คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 13
เราก็เคยเป็นแบบจขกทนะ รักเขามาก ผูกพันธ์มาก จนเราคิดไปเองว่าเรารักกันมากพอที่จะไม่มีวันบอกเลิกกัน แต่มันก็พังเขาบอกเลิกเรา เขาบอกว่าก่อนหน้านี้มีคนอื่นเป็นตัวตนอยู่แล้ว ตอนนั้นทั้งสับสน เศร้า วุ่นวาย ทุกอย่างมันตีกันไปหมด ตอนนั้นยอมรับว่าเศร้าจนไม่เป็นอันกินอันนอนเลยแหละ มันเจ็บทรมานใจไปหมด คิดว่าความรู้สึกแบบนี้จะมีแค่ในนิยายหรือไม่ก็ละครซะอีก แต่เราก็ผ่านมันมาได้ แนะนำอย่าเก็บตัวอยู่คนเดียวมากเกินไป มันจะทำให้ฟุ้งซ่านได้ คุยกับเพื่อนเยอะๆ ตัดการติดต่อกับเขาซะ เก็บของที่เกี่ยวกับเขาลงกล่องลังให้หมด อย่าคิดถึงเขา และสิ่งที่สำคัญก็คือ เวลา มันจะช่วยเยียวยาทุกสิ่งเอง ตอนแรกก็คิดว่าประโยคน้ำเน่า ไม่เจอมากับตัวไม่เชื่อเลยนะเนี่ย555
ถ้าจขกททำได้ กลับมาอยู่คนเดียวเหมือนก่อนหน้าที่เขาจะเข้ามาได้ จขกทจะรู้สึกว่าตัวเองอัพเวล และมีภูมิคุ้มกันเกี่ยวเรื่องแบบนี้มากขึ้น สู้ๆนะ
ถ้าจขกททำได้ กลับมาอยู่คนเดียวเหมือนก่อนหน้าที่เขาจะเข้ามาได้ จขกทจะรู้สึกว่าตัวเองอัพเวล และมีภูมิคุ้มกันเกี่ยวเรื่องแบบนี้มากขึ้น สู้ๆนะ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 7
คุณอยากถอยออกมาเอง ดีกว่าเขาถอยออกไปจากคุณนะครับ
แต่ไม่ว่ากรณีไหนก็เจ็บ
อย่างที่ด้านบนบอก ตัดไปเลยคับ เจ็บ แต่จบ
ของผมนี่หนักกว่าคุณตรงที่เขาถอยออกไป
ผมพยายามที่จะวิ่งตาม
สุดท้าย เดินเข้าไปหาเขาด้วยรอยยิ้ม แต่เดินกลับออกมาด้วยน้ำตา
พอคับ หยุดทุกอย่าง หัวใจเราไม่ได้เอามาให้ใครทำร้ายเล่นๆ
ผมเลยเลือกที่จะจบเอง เจ็บเอง แล้วรักษาหัวใจของผมต่อไป
ตอนนี้ผมก็ยังไม่ได้หายดี100%หรอกนะคับ ต้องใช้เวลา
ยังไง จขกท ก็สู้ๆนะคับ
แต่ไม่ว่ากรณีไหนก็เจ็บ
อย่างที่ด้านบนบอก ตัดไปเลยคับ เจ็บ แต่จบ
ของผมนี่หนักกว่าคุณตรงที่เขาถอยออกไป
ผมพยายามที่จะวิ่งตาม
สุดท้าย เดินเข้าไปหาเขาด้วยรอยยิ้ม แต่เดินกลับออกมาด้วยน้ำตา
พอคับ หยุดทุกอย่าง หัวใจเราไม่ได้เอามาให้ใครทำร้ายเล่นๆ
ผมเลยเลือกที่จะจบเอง เจ็บเอง แล้วรักษาหัวใจของผมต่อไป
ตอนนี้ผมก็ยังไม่ได้หายดี100%หรอกนะคับ ต้องใช้เวลา
ยังไง จขกท ก็สู้ๆนะคับ
แสดงความคิดเห็น
ถอยออกมายังไงให้เจ็บน้อยที่สุด..?
ได้คิดถึงใครซักคนที่ไม่ใช่ตัวเอง ได้พูดได้คุยกันทุกวันจนกลายเป็นความผูกพันธ์
พอมาถึงจุดหนึ่ง ที่เค้าทำให้ความสุขของเรามันเริ่มหายไป เค้าทำลายความสุขของเราด้วยมือของเค้าเอง เค้าทำให้เราอยากถอยออกมา อยากกลับมามีความสุขกับการอยู่คนเดียวอีกครั้ง แต่ทำไมมันไม่ง่ายเลย ทำไมมันทรมานขนาดนี้ เราที่เคยมีความสุขมากในวันนั้นมันหายไปไหน
เราต้องถอยออกมายังไง มันถึงจะเจ็บน้อยที่สุดคะ..?