เมื่อ 2ปีที่แล้ว เคยมาแชร์ประสบการณ์การเลือกจักรยานสำหรับผู้หญิงเรื่อยไปจนถึงการลงงานแรกที่ 60 กิโลเมตรในกระทู้ล่าง
https://ppantip.com/topic/35167129
ตอนนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ใหม่อีกรอบค่ะ ใช้เวล2ปี! กว่าจะกล้าอัพระยะมาถึง Audax300 กมได้
ด้วยความที่เราไม่เคยมีประสบการณ์ในการปั่น 300 กิโลเมตรมาก่อน แต่ก็แอบเห็นสาวๆ ตัวเล็กๆ จบมานักต่อนัก เลยเกิดแรงบันดาลใจ ต้องทำให้ได้บ้าง!
เริ่มเตรียมตัว!ตั้งแต่จบ 200อัมพวาเมื่อสองปีก่อนที่มารีวิว ก็ไม่เคยแตะระยะ 200 อีกเลยปีนี้อยากไป300 เลยลองชิมรสชาติเคยๆ Audax200 ที่วังน้ำเขียวก่อนเมื่อเดือนกุมภา เป็นการอุ่นเครื่อง เตรียมความพร้อมสำหรับ300 ทั้งกายและใจไปในตัว สนามนี้ค่อยข้างสวย ไว้เดี๋ยวสิ้นปีมารีวิว 4 สนาม SR2108 อีกทีนะค่ะ(ปีนี้หวังสู้งงงมาก^^ )
(Credit by Audax นครราชสีมา)
หลังจากจบ200 กม ไต่ 1900 แบบไม่บอบช้ำมาก ความมั่นใจในงานAudax300 มาเต็ม ต่อเลยแล้วกัน! มาเจองาน Audax300ห้วยขาแข้ง เพื่อนแนะนำมาค่ะว่า ทางเรียบร่มรื่น ไต่แค่1,633m ไต่น้อยกว่างาน200 อีก มีทางลูกรัง 9 โล จบใสๆ แน่ๆ ค่ะ (เขาว่ามานะจ๊ะ ^^)
วันจริง ด้วยความที่ติดธุระวันศุกร์ เลยต้องออกจากกรุงเทพเช้าวันปั่นเลย ออกจากกรุงเทพตี 3 มาถึงอุทัยธานี เวลา 6 โมงเช้ากว่าๆพอดิบพอดี จัดแจงลงทะเบียนล้อหมุน 7 โมงเช้า ช่วงออกตัวอากาศดีมากค่ะ หมอกลงสวยงามมาก แอบดีใจและมีความหวังว่าวันนี้จะร่มมากกว่าแดด จึงมีแรงอัดตามชาวบ้านไปได้เรื่อยๆ ทำเวลาได้ดีพอควร เข้าCP1 กิโลที่48.8 ที่เวลาไม่ถึง 9 โมง กินขนมปังสังขยาของดีเมืองอุทัยที่ผู้จัดแจก แล้วรีบจ้วงต่อทันที เพราะช่วงนี้คือนาทีทอง อากาศดีมาก หมอกหนา ร้องเพลงไป ปั่นไป ฟินมากค่ะ
(ร่มรื่น ฟ้ารั๋ว แดดไม่มีจริงๆนะจ๊ะ ^^)
แต่แล้วก็ฟินได้ไม่เกิน 10 นาที เมื่อหมอกสลาย แดดก็มาเลยจ้า ตากไป 1 ชั่วโมงเริ่มเหมือนถูกเผา แม่เจ้านี่แดดเช้าหรือนี่ รีบเร่งเพื่อนไปให้ถึงจุดพัก กลัวผิวไหม้ไม่สวย!! อยากใส่ปลอกขาเร็วๆ แต่เร่งไปสักพักนึงก็คิดได้ว่าเราเหลือระยะทางอีกหลายร้อยนะ อย่าพึ่งซ่า เลยต้องจำยอมให้ขาสังเคราะห์แสงไปจ่ะ
( นี่คือแดดเช้าจริงๆนะจ๊ะ ไม่ได้ล้อเล่น ^^” )
