คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
# ตอน3
พอครูเข้าเราก็เรียนพักเที่ยงกินข้าวเสร็จ ก็ไปซ้อมร้องเพลงกันบนห้องสังคม
นาฟ: พวกเมิงถนัดเพลงไรวะ
โร: เพลงไทย
ต่อ: กูได้หมด
นาฟ: เค้าขอให้ห้องเราร้อง4เพลง
ต่อ: เมิงอยากร้องเพลงไรอ่ะโร
โร: ผัวเก่า
นาฟ: เชี่ย! เมิงไปหมอลำนุ่น
โร: พวกเมิงเลือกเลย
ต่อ: เมิงเลือกเลยอีนาฟ
นาฟ: อีพวกห่าโยนขี้มาให้กู
คุยกันบบลาๆๆ
นาฟ: สรุป เพลงเเค่เธอที่ต้องการ ขอ ยังคิดถึง เเละ หมดอารมณ์
( ไม่ใช่ไรนะ ส่วนตัวจขกท.ชอบเพลงพวกนี้55555)
ต่อ โร: โอเค
นาฟ: งั้นเย็นนี้ซ้อมกัน ไอต่อเมิงดีดกีต้าได้ชะ
ต่อ: เออมีครอดให้กูก็ได้หมดอะ
พอเลิกเรียนเราเดินไปตู้ล้อคเกอร์ตัวเอง
..: โร
เราหันไปเป็นพี่เปียว
โร: อะไร
พี่เปียว: ไม่คิดจะคุยกันดีๆเลยว่างั้น
โร: เมิงทำตัวเมิงเอง
พี่เปียว: พี่ก็บอกว่ามันไม่มีไรโรฟังพี่บ้างดิ
โร: ไม่อ่ะกูไม่อยากฟังกูเลิกกับเมิงเเล้ว
เราปิดตู้ละจะเดินไปเเต่มันดึงมือไว้
พี่เปียว: กูบอกและไงว่าไม่เลิกอ่ะ
โร: กูก็บอกแล้วเหมือนกันถ้าไม่เลิกก็เรื่องของเมิง
พี่เปียว: โรขอร้องคุยกับพี่ดีๆ
โร: น่ารำคาญว่ะเมิงไปไกลๆจากกูเลยไปไปหาอีพี่บัวไป
พี่เปียว: ไรวะเเมร่งฟังไม่รู้เรื่องอ่อกูก็บอกว่ามันไม่มีไรก็คือไม่มีไร
โร: ปล่อยกูได้เเล้วปล่อยให้กูไปเจอคนดีๆได้เเล้ว
พี่เปียว: (ร้องไห้จ้า55) ละกูมันไม่ดีตรงไหนกูรักเมิงขนาดนี้กูยังดีไม่พอรึไง
เราไม่ฟังจับมือพี่เปียวออกแล้วเดินไปเลยยอมรับว่างี่เง่ามากแต่เราเป็นพวกเซนซิทีฟอ่ะเคยโดนเเบบนี้ตอนคบกับพี่ทาม
เราเดินไปห้องซ้อมก็ซ้อม
นาฟ: อีโรมาพอดีซ้อมๆ
โร: เออๆ
เราก็ร้องไปไอต่อก็ดีดกีต้าจนเลิกเรียนเย็นเเละ
นาฟ: พวกเมิงกลับไง
ต่อ: กูมีรถ
นาฟ: เมิงอ่ะอีโร
โร: ขึ้นรถเมล์ว่ะ
นาฟ: งั้นกูไปนะกลับดีๆพวกเมิง
นาฟก็ไปเหลือเรากับไอต่อ
ต่อ: ไปกับกูป่าว
เสียงปริศนา: ไม่ต้องอ่ะกูดูเเลคนของกูได้
เราหันไปเป็นพี่เปียว เดินมากอดคอเราเเต่เราจะสะบัดมันออกมันก็ล้อคคออีเดาะเปียว
พี่เปียว: แฟนกูกูดูเเลได้
ต่อ: หรอพอดีผมมาก่อนอ่ะ
พี่เปียว: ข้องไรกับกูป่าวไอสัส
ต่อ: ก็ป่าวดูแลไอโรดีๆละกันทำมันหลุดมาผมคว้าไว้เเน่
( เชี่ย! อีต่อเมิงด่ากูเป็นหมาอ่อ)
พีเปียว: เมิงไม่มีทางได้คว้าหรอก
โร: ไอต่อรีบกลับบ้านดิเมิงเดี๋ยวรถติด
ต่อ: ก็ได้กลับบ้านดีๆนะโร พรุ่งนี้เจอกัน
มันมองยั่วพี่เปียวละก็เดินไป พี่เปียวปล่อยเราออก
พี่เปียว: สนุกมากอ่อมาทำให้โมโหอ่ะ
โร: ปัญญาอ่อนว่ะเลิกกันเเละอย่ามายุ่งได้ปะ
