำบ้างแต่เมื่อประมาณปีนึงเราพึ่งมาเป็นแบบหนักๆคือเราจะนอนร้องไห้เกือบทุกคืนอยากตายตลอดซึ่งเราเคยปรึกษาเพื่อนซึ่งเพื่อนก็บอกว่าเข้าใจเราเข้าใจความรู้สึกเราแต่ไม่เลยมันไม่มีใครเข้าใจเราพอเราไปปรึกษาพี่ซึ่งเขาก็เรียนเกี่ยวกับหมอเขาก็บอกว่าเขาเคยเป็นแบบนี้ไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าหรอกแค่อารมณ์ของวัยรุ่นปกติหรืออาจจะเป็นเพราะเราเรียนหนักเพราะเราเรียนวิทย์-คณิตแล้วเรียนพิเศษทุกวันเราเลยคิดว่าโอเคเราอาจจะไม่ได้เป็นโรคนั้น แต่วันนี้คือเราโดนคำพูดของคนในครอบครัวทำร้ายซ้ำแผลเดิมที่จำได้คือ"มันเนรคุณ/ยิ่งโตยิ่ง /สันดารหมาแบบนี้ไปเกิดเป็นลูกหมาดีกว่าไหม/รู้งี้ไม่น่าให้เกิดมา/กระทืบเลยดีไหม/เด็ก " ประมาณนี้เราโดนเขาตีที่แขนที่ขาที่แถวๆหน้าซึ่งเราก็ไม่ตอบโต้อะไรพอโดนด่าเราก็มาร้องไห้คนเดียวอีกเรารู้สึกว่าเราอยากตายอยากหายไปจากโลกนี้ถ้าไม่มีเราเขาอาจะมีความสุขมากขึ้นแต่เราก็ทำไม่ได้เรายังเป็นห่วงพวกเขาอยู่ เราพยายามจะอยู่คนเดียวไม่ยุ่งกับใครก่อนแต่พวกเขาก็พยายามจะมาคุยกับเรา เราเคยคิดจะปรึกษาพวกเขานะแต่มันมีช่วงนึงที่มีข่าวเรื่องคนเป็นโรคซึมเศร้าฆ่าตัวตายแล้วพวกเขาก็บอกว่าพวกนั้นมันโรคจิตเป็นประสาทมันเลยทำให้เรากลัวว่าถ้าเราบอกเขาปรึกษาพวกเขาแล้วพวกเขาจะมองเรายังไงจะด่าเราเหมือนพวกนั้นไหมจะมองเราเป็นตัวประหลาดหรือเปล่า เราเลยตั้งกระทู้นี้เพื่อลองถามดูว่าอาการแบบเราเข้าข่ายเป็นซึมเศร้าไหม แล้วเราควรแก้ไขยังไง