มาถึง Control point กิโลที่96.2 เวลา 10.33 น. เราต้องเติมเกลือแร่ กินกล้วย กินน้ำ นิดหน่อยไม่นานก็ออก เพราะตั้งใจจะกินข้าวเที่ยงที่ห้วยขาแข้ง อีกแค่ 40 โล ก็ถึงละ และแล้วก็มาถึงทางเข้าห้วยขาแข้ง น่าจะประมาณเที่ยง จ่ายตังหน้าทางเข้าคนละ 30 บาท เจ้าหน้าที่แจ้งอีก 9 โลก็ถึง กำลังใจเริ่มมาพูดเลย หิวข้าวแร๊วววววว... แต่แล้ว... ทางข้างหน้าที่เห็นคือ ลูกรังผสมทรายล้วนๆจ้า.... ปลอบใจตัวเอง คงมีแค่ช่วงต้น ไม่ต้องซีเรียส ปั่นๆไป ปั่นไปเริ่มร้อน เพราะลมไม่มี ความเร็วแค่ 6-7 หันไป 2 ข้างทาง ต้นไม้เพิ่งถูกเผามาสดๆ พี่ๆป่าไม้ เขามาเผาดักไฟป่าช่วงนี้พอดี ทวีความร้อนเข้าไปอีก เหลือบดูไมล์คงซักครึ่งทางแล้วม๊างงงง แต่ไม่เลยค่ะ นี่มันแค่ 2 โล! อยากจะร้องไห้ ไม่ชอบทางแบบนี้เลย แล้วก็ก้มหน้าก้มตาปั่นต่อไป แต่แล้วก็ล้ม ไป 1 รอบเพราะปั่นช้าจนล้อจมกองทราย โชคดีที่มีพี่ท่านหนึ่งเป็นตะคริวจอดอยู่ด้านหน้า มาช่วยปะคองรถได้นิดนึงให้ลงพื้นแบบช้าๆ เลยล้มเบาที่ความเร็ว0 ลุกขึ้นมาปั่นต่อ เดี๋ยวจะได้กินข้าวแล้ว
( กำลังปั่นเข้าห้วยขาแข้ง จุดนี้เหมือนอยู่บนเครื่องสั่นสลายไขมันในห้องซาวด์น่าเลยค่ะ ^^” )
( ในที่สุดก็มาถึงแล้ว เดินเข้าละกันนะค๊ะ ปั่นไปเดี๋ยวตกสะพานอายเค้า )
เข้าCP2ห้วยขาแข้ง กิโลที่ 134 เวลา 12.40 น. แต่แล้วก็ต้องผิดหวัง ตรงนี้ไม่มีข้าวกินอย่างที่คิดไว้ เพราะข้าวอยู่ที่ CP3 จ้า นั่นหมายความว่าต้องไปอีก 50 โลถึงจะได้กินข้าว ว่าแล้วก็นั่งลงหยิบของกินที่พกมากินประทังความหิว ชาร์ทพลังซักแพรบ ทั้งเหนื่อย ทั้งหิว ความรู้สึกคือเริ่มท้อ ตั้งแต่ตรงนี้ คำถามที่ไม่มีคำตอบเริ่มมา กรูมาทำอะไร อยู่บ้านดูหนังในห้องแอร์ดีๆไม่ชอบ ช่วงปั่นออกจากห้วยขาแข้งแม้จะง่ายกว่าขาเข้า แต่จิตใจช่วงนี้ค่อนข้างหมดกำลังใจ เหมือนอยากจะร้องไห้ตลอดเวลา ไม่เอาแล้ว ไม่เอาแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว จบแค่ 300 นี้พอ เพราะทางมันหวาดเสียวจริงๆค่ะ พอออกจากทางลูกรังมาได้ ขอพักแพร๊บบบบ.... เหนื่อยจนน้ำตาไหล เติมน้ำกินเป็บซี่แล้วก็ออกจากร้านค้า เพราะหิวข้าวจ้า... บอกเลยว่าช่วงนี้ จำอะไรมิได้เลย ปั่นแบบก้มหน้าก้มตา แม้แต่ตากล้องก็ปั่นผ่านแบบเบลอๆ ไม่รู้เนื้อรู้ตัว 5555
ถึงCP3 กิโลที่ 181.5 เวลา 16.10 แอบมองเห็นเป็นลำดับที่ 50 กว่าๆ จาก200กว่าๆ ไม่น่าเชื่อนี่ฉันเบลอมาจนถึงได้อย่างไร ตรงนี้ถือว่าพักยาวเป็นพิเศษ แบบว่าของกินจัดเต็มจ้า มีชาพะยอมชื่นใจ๊ชื่นใจ และอาหาร เราก็พยายามกินทุกอย่าง แต่ก็กินไม่ค่อยลง พักนานกว่าทุกๆ cp เพราะเรากำลังจะเจอทางเนินเน้นๆอีก 40-60 โล -_-“) ว่าแล้วก็ออกเดินทางกันต่อ ด้วยความเร็วที่ต่ำมากๆ คุมโซน2ไปเรื่อยๆ แม้ว่าเส้นทางจะเนินเยอะและค่อนข้างชัน แต่ก็มีความสวยงามร่มรื่น มีไฟเผากันแนวสลับกันไป ในแสงสลัวๆ มองดูแล้วสวยงามไม่น้อย ค่อยบรรเทาใจเราอยู่บ้าง เวลาที่ปั่นไปเรื่อยๆไม่ดูเวลา ปั่นไปคุยไป หัวเราะไป ในความมืด มันก็มีความสุขจริงๆ