พี่เปียว: จะให้กูบอกกี่รอบวะว่ากูไม่เลิกอ่ะ
โร: และกูต้องเมิงอีกกี่พันครั้งวะว่ากูจะเลิกอ่ะ
พี่เปียว: เมื่อไหร่จะหายโกรธเมื่อไหร่จะพุดคำว่าบอกเลิกวะ
โร: เมื่อตอนที่เมิงลืมอีพี่บัวได้อ่
เราก็เดินไปเลยพี่เปียวก็ตะโกนเรียกเเต่เราก็รีบเดินออกรร.ขึ้นรถเมล์ ไม่ใช่เราไม่เสียใจเลยนะที่ทำเเบบนี้เราโครตเสียใจอ่ะเเต่เราก็อยากให้พี่เปียวมันรู้ว่าเราก็ทีความรู้สึกเหมือนกันกลับบ้านนีาคือเจอทุกคนนั่งอยู่เเต่รีบขึ้นห้องเเล้วปล่อยโฮอ่ะคือเก็บมานานเเล้วร้องไห้ไม่เป็นอันทำไรเลยน้ำเนิ้มไม่อาบนอนเน่ายู่สภาพนั้นดึกๆ เราตื่นลงไปกินน้ำเจอป๊านั่งอยู่
โร: ป๊ายังไม่นอนหรอ
ป๊า: งานยังไม่เสร็จเป็นห่วงลูกสาวด้วยเนี่ยข้าวปลาไม่กิน
โร: ป๊าโรขอถามไรป๊าหน่อย
ป๊า: ว่ามาไอน้อง
โร: ป๊าจริงจัง
ป๊า: 55555 ว่ามา
โร: ป๊าเคยทะเลาะกับเเม่มั้ย
ป๊า: เคยสิ เเค่เข้าใจผิดเรื่องนิดเดียวเเม่เก็บเสื้อผ้าไปอยุ่ต่างจังหวัดเลยตอนนั้นเเม่เค้าท้องพี่นายนะป๊านี่เครียดจะเป็นจะตายห่วงทั้งเมียทั้งลูก
โร: และถ้าวันนึงป๊าจับได้ว่าเเม่ยังติดต่อกับแฟนเก่าอยู่จะทำไงละ
ป๊า: ป๊าไม่ไรนะมันอยู่ที่จิตใต้สำนึกของคนเราต้องเชื่อใจเค้าสิถ้าเค้าอธิบายให้เราฟังคิดจะเดินทางเดียวกันเเล้วก็ต้องเชื่อใจกันสิ ทำไมทะเลาะกับเปียวรึไง
โร: อืมมีปัญหากันนิดหน่อยอ่ะ
ป๊า: เล่าให้ป๊าฟังได้มั้ย
โร: พี่เปียวเปลี่ยนไปอ่ะเเถมเมื่อวานโทรไปหาเสียงผญรับ พอวันนนี้ก็มาบอกว่าแฟนเก่าลืมของไว้ตั้งเเต่คบกันเเล้วโรไม่โอเคอ่ะบอกเลิกหลายรอบมากก็ไม่เลิกมันเหนื่อยอะป๊า
ป๊า: และโรรักเปียวมั้ย
โร: รักสิป๊า
ป๊า: โรก็ต้องเชื่อใจเปียวสิ
โร: โรกลัวพี่เปียวเค้าจะโกหก
ป๊า: รักคือการเชื่อใจนะเมื่อก่อนป๊าเจ้าชู้กว่าเปียวอีกดูดิมีลูกก็เร็รักคือการเชื่อใจนะเมื่อก่อนป๊าเจ้าชู้กว่าเปียวอีกดูดิมีเราสามคนก็ไวรู้มั้ยป๊าเจ้าชู้มากนะปล่อยให้เเม่เลี้ยงโรกับพี่นายคนเดียวแม่บอกเลิกป๊าหลายรอบมากแต่ป๊าก้ไม่เลิกเพราะไรรู้มั้ยเพราะป๊ารักแม่มากกว่าผญ.คนไหนที่ผ่านมาเลยนะไม่งั้นถ้าป๊าไม่รักเเม่นะป๊าคงให้เเม่เอานายออกและก็เหมือนที่เปียวไม่ยอมเลิกกับโรเพราะเปียวรักโรไงคุยกันดีๆมีปัญหาไรกันก็อย่าใช้อารมโตเเล้วมีเหตุผลนะลูก
โร: หนูเข้าใจเเล้วป๊า หนูรักป๊านะ
ป๊า: ไปกินนมนอนกินข้าวตอนนี้มันอ้วน
โร: ป๊าก็นอนได้เเละนอนดึกไม่หล่อนะ
ป๊า: โรไปนอนก่อนป๊าทำงานใกล้เสร็จละ
โร: งั้นนหนูไปนอนก่อนนะหนูรักป๊านะ
เราขึ้นไปนอนคิดเอาไงดีง้อพี่เปียวยังไงบลาๆๆละก็เผลอหลับไป
#เดี๋ยวมาต่อนะง่วงเเย้ว
