รถไฟ / Ayothaya Riverside House
          ตั้งแต่จำความได้เราไปอยุธยานับครั้งไม่ถ้วน บอกเลยว่าเอานิ้วมือนิ้วเท้ารวมกันก็ยังไม่พอ ไม่รู้ว่าจะไปไหน คิดงานไม่ออก เซ็งๆ กับชีวิต ก็นั่งรถไฟไปอยุธยา ไปบ่อยจนเพื่อนที่เป็นคนอยุธยาบอกว่า ปูนไปบ้านเรามากกว่าเรากลับบ้านเสียอีก ไปคราวนี้ไม่ได้คิดอะไร ไปด้วยความคิดถึงล้วนๆ มีคุณเพื่อนตามติดไปด้วย นัดกันวันเสาร์นั่งรถไฟเที่ยวเช้ารอบ 7.39 น. ขบวนที่ 135 ค่ารถคนละ 20 บาท ไปถึงอยุธยาราวๆ 8.30 น. นั่งรถตุ๊กๆ กบไปเก็บของที่ Ayothaya Riverside House ที่พักของเรา มาที่นี่ทีไรก็มาพักที่นี่เป็นที่พักที่ถูกใจ ไปทีไรเหมือนได้อยู่บ้าน คุณพี่เจ้าของก็น่ารัก เอ็นดูน้องอย่างเรา ไปพักบ่อยจนได้ราคาพิเศษ เรากับเพื่อนต้องรีบยกมือไหว้ขอบพระคุณคุณพี่มากๆๆๆๆๆๆ เนื่องจากพกเพื่อนมาด้วย เลยจองห้องนอนแบบแอร์ในเรือกระแชง




ร้านขาวละออ
          เราเอาของฝากไว้ก่อนเนื่องจากห้องยังไม่เรียบร้อยเสร็จแล้วเราก็เอาจักรยานของที่พักไปปั่นหากาแฟกิน เป็นร้านใหม่ชื่อร้านขาวละอออยู่ไม่ไกลจากที่พักมาก ร้านบรรยากาศดี อยู่ติดริมน้ำ จัดร้านได้น่ารัก เครื่องดื่มก็ชงได้รสชาติพอดี ราคาสมเหตุสมผล ไม่ถูกมาก แต่ก็ไม่แพงจัดมากเช่นกัน เรากับเพื่อนจัดเค้กมาชิมด้วย บอกเลย ว่าเป็นเค้กเลอค่าควรค่าแก่การกินมาก ที่นี่มีอาหารบริการด้วยดูจากเมนูเป็นราคาที่เรารับได้มื้อเย็นเลยมากินที่นี่อีก แล้วก็ก่อนกลับก็มาแวะเอาคาเฟอีนเข้าเส้นเลือดอีกรอบ





วัดธรรมาราม
          ขากลับจากร้านกาแฟแวะวัดธรรมารามก่อน เพราะเพื่อนยังไม่เคยเข้าไปชม วัดธรรมารามเป็นวัดที่สร้างขึ้นในสมัยอยุธยาตอนกลางเป็นที่จำพรรษาของพระอุบาลีมหาเถระกับพระอริยมุนีมหาเถระ เป็นพระสงฆ์รูปสำคัญที่ได้ถูกแต่งตั้งไปเป็นพระอุปัชฌาจารย์ไปศรีลังกาเพื่ออุปสมบทให้กับชาวศรีลังกาทำให้เกิดลัทธิสยามวงศ์ขึ้นในดินแดนลังกา ด้านหน้าพระวิหารจึงมีพระพุทธรูปที่ประธานาธิบดีศรีลังกามอบให้แก่รัฐบาลไทยและปวงชนชาวไทยในโอกาสครบ 60 ปี ความสัมพันธ์ทางการทูต สิ่งที่หน้าสนใจของพระวิหารก็คือหน้าบันด้านหน้าและหลังเป็นลายสลักไม้จำหลักเป็นลวดลายก้านขด ประตูไม้ที่แกะสลักลวดลายงดงามมาก ส่วนอุโบสถไม่ได้เปิดให้เข้าชมด้านใน เดินชมได้แต่รอบนอกเท่านั้น