และแล้วในที่สุดก็มาถึงกิโลที่ 240 เวลา 20.41 สิ้นสุดการไต่กันที ตรงนี้พักนานเช่นกัน จอดกินมาม่าอย่างหิวโซ ซู๊ดๆสุขยิ่งกว่ากินอาหารเหลา5ดาวซะอิ๊ก แล้วก็รอชาร์ทไมล์ สำหรับอีก 60 กิโลเมตรที่เหลือ ได้เวลาซักพักเราก็ออกเดินทางต่อ การปั่นกลางคืนต่างจังหวัดมันมืดมากๆ ไม่เหมาะกับผู้หญิงปั่นคนเดียวจริงๆค่ะ ใครจะไปพยายามหากลุ่มก้อนไปกันเยอะๆน่ะค่ะ ผิดพลาดอะไรจะได้ช่วยเหลือกันได้ ไฟทับทิม เสื้อสะท้อนแสงมีอะไรใส่ไปหมดค่ะอยากมีชิวิตอยู่ปั่นนานๆ^^ เจอครบทั้งมืดสนิด หมาฝูง เป็นความระทึกใจไม่ใช่น้อย >,<
ก่อนจะจบสิ้น กิโลที่ 299 แทบจะร้องกรี๊สสสส.... ข้างหน้านั่นเนินใช่มั๊ย มองเห็นสิบล้อกำลังไต่ขึ้นด้วยเร็วประมาณ 2-3 เสี่ยงเครื่องดังลั่น เล่นกันได้ที่กิโลสุดท้าย แกล้งกันชัดๆ สุดท้ายก็ ถึงจุดหมายกิโลเมตรที่ 303 เวลา 00.09 น. เหนื่อยที่สุดเท่าที่เคยเหนื่อย ลากสังขารไปประทับตรา แต่แล้วความเหนื่อยก็คลายลงค่ะ เพราะของแจกเยอะมาก เพิ่งเคยเห็นงานปั่น Audax ที่มีของแจกเยอะขนาดนี้ แอบอยากได้นาฬิกามากๆ แต่อดจ้าเพราะจับฉลากได้เสื้อมาแทน ว่าแล้วก็รีบถ่ายรูป และกลับที่พักอย่างรวดเร็ว
(ผลงาน Audax300 โลจ้า ^^ )
สำหรับงานAudax300 ห้วยขาแข้ง บอกได้เลยว่าประทับใจมากๆค่ะ เป็นงานที่ดีงานมากๆ อบอุ่นและเป็นกันเอง ของแจก ของกินมีมาตลอด ทีมงามอบอุ่นน่ารักมาก มีความเป็นกันเองมาก คิดว่าจะกลับไปงานปั่นที่นี่อีกแน่นอนค่ะ
( ภาพของแจกจ้า ได้เสื้อมา 2 ตัว นอกนั้นอยู่ในท้องหมดแล้วววว)
งานปั่นระยะทางไกลแท้จริงแล้วมันสอนเราได้หลายอย่าง ความใจเย็น มองโลกในแง่ดี การแก้ปัญหา ความเห็นอกเห็นใจเพื่อนร่วมเดินทางด้วยกัน มาถึงตอนนี้ลืมไปแล้วว่ามันเหนื่อยแค่ไหน สุดท้ายความเหนื่อยก็หายไป เหลือแต่ความภูมิ และตื้นตันใจ เหมือนหัวใจกลับมาพองโตอีกครั้ง
ขยายความ เหรียญ SR ในย่อหน้าที่3 น่ะค่ะ
นักปั่นหน้าเก่าส่วนใหญ่รู้อยู่แล้วว่า SR คืออะไร เขียนไว้ให้คนที่ยังไม่ทราบและกันค่ะเดี๋ยวจะงง SR คือเหรียญ Audax จะได้ต่อเมื่อในปีนั้นเราปั่น Audax ครบทั้ง 4 ระยะ คือ 200 300 400 และ 600)
ไว้ปลายๆปีได้ครบจะมาแชร์ประสบการณ์อีกทีนะค่ะ
ปั่น Audax300 โล กับทางลูกรังอีก 18 โล เพื่อไปเยี่ยมถิ่นเสือดำห้วยขาแข้งมาค่า กว่าจะปั่นจบได้ ไม่ใช่เล่นๆเลยจริงๆ
https://ppantip.com/topic/35167129
ตอนนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ใหม่อีกรอบค่ะ ใช้เวล2ปี! กว่าจะกล้าอัพระยะมาถึง Audax300 กมได้
ด้วยความที่เราไม่เคยมีประสบการณ์ในการปั่น 300 กิโลเมตรมาก่อน แต่ก็แอบเห็นสาวๆ ตัวเล็กๆ จบมานักต่อนัก เลยเกิดแรงบันดาลใจ ต้องทำให้ได้บ้าง!