พอครูเข้าเราก็เรียนพักเที่ยงกินข้าวเสร็จ ก็ไปซ้อมร้องเพลงกันบนห้องสังคม
นาฟ: พวกเมิงถนัดเพลงไรวะ
โร: เพลงไทย
ต่อ: กูได้หมด
นาฟ: เค้าขอให้ห้องเราร้อง4เพลง
ต่อ: เมิงอยากร้องเพลงไรอ่ะโร
โร: ผัวเก่า
นาฟ: เชี่ย! เมิงไปหมอลำนุ่น
โร: พวกเมิงเลือกเลย
ต่อ: เมิงเลือกเลยอีนาฟ
นาฟ: อีพวกห่าโยนขี้มาให้กู
คุยกันบบลาๆๆ
นาฟ: สรุป เพลงเเค่เธอที่ต้องการ ขอ ยังคิดถึง เเละ หมดอารมณ์
( ไม่ใช่ไรนะ ส่วนตัวจขกท.ชอบเพลงพวกนี้55555)
ต่อ โร: โอเค
นาฟ: งั้นเย็นนี้ซ้อมกัน ไอต่อเมิงดีดกีต้าได้ชะ
ต่อ: เออมีครอดให้กูก็ได้หมดอะ
พอเลิกเรียนเราเดินไปตู้ล้อคเกอร์ตัวเอง
..: โร
เราหันไปเป็นพี่เปียว
โร: อะไร
พี่เปียว: ไม่คิดจะคุยกันดีๆเลยว่างั้น
โร: เมิงทำตัวเมิงเอง
พี่เปียว: พี่ก็บอกว่ามันไม่มีไรโรฟังพี่บ้างดิ
โร: ไม่อ่ะกูไม่อยากฟังกูเลิกกับเมิงเเล้ว
เราปิดตู้ละจะเดินไปเเต่มันดึงมือไว้
พี่เปียว: กูบอกและไงว่าไม่เลิกอ่ะ
โร: กูก็บอกแล้วเหมือนกันถ้าไม่เลิกก็เรื่องของเมิง
พี่เปียว: โรขอร้องคุยกับพี่ดีๆ
โร: น่ารำคาญว่ะเมิงไปไกลๆจากกูเลยไปไปหาอีพี่บัวไป
พี่เปียว: ไรวะเเมร่งฟังไม่รู้เรื่องอ่อกูก็บอกว่ามันไม่มีไรก็คือไม่มีไร
โร: ปล่อยกูได้เเล้วปล่อยให้กูไปเจอคนดีๆได้เเล้ว
พี่เปียว: (ร้องไห้จ้า55) ละกูมันไม่ดีตรงไหนกูรักเมิงขนาดนี้กูยังดีไม่พอรึไง
เราไม่ฟังจับมือพี่เปียวออกแล้วเดินไปเลยยอมรับว่างี่เง่ามากแต่เราเป็นพวกเซนซิทีฟอ่ะเคยโดนเเบบนี้ตอนคบกับพี่ทาม
เราเดินไปห้องซ้อมก็ซ้อม
นาฟ: อีโรมาพอดีซ้อมๆ
โร: เออๆ
เราก็ร้องไปไอต่อก็ดีดกีต้าจนเลิกเรียนเย็นเเละ
นาฟ: พวกเมิงกลับไง
ต่อ: กูมีรถ
นาฟ: เมิงอ่ะอีโร
โร: ขึ้นรถเมล์ว่ะ
นาฟ: งั้นกูไปนะกลับดีๆพวกเมิง
นาฟก็ไปเหลือเรากับไอต่อ
ต่อ: ไปกับกูป่าว
เสียงปริศนา: ไม่ต้องอ่ะกูดูเเลคนของกูได้
เราหันไปเป็นพี่เปียว เดินมากอดคอเราเเต่เราจะสะบัดมันออกมันก็ล้อคคออีเดาะเปียว
พี่เปียว: แฟนกูกูดูเเลได้
ต่อ: หรอพอดีผมมาก่อนอ่ะ
พี่เปียว: ข้องไรกับกูป่าวไอสัส
ต่อ: ก็ป่าวดูแลไอโรดีๆละกันทำมันหลุดมาผมคว้าไว้เเน่
( เชี่ย! อีต่อเมิงด่ากูเป็นหมาอ่อ)
พีเปียว: เมิงไม่มีทางได้คว้าหรอก
โร: ไอต่อรีบกลับบ้านดิเมิงเดี๋ยวรถติด
ต่อ: ก็ได้กลับบ้านดีๆนะโร พรุ่งนี้เจอกัน
มันมองยั่วพี่เปียวละก็เดินไป พี่เปียวปล่อยเราออก
พี่เปียว: สนุกมากอ่อมาทำให้โมโหอ่ะ
โร: ปัญญาอ่อนว่ะเลิกกันเเละอย่ามายุ่งได้ปะ
พี่เปียว: จะให้กูบอกกี่รอบวะว่ากูไม่เลิกอ่ะ