โบสถ์เซนต์ยอเซฟ
          จากนั้นเราก็ปั่นจักรยานไปทางวัดไชยวัฒนาราม ผ่านวัดไชยฯ ไป เพราะผู้คนหนาแน่นมาก ทั้งรถ ทั้งร้านรวงผุดขึ้นเต็มไปหมด เดี๋ยวค่อยว่ากัน เรากะว่าจะมาพรุ่งนี้ตอนเช้า คนน่าจะน้อยกว่านี้
           เรากับเพื่อนปั่นไปโบสถ์เซนต์ยอเซฟ สร้างในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนกลาง โดยคณะธรรมฑูตนำโดยพระสังฆราชลังแบรต์ เดอลาม็อต โดยพระสังฆราชลังแบรต์ทูลขอพระบรมราชานุญาต จากสมเด็จพระนารายณ์มหาราชสร้างโรงเรียนและวัดนักบุญยอแซฟขึ้น แต่เมื่อครั้งเสียกรุงครั้งที่ 2 ได้ถูกเผาวอดไป โบสถ์ในปัจจุบันสร้างโดยคุณพ่อแปร์โรซ์ ซึ่งแล้วเสร็จในรัชสมัยพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เรานั่งพักอยู่ที่โบสถ์อยู่พักใหญ่ เพราะอากาศข้างนอกค่อนข้างร้อน อยู่ในโบสถ์เย็นสบายดี ที่นี่นักท่องเที่ยวไม่เยอะ ส่วนใหญ่เข้ามาถ่ายรูปหน้าโบสถ์แป๊บๆ ก็นั่งรถกันออกไป เรานั่งสังเกตเห็นว่านักท่องเที่ยวส่วนใหญ่น่าจะใช้เวลาไม่เกิน 10 นาที ส่วนเราสาวนักปั่นเลยไม่รีบ นั่งมองกระจกสี อ่านประวัติที่ติดอยู่ข้างฝาโบสถ์เพลินๆ ไป

วัดพุทไธศวรรย์

          ปั่นกันต่อไปวัดพุทไธศวรรย์ปั่นไปตามป้าย แม้จะมาอยุธยาหลายครั้ง แต่เราก็ไม่เคยมาวัดนี้เลย นักท่องเที่ยวเยอะพอสมควร หันซ้ายหันขวามีแต่ชุดไทย ดูสภาพเรากับเพื่อนเหมือนคนหลงยุค ไม่เข้าพรรคเข้าพวกกับเขาเลยจริงๆ เราเคยดูดูรายการ อ.เผ่าทอง ที่พามาเที่ยววัดนี้เลยอยากมา วัดนี้ปรากฏตามตำนานว่าสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 1 (พระเจ้าอู่ทอง) ทรงสร้างขึ้นในบริเวณที่ซึ่งเป็นที่ตั้งพลับพลาที่ประทับเมื่อทรงอพยพมาตั้งอยู่ก่อนสถาปนากรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี เมื่อคราวเสียกรุงวัดไม่ได้ถูกทำลายเหมือนวัดอื่นจึงมีโบราณสถานมากมายที่เหลือให้เราได้ชม สิ่งที่น่าสนใจ คือ ปรางค์ประธาน องค์ใหญ่ศิลปะแบบขอม แต่สิ่งที่เราชอบมากที่สุด คือ พระตำหนักสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ ซึ่งเป็นพระเถระชั้นผู้ใหญ่ประจำอยู่ในสมัยกรุงศรีอยุธยา ภายในตำหนักมีจิตรกรรมฝาผนังให้ชม ที่ตำหนักนี่ไม่มีคนขึ้นมาสักคน ถ้าเพื่อนๆ ได้แวะมาที่นี่ เราว่าลองขึ้นมาชมสักหน่อยรับรองว่าไม่ผิดหวัง สีสันของจิตรกรรมฝาผนังยังสดใสอยู่ ที่นี่ครึกครื้นเอิกเกริกเกินวัดไปนิด มีเสียงเพลงจากละครให้ได้ยินด้วยนะ 555 พูดไม่ออก เอาที่สบายใจกันไป เราเดินรอบๆ ถ่ายรูปเพลินๆ ไป เดี๋ยวคราวหน้ามาใหม่ ว่าจะมาช่วงหน้าฝน หรือปลายปี อากาศน่าจะเย็นกว่านี้