-ผลประเมินสุขภาพจิตต่ำกว่าเกณฑ์ ตั้งแต่มอปลายจนถึงตอนนี้ (ตอนนี้เรียนมหาลัย)
-เครียดง่าย
-หงุดหงิดง่าย
-บ่อน้ำตาตื้น(มาก) ถ้ามีใครพูดอะไรกระทบความรู้สึกแค่นิดเดียวก็น้ำตาแตกทันที  ดูหนังก็ร้อง
-รู้สึกตัวเองไม่เป็นที่ต้องการของครอบครัว /เป็นภาระ
-พูดน้อยลง ยิ้มน้อยลง สนใจคนอื่นน้อยลง สนใจสิ่งแวดล้อมรอบข้างน้อยลง
-เบื่อง่าย
-รู้สึกอ่อนเพลียตลอดเวลา
-ไม่มีความอยากทำอะไรเลย อยากนอนเฉยๆทั้งวัน
-อารมณ์แปรปรวน เดี๋ยวหงุดหงิด เดี๋ยวร้องไห้
-ควบคุมอารมณ์ไม่ได้
-ง่วง ซึมตลอดเวลา
-แต่ถึงเวลานอนก็นอนไม่ได้ นอนไม่หลับ(เวลาข่มตาหลับก็จะเห็นภาพต่างๆนาๆเข้ามาในสมองทำให้เครียด)
- เบลอๆจำอะไรไม่ค่อยได้ จำได้ช้ากว่าปกติ
-สมาธิสั้น ชอบเหม่อหรือคิดอะไรในหัวตลอดเวลาแบบห้ามตัวเองไม่ได้
-ไม่อยากคุยกับใครเลย พยายามเลี่ยงที่จะคุยกับคนอื่น ถ้าเจอคนรู้จักก็จะพยายามเลี่ยงไม่อยากให้เค้ามาทักเรา
-รู้สึกอึดอัดใจบ่อยๆเวลาที่ไม่ได้อยู่คนเดียว
-ไม่อยากอาหาร ทุกวันนี้เช้าทานขนมปังกับนม1แผ่น ถ้าไปเรียนก็จะกินข้าวเที่ยงแล้วไม่กินข้าวเย็น แต่ถ้าเป็นวันหยุดจะกินข้าวเย็นทีเดียวหรือไม่กินเลยเพราะมันไม่หิวจริงๆ
-แต่ถึงจะกินน้อยแค่นั้นน้ำหนักก็ขึ้น


อีกสาเหตุนึงที่เราคิดว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าเพราะเราร้องไห้ง่ายกว่าเมื่อก่อนมากๆ แล้วมีวันนึงเราเล่นเกมกับแฟนแล้วเราพลาด แฟนก็เลยเสียงดังใส่เรา  อินี่เลยนอยด์ว่าเค้าไม่ได้รักเรา(เพราะแค่เค้าเสียงดังใส่=ไม่รักเลยจ้า) จนร้องไห้แล้วก็ทะเลาะกันจนเป็นเรื่องใหญ่  แล้วมันจบที่ แฟนบอกเราว่า "รู้ตัวป่ะแกอ่ะเหมือนคนเป็นโรคซึมเศร้าเลย อะไรนิดหน่อยก็ร้องไห้โลกเป็นสีดำไปหมด ไปหาหมอเหอะ " เราเลยเลิกทะเลาะแล้วไปนอนร้องไห้จนหลับไปคนเดียว
จนทุกวันนี้คำพูดนี้ มันยังวนๆในสมองเหมือนสะกดจิตเราว่าเราเป็นแบบนั้นจริงๆ  เลยสงสัยว่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้เราแค่เครียดไปเองหรือเราซึมเศร้าจริงๆกันแน่ หรือเรามีปัญหาทางจิตอย่างอื่น