โร: และกูต้องเมิงอีกกี่พันครั้งวะว่ากูจะเลิกอ่ะ
พี่เปียว: เมื่อไหร่จะหายโกรธเมื่อไหร่จะพุดคำว่าบอกเลิกวะ
โร: เมื่อตอนที่เมิงลืมอีพี่บัวได้อ่
เราก็เดินไปเลยพี่เปียวก็ตะโกนเรียกเเต่เราก็รีบเดินออกรร.ขึ้นรถเมล์ ไม่ใช่เราไม่เสียใจเลยนะที่ทำเเบบนี้เราโครตเสียใจอ่ะเเต่เราก็อยากให้พี่เปียวมันรู้ว่าเราก็ทีความรู้สึกเหมือนกันกลับบ้านนีาคือเจอทุกคนนั่งอยู่เเต่รีบขึ้นห้องเเล้วปล่อยโฮอ่ะคือเก็บมานานเเล้วร้องไห้ไม่เป็นอันทำไรเลยน้ำเนิ้มไม่อาบนอนเน่ายู่สภาพนั้นดึกๆ เราตื่นลงไปกินน้ำเจอป๊านั่งอยู่
โร: ป๊ายังไม่นอนหรอ
ป๊า: งานยังไม่เสร็จเป็นห่วงลูกสาวด้วยเนี่ยข้าวปลาไม่กิน
โร: ป๊าโรขอถามไรป๊าหน่อย
ป๊า: ว่ามาไอน้อง
โร: ป๊าจริงจัง
ป๊า: 55555 ว่ามา
โร: ป๊าเคยทะเลาะกับเเม่มั้ย
ป๊า: เคยสิ เเค่เข้าใจผิดเรื่องนิดเดียวเเม่เก็บเสื้อผ้าไปอยุ่ต่างจังหวัดเลยตอนนั้นเเม่เค้าท้องพี่นายนะป๊านี่เครียดจะเป็นจะตายห่วงทั้งเมียทั้งลูก
โร: และถ้าวันนึงป๊าจับได้ว่าเเม่ยังติดต่อกับแฟนเก่าอยู่จะทำไงละ
ป๊า: ป๊าไม่ไรนะมันอยู่ที่จิตใต้สำนึกของคนเราต้องเชื่อใจเค้าสิถ้าเค้าอธิบายให้เราฟังคิดจะเดินทางเดียวกันเเล้วก็ต้องเชื่อใจกันสิ ทำไมทะเลาะกับเปียวรึไง
โร: อืมมีปัญหากันนิดหน่อยอ่ะ
ป๊า: เล่าให้ป๊าฟังได้มั้ย
โร: พี่เปียวเปลี่ยนไปอ่ะเเถมเมื่อวานโทรไปหาเสียงผญรับ พอวันนนี้ก็มาบอกว่าแฟนเก่าลืมของไว้ตั้งเเต่คบกันเเล้วโรไม่โอเคอ่ะบอกเลิกหลายรอบมากก็ไม่เลิกมันเหนื่อยอะป๊า
ป๊า: และโรรักเปียวมั้ย
โร: รักสิป๊า
ป๊า: โรก็ต้องเชื่อใจเปียวสิ
โร: โรกลัวพี่เปียวเค้าจะโกหก
ป๊า: รักคือการเชื่อใจนะเมื่อก่อนป๊าเจ้าชู้กว่าเปียวอีกดูดิมีลูกก็เร็รักคือการเชื่อใจนะเมื่อก่อนป๊าเจ้าชู้กว่าเปียวอีกดูดิมีเราสามคนก็ไวรู้มั้ยป๊าเจ้าชู้มากนะปล่อยให้เเม่เลี้ยงโรกับพี่นายคนเดียวแม่บอกเลิกป๊าหลายรอบมากแต่ป๊าก้ไม่เลิกเพราะไรรู้มั้ยเพราะป๊ารักแม่มากกว่าผญ.คนไหนที่ผ่านมาเลยนะไม่งั้นถ้าป๊าไม่รักเเม่นะป๊าคงให้เเม่เอานายออกและก็เหมือนที่เปียวไม่ยอมเลิกกับโรเพราะเปียวรักโรไงคุยกันดีๆมีปัญหาไรกันก็อย่าใช้อารมโตเเล้วมีเหตุผลนะลูก
โร: หนูเข้าใจเเล้วป๊า หนูรักป๊านะ
ป๊า: ไปกินนมนอนกินข้าวตอนนี้มันอ้วน
โร: ป๊าก็นอนได้เเละนอนดึกไม่หล่อนะ
ป๊า: โรไปนอนก่อนป๊าทำงานใกล้เสร็จละ
โร: งั้นนหนูไปนอนก่อนนะหนูรักป๊านะ
เราขึ้นไปนอนคิดเอาไงดีง้อพี่เปียวยังไงบลาๆๆละก็เผลอหลับไป
#เดี๋ยวมาต่อนะง่วงเเย้ว
แสดงความคิดเห็น
รุ่นพี่ที่รัก
ณ บ้าน เรานั่งกินข้าวกัน4คน
