ชีวิตเราช่วงนี้ตกอับ ทุเรศ ทุรัง ที่สุดในชีวิตเลยค่ะ ทำไมถึงต้องเจออะไรขนาดนี้ ตั้งแต่ปีใหม่มา ลูก และ สามีป่วยพร้อมกัน ขนาดว่าทำประกันกันไว้แล้ว ก็ยังต้องเสียค่าใช้จ่ายเยอะแยะไปหมด รายได้ลดลงทุกเดือน พยายามจะลงทุนก็เหมือนยิ่งเสียเพิ่มพยายามจะเก็บเงินมาตลอด แต่ก็ต้องมีเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ไม่คาดคิดให้ต้องเสียเงินนั้นไปทุกครั้ง เงินหามาได้ด้วยความลำบากมาก กว่าจะได้แต่ละบาทได้มา 1 จ่าย 10 จ่าย 100 จนไม่มีเงินเก็บเลยสักบาทเดียวบัญชีเป็น 0  ลูกค้าหลักที่รับของไปขายทุกวันก็ป่วย เราก็พลอยต้องมาขาดรายได้ไปด้วย รถมอเตอร์ไซต์ ก็โดนขโมย ไม่มีเงินซื้อเสื้อผ้า ใส่แต่เสื้อผ้า เก่า ๆ ตัวเดิม ๆ  ทองหยองไม่มีติดตัว ผมเผ้าหน้าตา ไม่มีเงินซื้อครีมมาทามาดูแลตัวเอง เงินมีพอแค่ให้ลูกได้ไปโรงเรียน กับค่ากับข้าว นี่ก็จะเปิดเทอมอีก ค่าใช้จ่ายรออยู่มากมาย

ชีวิตบางทีมันก็จะสู้ไม่ไหวนะ ถ้ามันไม่มีอะไรมาทางเราเลย แบบนี้ เราจะเอาตัวเองให้รอดจากสถานการณ์แบบนี้ไปได้เมื่อไหร่ ร้องไห้จนไม่มีน้ำตา สิ่งที่ยึดเหนี่ยวไว้ตอนนี้คือ รอยยิ้มของลูก เท่านั้นจริงๆ

แค่อยากระบาย บันทึกเก็บไว้เป็นความทรงจำให้ชีวิต ถ้าเราผ่านมันไปได้ ชีวิตข้างหน้าก็คงไม่มีอะไรน่ากลัว