คือว่าเรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ....
ผมมีแฟนอยู่คนหนึ่งคบกันมา2ปีกว่า....เธอเป็นผู้หญิงที่ดีสำหรับผมในทุกด้าน(ขี้หึงมาก)..เรา2คนผ่านอะไรด้วยกันมามากมาย(คือคบกันมาในตอนที่ลำบากอ่ะครับ)
แล้วเวลาผ่านไป....ผมได้เจอกับผู้หญิงอีกคน...
ตอนแรกผมเองคิดกับเธอคนนี้เป็นแค่เพื่อน
แต่พอเวลามันผ่านไปนานๆเข้าผมเริ่มรู้สึกหวั่นไหว..........ผมรู้ว่าเธอเองแอบมีใจและไม่ได้คิดกับผมเป็นแค่เพื่อน!!!!  เธอเล่าให้ผมฟังและร้องไห้ไปด้วยว่าชีวิตของเธอนั้น เคยเจอ แต่ผู้ชายแย่ๆ
..... แบบ ฟันแล้วทิ้ง!! เธอบอกว่าไม่อยากที่จะเจ็บใจอีก เพราะคนที่เธอชอบมักจะทำกับเธอแบบนี้ (ผมนิสะดุ้งเลยครับ5555) ในตอนนั้นผมรู้สึกสงสารเธอ
มาก ได้แต่ปลอบใจเธอที่กำลังร้องไห้ ..........ในใจผมเองก็ไม่คิดว่าเธอจะเป็นผู้หญิงที่จริงจังจริงใจอะไรขนาดนี้ (ตอนแรกผมก็กะว่าจะฟันแล้วทิ้งแหละครับเพราะไม่คิดว่าเธอนั้นจะจริงจังอะไร) แต่ฟังเธอเล่าแล้ว ผมสงสารเธอเลย!! อาการหื่นนั้นมันหายไปในทันที ผมให้เกียรติเธอ ไม่ฉวยโอกาส ในตอนที่เธออ่อนไหว.......ผมไม่อยากให้ผู้หญิงคนนี้เจออะไรแย่ๆอีก!!
ตอนนั้น..ถ้าผมตัดสินใจบอกเธอไปเลยว่า...จริงๆเรามีแฟนอยู่แล้วเราคิดกับเธอแค่เพื่อนนะ (ส่วนตัวผมคิด) มันจะดูใจร้ายมากในเหตุการณ์ ณ ตอนนั้น
และมันจะทำให้เธอตอกย้ำความหลังว่า..คนที่เธอชอบมักจะเลวกับเธอเสมอ หลอกฟันลูกเดียว     ผมเลยเลือกที่จะไม่บอกอะไรกับเธอ...
แต่ผมก็คิดอีกว่า..ถ้าเธอมารู้ในตอนหลังเธออาจเจ็บยิ่งกว่า กลัวว่าเธอนั้นจะรักผมไปแล้ว และถ้าแฟนผมที่คบอยู่รู้เรื่องนี้ แน่นอน...เธอต้องเสียใจมากแน่ๆ
...สุดท้าย!! ผมจึงไปส่งเธอ และ เธอก็จูบผม (นี่มันยิ่งทำให้ผมลำบากใจที่จะพูดความจริงมากขึ้นไปอีก)
ถ้าเป็นเพื่อนๆเจอเหตุการณ์แบบนี้จะทำอย่างไรครับแชร์เรื่องราวให้ฟังกันหน่อย