เพื่อนๆพี่ๆช่วยแสดงความเห็นหน่อยนะคะ เราไม่รู้จะปรึกษาใครเลย T.T
เรากับแฟนคบกันมา 10 เดือนแล้วค่ะ เราอยู่กันคนละมหาลัย คนละจังหวัดค่ะ เราอายุ 22 ปี ส่วนแฟนเราอายุ 23 เรียนมหาลัยปี 4 จะจบแล้วค่ะ เป็นคนที่มีทั้งข้อดีและข้อเสีย ข้อดี เช่น ไม่ดื่มเหล้าสูบบุหรี่ ไม่เกเร ร้องเพลงเพราะเล่นกีตาร์เก่ง (แต่เดี่ยวนี้แทบไม่แตะกีตาร์หรือร้องเพลงเลย) ไม่เจ้าชู้ ให้เราคอยเช็คไลน์เช็คFB ของเขาตลอด ใส่ใจดี แต่ข้อเสียนี่สิคะ... คือเขาขี้เกียจมากค่ะ แล้วเราเป็นคนที่ขยันมากทั้งการเรียนงานบ้าน ที่บ้านเราก็สอนเราว่าถ้ามีแฟนขอให้เป็นคนดีกับเป็นคนขยันทำมาหากินนะลูก เราจึงรู้สึกไม่โอเคกับนิสัยแฟนเรามากๆ ปกติแฟนเรามีเรียนแค่ 3 วันต่อสัปดาห์ แต่เขาโดดเรียนไป2 วัน สรุปเขาได้เรียน 1 วันต่ออาทิตย์ ( วิชาที่แฟนเราโดดเขาให้ นศ เช็คชื่อกันเอง แฟนเราก็ฝากเพื่อนเช็คให้) การบ้านก็นานๆมีที นอกนั้นเขาใช้เวลาไปกับการเล่นเกม นอนเล่น เล่นFB ฟังเพลง คือใช้ชีวิตวันๆหมดไปกับคอมจนตี 3-4 แทบไม่ทำอะไรเลย ตื่นนอนก็ 11 โมง บางทีก็บ่ายโมงทุกวัน เขาใช้ชีวิตกินๆนอนๆแบบนี้จนน้ำหนักขึ้น อ้วนจนเสื้อผ้าคับ แถมไม่ออกกำลังกายอีก จนเขาป่วยบ่อย เป็นหวัดบ่อย เดือนนึงเป็นสองครั้งติดกัน เราเริ่มทนไม่ไหวเราก็ไปพูดตรงๆกับเขาว่าปรับปรุงตัวได้ไหม เธอโตแล้วนะไม่ใช่เด็ก จะใช้ชีวิตแบบนี้มันไม่ดีนะ เราแนะนำให้เขาหาอะไรทำที่เป็นประโยชน์บ้าง เช่น กวาดห้อง ถูห้อง ฝึกภาษาอังกฤษจากยูทูบ ไปหางานพาร์ทไทม์ทำ ไปออกกำลังกายบ้าง เขาก็รับฟังและทำตามที่เราบอกค่ะ ก็ไปวิ่งออกกำลังอยู่ 3 วัน แล้วก็ไม่ไปอีกเลย ส่วนกิจกรรมที่เขาพยายามไปทำนอกจากเล่นคอม ก็คือ การไปดูหนังที่โรงหนัง... คือแบบโดดเรียนคาบ 10 โมงเช้า เพราะเขาไปเรียนไม่ทันตื่นบ่ายโมง พอตื่นก็ไปดูหนังที่โรงหนัง คือชีวิตจะเอนเทอร์เทนไปไหมเนี่ยย!!!???
