คือเราเป็นคนที่ชอบแคร์ความรู้สึกคนอื่นมากๆเลยค่ะ จนเรารู้สึกว่าเรากลายเป็นคนเก็บกด ก่อนจะพูดอะไรเราต้องคิดแล้วคิดอีกจนกลายเป็นเครียด เราเป็นพวกปฏิเสธคนไม่เป็นอะค่ะ  ถึงแม้บางครั้งมันก็ฝืนใจเรามาก เราไม่มีความสุข เราไม่อยากทำ แต่เราก็ขัดใจไม่ได้ เรากลัวว่าถ้าเราปฏิเสธ เราจะโดนโกรธโดนเกลียด กลัวคนอื่นรู้สึกไม่ดีกับเราอะไรอย่างงี้อะค่ะ จนมันทำให้เราไม่เป็นตัวของตัวเอง บางคนรู้ว่าเราใจอ่อน ก็ชอบบังคับเรา เราเคยพยายามปฏิเสธนะคะ แต่เพื่อนก็ชอบมาตื๊อ มาพูด-ดันเรา อ้างนั่นอ้างโน่น โยงเรื่องต่างๆนาๆ จนเราต้องยอม บางคนก็ไม่เกรงใจเราเลย เพราะรู้ว่าทำไปยังไงเราก็คงไม่โกรธ(ปกติเราจะไม่ค่อยโกรธใคร) เราเสียความรู้สึกแต่ก็ได้แต่ยิ้มแห้งๆไป เราพยายามคิดว่าไม่ชอบคนแบบไหน ก็อย่าเป็นคนแบบนั้น เราเลยกลายเป็นคนขี้เกรงใจแบบมากๆ เราแอบหวังให้คนอื่นเกรงใจเราบ้าง แต่มันไม่มีเลยค่ะ  ยิ่งหนักขึ้นทุกวัน การยอมทำตามที่เพื่อนอยากให้ทำมันทำให้เราต้องมีปัญหากับพ่อแม่ เราโดนพ่อแม่บ่นหลายรอบ พอบอกเพื่อนไป ก็ไม่มีใครสนใจ ยังพยายามตื๊อเราทำตามใจเขาให้ได้ บางคนก็มาเอาเปรียบเราสารพัด เราเหนื่อยมากเลยค่ะ แล้วคือพอเจอแบบนี้มันทำให้เราอยากหนีไปให้พ้น เราเคยคิดเรื่องฆ่าตัวตายหลายรอบ แต่เราไม่กล้าทำ เพราะเรากลัวบาปแล้วเราก็ยังไม่ได้ทดแทนบุญคุณพ่อแม่เลย อยากเลิกเป็นคนแบบนี้ แต่พยายามเท่าไหร่ก็ใจอ่อนทุกที เรารู้ว่ามันเป็นที่ตัวเราแต่ก็ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงต่อไปดีคะ TT มีใครเป็นแบบเราบ้างไหม
ปล.เพิ่งเคยตั้งกระทู้ครั้งแรกค่ะ ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