เห็นหลายคน หลายค่าย หลายนักวิชาการ ทั้งคนที่มีประสบการณ์ธุรกิจ เริ่มออกมาชี้ให้เห็น 2 ด้าน ของ อาลีบาบามาเมืองไทย แล้วขายทุเรียนได้ 80,000 ลูกใน 1 นาที ถามว่า เงินก้อนนี้ ตกไปอยู่ที่ใคร ใครเป็นคนซื้อทุเรียนนี้

ในตลาดหุ้นแบบเดียวกัน มีคนเคาะหุ้นเป็นล้านๆหุ้นภายในกี่วินาที คนๆนั้นเป็นใคร ไม่รู้ แต่อย่างน้อยก็มีแมงเม่าจำนวนไม่น้อย ติดร่างแห ซื้อหุ้นราคาแพงโดยไม่รู้ตัว

รากหญ้าบ้านเรา มีจำนวนมากอยู่ ถามว่า I จุก I จ้อย I แกละ จะได้อะไรจากที่ อาลีบาบา มา

เชื่อว่า มีคนจำนวนไม่น้อย ธุรกิจอีกนับพันไม่น้อย ที่เจ้าของธุรกิจเริ่มคิดไปในแนวทางเดียวกัน นั้นคือ

กองทัพ สินค้าจีนที่พร้อมจะระบาย สต็อก กำลังเคลื่อนเข้ามา อย่างพายุ แล้วถาโถมมาที่เรานั่นแหละครับ โรงงานผลิตสินค้าบ้านเราที่มีอัตราการผลิต โน่นนี่นั้น อาจจะเจอกองทัพจีนผลิตสินค้าแบบเดียวกัน แต่ราคาถูกกว่าครึ่ง ทะลักเข้ามาในไทย ทำราคาป่วนตลาด ถามว่า จะให้เจ้าของธุรกิจ ปรับตัวกันอย่างไรครับ

ไทยแลนด์ 4.0 ที่จะให้ไทยแข้มแข็ง คือ ไทยต้องอดทนอย่างเข้มแข็งที่จะฝ่าด่าน นโยบายของอาลีบาบา ที่ไม่สนใจ ความรู้สึกและผลกระทบของเศรษฐกิจชุมชนของเรากันหรอกครับ

คือไม่ได้รังเกียจอะไรกับอาลีบาบา หรืออิจฉาความรวยของ แจ็ค หม่าเลยครับ  แต่ถ้าเราต้องเสียความเป็นเอกภาพของเราไป จะกู้คืนจะยากมากครับ

จะเห็นว่า ขนาดสหรัฐอเมริกา ยังมีการตั้งธงเรื่องภาษีนำเข้าสินค้าจากจีน เพราะเกรงว่า ภายในประเทศจะแย่ครับ

อย่าลืมนะครับ อัตราการว่างงานของเรา ต่อไปจะเป็นอย่างไร รองรับอะไรกันไว้บ้างหรือเปล่าครับ

เดี๋ยวก็จะมีคนบอกว่า ปรับตัว ปรับตัว แต่ในความเป็นจริงวันยังค่ำ ยังมองไม่เห็นหนทางที่ อาลีบาบา จะพาคนไทยไปถึงจุดที่ถือว่า เห็นความสำเร็จได้ ครับ

ตอนนี้ I จุก I จ้อย I แกละ ก็ขอออกไปขี่ม้าก้านกล้วยบนทุ่งหญ้าที่เขียวขจี ดีกว่าครับ