แม่ทิ้งเราไปตั้งแต่ยังเด็กมาก ไม่ค่อยรู้เรื่องของแม่เลยไม่รู้เลยว่าท่านอายุเท่าไร เกิดวันไหนส่วนพ่อแม้แต่ชื่อยังไม่รู้จัก เราถูกญาติเลี้ยงมาไม่ว่าจะลุง ป้า น้าและก็ยาย เราลำบากมาก ๆ เพราะญาติเขาก็ตองดูแลลูกของเขาส่วนยายก็แก่มากแล้ว แม่ไม่เคยส่งเสียดูแล ไม่ให้โทรหา ไม่เคยได้คุยกัน ญาติ ๆเขาก็บอกว่าแม่มีเราโดยไม่ได้ตั้งใจบ้าง(อาจจะตอนยังเรียนอยู่) บอกว่าแม่ไปแต่งงานใหม่แล้วบ้าง จนทุกวันนี้เราได้อยู่กับพ่อแม่บุญธรรมเราก็เรียนพร้อมกับทำงานไปด้วยจนเราคิดว่าชีวิตน่าจะดีขึ้นมาแล้ว แต่เร็ว ๆยายโทรมาบอกว่าแม่จริง ๆของเราต้องการติดต่อเรา อยากโทรหาพูดคุยกับเรา ยายบอกว่าแม่โทรมาร้องไห้เสียใจที่ไม่เคยได้ดูแลเราเลยแล้วยังบอกอีกว่าอยากจะให้น้อง(ลูกของแม่กับสามีใหม่)มาอยู่กับเรา ให้เราดูแล พ่อแม่บุญธรรมท่านก็ยินดีที่จะให้น้องมาอยู่ด้วยเพราะท่านคิดว่ายังไงซะก็คือน้องของเราแต่ส่วนตัวเราไม่โอเคมาก ๆ เราคิดว่าแม่ใจร้ายมากที่ทำแบบนี้ ท่านไม่คิดเลยหรอว่าเราจะรู้สึกยังแถมยังจะฝากน้องให้มาอยู่ด้วยอีก ทั้ง ๆที่แม่ก็รู้ว่าเราอยู่กับพ่อแม่บุญธรรมแล้ว เราโกรธท่านมาก ๆ แต่เราก็กลัวบาป เราควรทำใจยังไงเพื่อจะรู้สึกว่าอยากให้อภัยท่าน เครียดมาก ๆ