มีช่วงนึงที่มหาลัยปิดเทอม เรากับแฟนก็เดินทางกลับบ้าน เรามีบ้านเกิดอยู่จังหวัดเดียวกันแต่คนละอำเภอค่ะ พอเรากลับบ้านเราช่วยแม่ทำกับข้าว ช่วยพ่อขายของ จัดบ้าน ไปตลาดกับแม่ ในขณะที่เขาบ่นกับเราว่า ที่เขากลับเพราะเรากลับ ถ้าเราไม่กลับเขาคงไม่คิดจะกลับบ้านมาหาพ่อแม่ญาติ เพราะกลับมาแล้วคอมไม่มี ไม่มีอะไรทำน่าเบื่อ แล้วเขาก็พยายามมารับเราที่บ้านไปเที่ยวทุกวันมาส่งเราอีกทีก็เย็น คือเราไม่โอเคเลยค่ะกับการที่เขามารับเราไปเที่ยวทุกวันเพราะเรากลับบ้านเราอยากใช้เวลาอยู่กับครอบครัว ทำนุ่นนีนั่นที่ตอนอยู่มหาลัยไม่สามารถทำได้ แต่เราต้องไปเที่ยวกับเขาเพราะเขาไม่รู้จะทำอะไรเลย มีครั้งนึงพอเราบอกว่าเราเป็นคนที่ตื่นมาแล้วต้องกวาดพื้นถูพื้นทุกเช้า เขาก็ว่าเราว่าเป็นคนสำอางจัง เห้ยยย มันแย่มากหรอวะที่ชั้นกวาดพื้นทุกวันเนี่ย!!
ตอนนี้เรารู้สึกเอือมระอากับแฟนเรามากค่ะ เราคิดไปไกลจนถึงขั้นว่า ถ้าคนนี้เป็นพ่อของลูกเราในอนาคตชีวิตเราจะเป็นยังไงวะเนี่ย เรารู้สึกอยากบอกเลิกมากเลยค่ะ แต่เราก็เสียดายเวลาที่ใช้ร่วมกันมาอ่ะ แล้วก็คิดว่าเราจะเลวไปไหมถ้าบอกเลิกเขาด้วยเหตุผลแค่นี้ Y.Y
เขาบอกว่าที่เขาใช้ชีวิตแบบนี้เพราะเขาอยากพักก่อนไปหางานทำ มีงานทำก็ไม่ได้ใช้ชีวิตแบบนี้แล้ว สรุปเราควรให้โอกาสเขามีงานทำก่อนที่จะตัดสินเขาว่าขี้เกียจหรือเปล่าคะ?
สมควรไหมที่เลิกกับแฟนเพราะเขาขี้เกียจ?
เรากับแฟนคบกันมา 10 เดือนแล้วค่ะ เราอยู่กันคนละมหาลัย คนละจังหวัดค่ะ เราอายุ 22 ปี ส่วนแฟนเราอายุ 23 เรียนมหาลัยปี 4 จะจบแล้วค่ะ เป็นคนที่มีทั้งข้อดีและข้อเสีย ข้อดี เช่น ไม่ดื่มเหล้าสูบบุหรี่ ไม่เกเร ร้องเพลงเพราะเล่นกีตาร์เก่ง (แต่เดี่ยวนี้แทบไม่แตะกีตาร์หรือร้องเพลงเลย) ไม่เจ้าชู้ ให้เราคอยเช็คไลน์เช็คFB ของเขาตลอด ใส่ใจดี แต่ข้อเสียนี่สิคะ... คือเขาขี้เกียจมากค่ะ แล้วเราเป็นคนที่ขยันมากทั้งการเรียนงานบ้าน ที่บ้านเราก็สอนเราว่าถ้ามีแฟนขอให้เป็นคนดีกับเป็นคนขยันทำมาหากินนะลูก เราจึงรู้สึกไม่โอเคกับนิสัยแฟนเรามากๆ ปกติแฟนเรามีเรียนแค่ 3 วันต่อสัปดาห์ แต่เขาโดดเรียนไป2 วัน สรุปเขาได้เรียน 1 วันต่ออาทิตย์ ( วิชาที่แฟนเราโดดเขาให้ นศ เช็คชื่อกันเอง แฟนเราก็ฝากเพื่อนเช็คให้) การบ้านก็นานๆมีที นอกนั้นเขาใช้เวลาไปกับการเล่นเกม