โร: คิดถึงเเม่อะ
พี่นาย: อยากไปหาเเม่
เบส: เนอะพี่นาย
พี่นาย: ไม่ต้องมาเนอะๆกับกูเลยทำแผ่นเกมกูหายนะไอเบส
เบส: โห่ก็มันหายไปไหนไม่รู้
ป๊า: หยุดๆเดี๋ยวซื้อใหม่ เสาร์นี้เราไปหาเเม่กันมั้ยละ
เราสามคน: ไปปปปปปปป
เรากินข้าวเสร็จป๊าก็ไปเรียน
ณ.รรตอนเที่ยงเรานั่งเล่นหมากเก็บกับเพื่อนอยู่ใต้ต้นไม้555 ไม่รู้จักโตเรานั่งเล่นอยุ่ดีลูกบอลลอยมาวงเเตกไข่หมากเก็บเราเเตกกูแพ้!!! หึยไม่ยอมมเราลุกขึ้นปาบอลใส่คนที่วิ่งมาเอา
โร: เชี่ย! เตะห่าไรวะไม่เห็นอ่อนั่งกันอยุ่อ่ะ
ผช: โทดทีพี่ไม่ได้ตั้งใจ. (สงสัยเห็นดาวเลยรู้ว่าเปนรุ่นน้อง)
โร: เห็นมั้ยวงเเตกพี่เลยนายอะเตะไม่ดูตาม้าตาเรือ
ผช.: ไหนตาม้าตาเรือไม่เห็นว่ะ
โร: อย่ามากวน ละดูดิ้น้ำก็หกยังไม่ทันได้กินเลย
ผช.: เอ้าก็ขอโทษเเละจะเอาไรอีก ให้ซื้อให้ใหม่มั้ยละ
โร: เออไปซื้อดิ
ดาว: พี่ๆ ไม่ต้องไปซื้อหรอกค่ะไม่เป็นไร
ผช.: ขอบคุณนะพูดก็เพราะไม่มีใครบางคน
โร: คิดว่าตัวเองหล่อตายห่าเเหละ
ผช.: ละคิดว่าหล่อปะละ (ยิ้มมุมปากรอยยิ้มปีศาจชัดๆ
ผช.คนนั้นก็วิ่งไป
โร: ตะโกนนน ไปให้ไกลเลยนะโว้ยย
ดาว: อีนี่เรื่องเเค่นี้เองจะเอาผิดเขา
โร: ก็ดูดิโอ้ะกูเบื่อขึ้นเรียน
ดาว: อีนี่!!
พวกเราก็ขึ้นเรียนกันรมเสียเรานั่งเรียนพอคาบว่างเราปิดประตูละก็เล่นกันเปิดเพลงกัน5555. พอออีกคาบจารเข้าก็วิ่งกันไปนั่ง555ทุกคนต้องเคยเป็นนนนนนนนนนนนพอเลิกเรียนเราเก็บของ
ดาว: ไปแดรกยำร้านป้ากัน
แพร: เออไปดิกูอยากแดรกน้ำเเข็งใสร้านป้า
โร: อีแพรร้านป้าเค้าขายยำ
แพร: อ้ะอ้าวอีนี่ไม่รู้ส้ะเเละเค้ามีน้ำเเข็งใสย่ะ
โร: จ่ะอีดรอกเรื่องเเดรกรู้ดี
แพร: เเน่นอนทุกรอบร้านรร.กูเจือกมาหมดละ
เราสามคนก็นั่งกินยำกัน
แพร: อีโรรู้มั้ยคนที่ด่าาเป็นใคร
โร: กูจะรู้มั้ยพ่อกูก้ไม่ใช่
ดาว: เออใครวะ
แพร: อีพวกเชย นั่นพี่เปียวจ้าที่ได้ดอกกุหลาบเยอะๆเมื่อปีที่เเล้วอะ
โร: กูไม่เห็นจะรู้จักเลย
ดาว: ไม่คุยรู้จักใครหรอกตั้งเเต่เลิกกับพี่ทามอ่ะ
เราจะเอาส้อมจิ้มหน้ามัน
ดาว: หวายกูหลบทัน
โร: หวายพ่อสิ
เราก็นั่งกินกันไปจู่ๆอแพรก็สะกิดเรา
แพร: ๆอีโร
โร: อะไรวะกูแดรกอยู่
แพร: พี่มา
โร: ก็ปล่อยมันดิ้
ดาว: เชี่ยๆ พีเปียวก็มาด้วย
เราหันไปมองมันไม่เห็นเราเเต่มันกำลังข้ามมา
โร: แล้วไงวะ
เราก็นั่งกินละมีคนมาสะกิดหันไปเป็นพี่นายข้างๆเป็นอีพี่เปียวทำหน้ากวนอีก
พี่นาย: นั่งด้วยน้าเเพรดาว
ดาว: นั่งเลยพี่ๆ
พี่นาย: กินไรอีกป่าวเดี๋ยวไอเปียวมันเลี้ยง
พี่เปียว: เลี้ยงเเค่เรา4คนนะส่วนอีกคนไม่เลี้ยง
