ต้องบอกว่าครอบครัวเราเป็นครอบครัวใหญ่ ยายมีลูกทั้งหมด 5 คนด้วยกัน ปัญหาเกิดขึ้นตรงที่แม่เราพายายไปเสียค่าที่ทุกปี
แต่ปีนี้กลับพบว่าที่ทั้งหมดมี 9ไร่ 3 งาน ถูกยกให้เป็นของลุงไปแล้ว 3 งาน โดยได้รู้เหตุผลภายหลังว่าลุงพี่ชายแม่เข้าไปถมที่เตรียมจะขาย
9 ไร่ที่เหลือและเห็นว่ามี 3 งานที่เหลืออยู่เลยขอเศษเป็นของตนเนื่องจากตนเองเข้าไปถมที่ตรงนั้นด้วยเงินส่วนตัว ซึ่งเรามองว่า
จริงๆมันยังไม่ได้มีความจำเป็นต้องขายขนาดนั้น และตอนไปถมก็ไม่ได้รับรู้เรื่องด้วย แต่ ณ จุดนี้ก็ทำอะไรไม่ได้เเล้วเนื่องจากถูกเซ็นให้ลุงไปแล้ว
ซึ่งต้องบอกว่าพี่น้องทุกคนรู้เรื่องการแบ่งที่หมด เพราะอยากขายที่ได้และได้เงินมาใช้ไวๆแต่แม่ของเราที่ไม่รู้เรื่องเลย
เราเลยงงว่าทำไมถึงไม่ปรึกษาแม่เราด้วยไม่เห็นแม่เราเป็นพี่น้องเหรอ
จะบอกว่าเราเป็นคนโลภอยากได้ที่ก็ได้ แต่เรามองว่าของแบบนี้มันต้องเท่ากันไม่ใช่หรือ
เพราะยายนั้นแม่เราก็เลี้ยงดูยายตลอด ทุกครั้งเป็นคนพาไปหาหมอ เป็นคนพาไปเสียค่าที่ทุกปี ให้เงินรายเดือนยาย
และยังซื้ออาหารไปให้เกือบทุกวัน น้องๆที่เหลือแม่ก็เป็นส่งเรียนเพราะเสียสละให้น้องได้เรียน
ส่วนตัวเองทำงาน แต่ทำไมกลับกลายเป็นแม่เราไร้ความหมายในสายตาพี่น้องทุกคน เราจะทำยังไงดี
เรารู้สึกไม่ยุติธรรมเลย บอกแม่แม่ก็บอกว่าช่างเขาเถอะ จะเอาก็เอาไปแต่เราทำไม่ได้เป็นใครก็ต้องรู้สึกโกรธ อย่าพูดว่าไม่ใช่ของเราเพราะ
เรามีสิทธิ์ชอบธรรมในความเป็นหลานของยายทุกประการ ทำไมญาติพี่น้องทำกันแบบนี้ได้นะ เราจะทำยังไงได้บ้าง เพราะแม่เราไม่กล้าไปพูดกับพี่น้อง
และยายเลย
ลุงโกงที่ดิน ทำไมพี่น้องกันทำแบบนี้ได้
แต่ปีนี้กลับพบว่าที่ทั้งหมดมี 9ไร่ 3 งาน ถูกยกให้เป็นของลุงไปแล้ว 3 งาน โดยได้รู้เหตุผลภายหลังว่าลุงพี่ชายแม่เข้าไปถมที่เตรียมจะขาย
9 ไร่ที่เหลือและเห็นว่ามี 3 งานที่เหลืออยู่เลยขอเศษเป็นของตนเนื่องจากตนเองเข้าไปถมที่ตรงนั้นด้วยเงินส่วนตัว ซึ่งเรามองว่า
จริงๆมันยังไม่ได้มีความจำเป็นต้องขายขนาดนั้น และตอนไปถมก็ไม่ได้รับรู้เรื่องด้วย แต่ ณ จุดนี้ก็ทำอะไรไม่ได้เเล้วเนื่องจากถูกเซ็นให้ลุงไปแล้ว
ซึ่งต้องบอกว่าพี่น้องทุกคนรู้เรื่องการแบ่งที่หมด เพราะอยากขายที่ได้และได้เงินมาใช้ไวๆแต่แม่ของเราที่ไม่รู้เรื่องเลย
เราเลยงงว่าทำไมถึงไม่ปรึกษาแม่เราด้วยไม่เห็นแม่เราเป็นพี่น้องเหรอ
จะบอกว่าเราเป็นคนโลภอยากได้ที่ก็ได้ แต่เรามองว่าของแบบนี้มันต้องเท่ากันไม่ใช่หรือ
เพราะยายนั้นแม่เราก็เลี้ยงดูยายตลอด ทุกครั้งเป็นคนพาไปหาหมอ เป็นคนพาไปเสียค่าที่ทุกปี ให้เงินรายเดือนยาย
และยังซื้ออาหารไปให้เกือบทุกวัน น้องๆที่เหลือแม่ก็เป็นส่งเรียนเพราะเสียสละให้น้องได้เรียน
ส่วนตัวเองทำงาน แต่ทำไมกลับกลายเป็นแม่เราไร้ความหมายในสายตาพี่น้องทุกคน เราจะทำยังไงดี
เรารู้สึกไม่ยุติธรรมเลย บอกแม่แม่ก็บอกว่าช่างเขาเถอะ จะเอาก็เอาไปแต่เราทำไม่ได้เป็นใครก็ต้องรู้สึกโกรธ อย่าพูดว่าไม่ใช่ของเราเพราะ
เรามีสิทธิ์ชอบธรรมในความเป็นหลานของยายทุกประการ ทำไมญาติพี่น้องทำกันแบบนี้ได้นะ เราจะทำยังไงได้บ้าง เพราะแม่เราไม่กล้าไปพูดกับพี่น้อง
และยายเลย