นอนเล่น เล่นFB ฟังเพลง คือใช้ชีวิตวันๆหมดไปกับคอมจนตี 3-4 แทบไม่ทำอะไรเลย ตื่นนอนก็ 11 โมง บางทีก็บ่ายโมงทุกวัน เขาใช้ชีวิตกินๆนอนๆแบบนี้จนน้ำหนักขึ้น อ้วนจนเสื้อผ้าคับ แถมไม่ออกกำลังกายอีก จนเขาป่วยบ่อย เป็นหวัดบ่อย เดือนนึงเป็นสองครั้งติดกัน เราเริ่มทนไม่ไหวเราก็ไปพูดตรงๆกับเขาว่าปรับปรุงตัวได้ไหม เธอโตแล้วนะไม่ใช่เด็ก จะใช้ชีวิตแบบนี้มันไม่ดีนะ เราแนะนำให้เขาหาอะไรทำที่เป็นประโยชน์บ้าง เช่น กวาดห้อง ถูห้อง ฝึกภาษาอังกฤษจากยูทูบ ไปหางานพาร์ทไทม์ทำ ไปออกกำลังกายบ้าง เขาก็รับฟังและทำตามที่เราบอกค่ะ ก็ไปวิ่งออกกำลังอยู่ 3 วัน แล้วก็ไม่ไปอีกเลย ส่วนกิจกรรมที่เขาพยายามไปทำนอกจากเล่นคอม ก็คือ การไปดูหนังที่โรงหนัง... คือแบบโดดเรียนคาบ 10 โมงเช้า เพราะเขาไปเรียนไม่ทันตื่นบ่ายโมง พอตื่นก็ไปดูหนังที่โรงหนัง คือชีวิตจะเอนเทอร์เทนไปไหมเนี่ยย!!!???
มีช่วงนึงที่มหาลัยปิดเทอม เรากับแฟนก็เดินทางกลับบ้าน เรามีบ้านเกิดอยู่จังหวัดเดียวกันแต่คนละอำเภอค่ะ พอเรากลับบ้านเราช่วยแม่ทำกับข้าว ช่วยพ่อขายของ จัดบ้าน ไปตลาดกับแม่ ในขณะที่เขาบ่นกับเราว่า ที่เขากลับเพราะเรากลับ ถ้าเราไม่กลับเขาคงไม่คิดจะกลับบ้านมาหาพ่อแม่ญาติ เพราะกลับมาแล้วคอมไม่มี ไม่มีอะไรทำน่าเบื่อ แล้วเขาก็พยายามมารับเราที่บ้านไปเที่ยวทุกวันมาส่งเราอีกทีก็เย็น คือเราไม่โอเคเลยค่ะกับการที่เขามารับเราไปเที่ยวทุกวันเพราะเรากลับบ้านเราอยากใช้เวลาอยู่กับครอบครัว ทำนุ่นนีนั่นที่ตอนอยู่มหาลัยไม่สามารถทำได้ แต่เราต้องไปเที่ยวกับเขาเพราะเขาไม่รู้จะทำอะไรเลย มีครั้งนึงพอเราบอกว่าเราเป็นคนที่ตื่นมาแล้วต้องกวาดพื้นถูพื้นทุกเช้า เขาก็ว่าเราว่าเป็นคนสำอางจัง เห้ยยย มันแย่มากหรอวะที่ชั้นกวาดพื้นทุกวันเนี่ย!!
ตอนนี้เรารู้สึกเอือมระอากับแฟนเรามากค่ะ เราคิดไปไกลจนถึงขั้นว่า ถ้าคนนี้เป็นพ่อของลูกเราในอนาคตชีวิตเราจะเป็นยังไงวะเนี่ย เรารู้สึกอยากบอกเลิกมากเลยค่ะ แต่เราก็เสียดายเวลาที่ใช้ร่วมกันมาอ่ะ แล้วก็คิดว่าเราจะเลวไปไหมถ้าบอกเลิกเขาด้วยเหตุผลแค่นี้ Y.Y
เขาบอกว่าที่เขาใช้ชีวิตแบบนี้เพราะเขาอยากพักก่อนไปหางานทำ มีงานทำก็ไม่ได้ใช้ชีวิตแบบนี้แล้ว สรุปเราควรให้โอกาสเขามีงานทำก่อนที่จะตัดสินเขาว่าขี้เกียจหรือเปล่าคะ?