มองมาทางเราละเบะใส่
โร: ละใครขอให้เลี้ยงวะ
พี่นาย: ไอเบคก็ไปแกล้งมันไอนี่ก็ขึ้นง่ายจัง
โร: รีบๆกินดิ้พวก
แพร: กูใส่เหล็กรีบกินไม่ได้
โร: กูก็ใส่มั้ย
ดาว: กูปวดฟันต้องค่อยๆกิน
โร: โม้ๆๆๆๆ
สรุปก็คือนั่งกัน5คนอีพี่เปียวเเม้งเบะปากใส่ตลอดกินเสร็จก็เเยกกันกลับเราซ้อนรถพี่นายกลับส่วนพี่เบคขับรถจ้าอีรวยเรากลับบ้านนั่งทำการบ้านกับเบส
เบส: พี่โรๆมันทำไงวะข้อนี้
ยื่นโจทเลขให้โอ้ยยกูลืมไปหมดเเล้ว
โร: นุ่นๆให้ป๊าสอนเลยกูปวดหัว
เบส: โว้ะเป็นพี่ประสาไรวะ
โร: เอ้าไอนี่
ละมันก็เดินไปหาป๊าสอนเราทำเสร็จก็ขึ้นห้องพอเช้าเราตื่นสายลงมาไม่เจอใครเลยเราก็รีบวิ่งไปขึ้นรถพอถึงรร.เราก็วิ่งไปแต่ก็ไม่พ้นครูอยุ่ดี
ครู: ไงสโรชา ทำเวรโรงอาหารนะ
โร: อ้าวครูละคนอื่นอะ
ครู: เธอมาเกิน8โมงครึ่ง
พอเที่ยงเรากินข้าวเสร็จก็ไปกวาดถูโรงอาหารกับรุ่นน้องสองคนเราเช็ดโต้ะทุกโต้ะเเม้งกินไรกันเลอะเทอะวะเราก็เช็ดเหลือไปเห็นโต๊ะพวกพี่นายนั่งอยุ่4-5คนมีพี่เปียวด้วยคือเราต้องเช็ดโต้ะไงเเต่ไม่อยากเดินไปบอก
โร: บอลๆเดินไปบอกพี่โต้ะนั้นให้หน่อยดิว่ารีบกินรีบลุก
บอล: โหผมไม่กล้าคุยหรอก
โร: โห่ไรว้าใจป่าว
บอล: พี่ก็ไปคุยยเองเด้
โร: ถ้าอยากไปคุยเองพี่จะใช้เเกมั้ยห้ะ
บอล: ไม่รู้อ้ะผมถูเสร็จละเช็ดให้สะอาดนะไปละ
โร: เห้ยบอลเดี๋ยวดิ
มันเดินไปแล้วววเอาว่าเป็นไงเป็นกันเดินไปที่โต้ะพี่นายเพือนพี่นายเหนเราละสะกิดพี่เปียวเชี่ยคนหันมาทั้งโต้ะ
โร: เอ่อพี่นายบอกเพื่อนพี่ว่าให้รีบกินละออกไปได้เเล้วหนูจะเช็ดโต้ะ
พี่เปียว: ไม่ต้องรีบพวกค่อยๆกินเดี๋ยวข้าวติดคอ
มันกวนนข้าวบ้าไรเห็นในจานแดะกันเสรจหมดละ
พี่นาย: เชี่ยเปียวก็ชอบเเกล้งมัน
พี่เปียว: น้องน่าแกล้งนี่หว่าดูดิหน้ามุ่ยฟันออกละน่ะ
เราชูนิ้วกลางให้พี่เปียวเพื่อนเค้าก็เอ้อๆๆๆ5555
พี่เปียว: กวนส้น ละชี้มาตีน
โร: แล้วไงรีบๆลุกไป
พี่นาย: เออๆไปพวก
ละพวกพี่เค้าก็ลุกกันเเมร่งอีพี่เปียวแกล้งทำข้าวหกใส่อีห
พี่เปียว: โทดๆมือไม้มันอ่อนอะ
โร: กวนส้นละชี้มาที่ตีน 5555
พีาเบค: ฝากไว้ก่อน
ละก้เดินไปเราเช็ดโต้ะเสร็จก็บอกครูละขึ้นห้องพอเลิกเรียนห้องเราคุยกันไว้จะจัดร้องเพลงกันตอนงานรร.ละคนที่โดนร้องก็คือกู!!! กับ ไอต่อมันเป็นแฟน้ก่าเราตอนม.ต้นเเต่ตอนนี้เเค่เพื่อนกัน
โร: เชี้ยไมต้องเป็นกูวะ
นาฟ หัวหน้าห้อง: ก็อะอีโรตอนม.3ร้องเพลงเพราะ
โร: ม.5กูอาจจะเสียงเพี้ยนไง
นาฟ: อย่าเเถทำเพื่อห้องอ่ะ
โร: เออๆๆๆ
เราก็เเยกกันกลับบ้านเราไปถึงเจอพวกพี่นายไอเบสนั่งกินหมูกะทะอยุ่เราเลยเดินไปนั่งด้วยมีพี่เปียวด้วยเเต่นั่งเเชทอยุ่ไม่เห็นเรา
เบส: หน้าบูดมาตั้งเเต่หน้าปากซอยเลยนะเจ้
พี่เปียวเงยหน้ามามองเรา
โร: เออๆเบือๆ
พี่พล: เบื่อก็มานั่งในใจพี่ดิ
พี่นาย: เห้ยๆน้องกู
โร: 55555 โรฟ้องพี่เเพทน้า
พี่พล: คิดสะว่าเมื่อกี้พี่ไม่ได้พูด
พี่เปียว:หน้าบูดเป็นตูดหมา
เรามองหน้าพี่เปียวเเต่ไม่พูดไรขก.เถียงกับมันเราเลยลุกไปเอาจานมานั่งกินด้วย
เบส: พี่โรนี่ของเบส
โร: ของพี่เว้ย
พี่นาย: จะเถียงกันทำไมปิ้งใหม่ดิ้
เบส: เออจะเถียงทำไมอะพี่โร
โร: ตัวดีเลยอะ
เราก็นั่งกินกันพวกเพื่อนพี่นายก็ถามเราอย่างงุ้นงี้มีแฟนยังพี่นายก็เเทรกอย่าเต้าะน้องกูๆๆ555555พอกินเสร็จเราก็ช่วยกันเก็บเราออกไปทิ้งขยะเจอพี่เปียวยืนสูบบุหรี่อยุ่ที่รถเรามองละก็จะเดินไป
พี่เปียว: โรขอคุยด้วยหน่อย
โร: ถ้าจะกวนหนูไม่ต้องคุยนะ
พี่เปียว: ไม่กวนๆ
โร: อ่ะๆมีไร
เราขึ้นไปนั่งบนกระโปรงรถพี่เบคละพี่เบคยืนพิงรถ
พีาเปียว: เคยคบกับไอทามช้ะปะ
โร: ถามทำไมอ้ะ
พี่เปียว: อยากรู้
โร: อืมคบได้2ปีพึ่งเลิกตอนม.5
พี่เปียว: รุ้ปะพี่เคยสนิทกับไอทามก่อนจะมาสนิทกับไอนายอีกพี่รู้จักโรดีเลยเเหละเเต่โรไม่รู้จักพี่หรอก
โร: ห้ะละตอนนี้ไม่สนิทหรอ
พี่เปียว: หึ
โร: มีไรบอกโรได้นะ
พี่เปียว: พี่มองโรตลอดเลยนะตั้งเเต่โรคบกับไอทามตอนนั้นพี่ยอมรับเลยเเหละว่าพี่ชอบโรก่อนไอทามอีกแต่มันเเย่งพี่ไปส้ะก่อนตอนโรคบกับมันอะมันมาปรึกษาพี่ตลอดว่ากลัวโรไม่รักงุ้นงี้พี่โครตเจ็บอะยิ่งรู้ว่าโรรักมันมากๆ พี่ก็เลยตัดสินใจคบกับคนอื่นเเต่คดีโครตพลิกอะสุดท้ายแฟนพี่กับไอทามก็แอบไปคบกันตอนไหนไม่รู้ตอนนั้นโรรู้ใช่มัย
โร: อืมหนูรู้ว่าพี่ทามคบซ้อนเเต่ไม่คิดว่าจะเป็นแฟนเก่าพี่เพราะโรก็ไม่รู้จักพี่เเละอีกอย่างหนูลืมมันไปหมดแล้ว
พี่เปียว: อืมทุกวันนี้สองคนนั้นก็ยังคบกันอยู่พี่ยังรู้สึกกับโรเหมือนเดิมนะพี่พยายมมเข้าใกล้โรตลอดพี่พยามทำทุกอย่างให้ใกล้ชิดโรพี่ชอบโรนะให้โอกาสพี้นะ
โร: หนูยังไม่พร้อมจะมีใครเลย
พี่เปียว: เปิดใจสิเราคบกันนะ
โร: อืมลองดูก็ได้
พี่เปียว: พี่รักโรนะ
ละหยิบมือเรามาหอมเราก้ยิ้มมเขิน5555จากนั้นพี่เปียวก็กลับเราก็เข้าบ้านมานั่งเชี่ย!นี่ตูมีแฟนเเละหรอม่ายกอดโอ้ะพระเจ้าเราตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้พี่นายฟัง
พี่นาย: เเล้วไงรู้ตั้งนานเเล้ว
โร: เอ้ารู้ละทำไมไม่บอก
พี่นาย: โรก็หวั่นๆกับมันใช่มั้ยละ
โร: ก็มีบ้าง
พี่นาย: นั่นไงว่าละ ละคบกันยัง
โร: คบเเละ
พี่นาย: ดี!!
โร: เห้ยไม่หวงน้องเลยอ่อวะทีพี่พลถามทำหวง
พี่นาย: ก็กั้กไวัให้ไอเปียวมัน ถ้ามันทำโรเสียใจพี่จะฆ่ามันเอง
โร: เลอะเทอะ
พี่นาย: ไปนอนได้เเละ
โร: พน.พาไปทำฟันด้วย
พี่นาย: บอกป๊านุ้นพี่ขก
โร: ชิ
เราก็ไปนอนเช้าวันเสาก็ให้ป๊าพาไปทำฟันเรานั่งเลือกสียางอยู่
โร: สีไหนดีอะป๊า
ป๊า: ฟ้านม
โร: ไม่เอาเอาน้ำเงิน
ป๊า: ถามทำติ่งไร
เราก็เข้าไปทำฟันเสร็จป๊าก็มาส่งเราที่บ้านละก็ไปทำงานต่อเราเห็นพีานายคุยโทรศัพอยุ่
พี่นาย: ยื่นโทรศัพมาให้เรา " อ่ะไอเปียวมันจะคุย
เราก็รับมา
📱พี่เปียว: ฮัลโหลลลลลล
📱โร: เอากี่โหลอะ
📱พี่เปียว: กวนตีนนน. ไปกินข้าวกันมั้ย
📱โร:ไปดิชวนพี่นายไปด้วย
📱พี่เปียว: ไม่เอาไปกันส่งคน เดี๋ยวพี่ไปรับ
📱โร: อะเค
เราก็วางสายละคืนให้พี่นาย
พีนาย: พี่ไม่ไปนะไม่อยากเป็นกขค.
โร: จ้ะ
เราก็ขึ้นไปเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อขาวบางๆเอวลอยเกงยีนขาสั้นเราลงไปนั่งกับพี่นาย
พี่นาย: แต่งตัวเเบบนี้โดนไอเปียวด่าเเน่
โร: มาสิจะเตะให้
พี่นาย: หึไอเปียวมันร้ายกว่าที่โรคิดนะ
โร: หรอ
พี่นาย: เออถึงพี่จะพึ่งสนิทกับมันนะเมื่อปีที่เเล้วไอทามอ่ะมันไปแอบคบกับไอบัวเเฟนเก่าไอเปียวมันโรก็รุ้ชะปะละว่าไอทามมันคบซ้อน
โร: รู้ดิ
พี่นาย: เออละไอเปียวมันจับได้ว่ามันสองคนแอบคบกันไอเปียวมันกระทืบไอทามเละแบบอยุ่โรงบาลเป็นเดือนส่วนไอบัวก็โดนด่าหาว่าร่านงุ้นงี้
โร: หรอวะทำไมหนูไม่เห็นรู้เรื่อง
พี่นาย: ไม่มีใครรู้หรอกเรื่องนี้มันรู้เเค่ไม่กี่คนเองครูที่ยุ่ในเหตุการบอกให้ปิดไว้เพราะพ่อไอเปียวมันใหญ่จริงๆคือไล่ออกได้เลยไงหลังจากนั้นมันสองคนก็เลิกสนิทกัน
เรานั่งฟังพี่นายเล่าก็เออๆไว้หูไว้บ้างพอพี่เปียวมาถึงเราก็ไปกัน
พอถึงห้าง
พี่เปียว: ขาสั้นเสื้อยังบางอีกโอ้ะไรเนี่ย
โร: มันร้อน
พี่เปียว: หวงว่ะถ้าจะให้ใครเห็นก็ให้พี่เห็นคนเดียวดินมก็ใหญ่มานี่เลยมาเดินใกล้ๆกัน
เราขยับไปเดินใกล้พี่เปียวมันก็โอบเราเขินอะ555มีความห่วงใยพอเรากินข้าวกันเสร็จ
พี่เปียว: ไปหอพี่นะ
โร:ไม่ได้อยุ่บ้านหรอ
พี่เปียว: ไม่อ่ะไม่รู้จะอยุ่ไปทำไมไม่มีความสุข
โร: ละอยู่กับหนูอะ
พีเปียว: โครตมีความสุขอะ เข้ามหาลัยมาอยุ่กับพี่นะ
โร: จะคบถึงปะเหอะ
พี่เปียว: ยันเเก่อ่ะ
พอถึงหอพี่เปียวก็ขึ้นไปหืมมพี่เปียวมันชอบโดเรม่อนอ่อวะห้องนี่โดเรม่อนชัดๆเรานอนเล่นบนเตียงพี่เปียวส่วนพี่เปียวนั่งเล่นเกมเราก็ไม่ไรปล่อยไป
พี่เปียว: โรมานี่ดิ้
เราก็เดินไป
พี่เปียว: มานั่งบนตักพี่ดิ้
เราก็ลงไปนั่ง
พี่เปียว: พูดง่ายจังงวะ ถามไรหน่อยดิตอบความจริงนะ
โร: ห้ะว่ามา
พี่เปียว: เคยมีไรกับไอทามยัง
โร: หึยยังอะแค่หอมกอดจูบ
พี่เปียว: ดีเเละพี่รักหนูนะ
โร: หนูก็รักพี่
เรานั่งตักพี่เปียวละเล่นโทรศัพส่วนพี่เปียวก็เล่นเกมชอบมาหอมแก้มคอจุ้บปากบ้างเเต่ยังไม่อึ้บกัน