เริ่มเตรียมตัว!ตั้งแต่จบ 200อัมพวาเมื่อสองปีก่อนที่มารีวิว ก็ไม่เคยแตะระยะ 200 อีกเลยปีนี้อยากไป300 เลยลองชิมรสชาติเคยๆ Audax200 ที่วังน้ำเขียวก่อนเมื่อเดือนกุมภา เป็นการอุ่นเครื่อง เตรียมความพร้อมสำหรับ300 ทั้งกายและใจไปในตัว สนามนี้ค่อยข้างสวย ไว้เดี๋ยวสิ้นปีมารีวิว 4 สนาม SR2108 อีกทีนะค่ะ(ปีนี้หวังสู้งงงมาก^^ )
หลังจากจบ200 กม ไต่ 1900 แบบไม่บอบช้ำมาก ความมั่นใจในงานAudax300 มาเต็ม ต่อเลยแล้วกัน! มาเจองาน Audax300ห้วยขาแข้ง เพื่อนแนะนำมาค่ะว่า ทางเรียบร่มรื่น ไต่แค่1,633m ไต่น้อยกว่างาน200 อีก มีทางลูกรัง 9 โล จบใสๆ แน่ๆ ค่ะ (เขาว่ามานะจ๊ะ ^^)
วันจริง ด้วยความที่ติดธุระวันศุกร์ เลยต้องออกจากกรุงเทพเช้าวันปั่นเลย ออกจากกรุงเทพตี 3 มาถึงอุทัยธานี เวลา 6 โมงเช้ากว่าๆพอดิบพอดี จัดแจงลงทะเบียนล้อหมุน 7 โมงเช้า ช่วงออกตัวอากาศดีมากค่ะ หมอกลงสวยงามมาก แอบดีใจและมีความหวังว่าวันนี้จะร่มมากกว่าแดด จึงมีแรงอัดตามชาวบ้านไปได้เรื่อยๆ ทำเวลาได้ดีพอควร เข้าCP1 กิโลที่48.8 ที่เวลาไม่ถึง 9 โมง กินขนมปังสังขยาของดีเมืองอุทัยที่ผู้จัดแจก แล้วรีบจ้วงต่อทันที เพราะช่วงนี้คือนาทีทอง อากาศดีมาก หมอกหนา ร้องเพลงไป ปั่นไป ฟินมากค่ะ
แต่แล้วก็ฟินได้ไม่เกิน 10 นาที เมื่อหมอกสลาย แดดก็มาเลยจ้า ตากไป 1 ชั่วโมงเริ่มเหมือนถูกเผา แม่เจ้านี่แดดเช้าหรือนี่ รีบเร่งเพื่อนไปให้ถึงจุดพัก กลัวผิวไหม้ไม่สวย!! อยากใส่ปลอกขาเร็วๆ แต่เร่งไปสักพักนึงก็คิดได้ว่าเราเหลือระยะทางอีกหลายร้อยนะ อย่าพึ่งซ่า เลยต้องจำยอมให้ขาสังเคราะห์แสงไปจ่ะ
มาถึง Control point กิโลที่96.2 เวลา 10.33 น. เราต้องเติมเกลือแร่ กินกล้วย กินน้ำ นิดหน่อยไม่นานก็ออก เพราะตั้งใจจะกินข้าวเที่ยงที่ห้วยขาแข้ง อีกแค่ 40 โล ก็ถึงละ และแล้วก็มาถึงทางเข้าห้วยขาแข้ง น่าจะประมาณเที่ยง จ่ายตังหน้าทางเข้าคนละ 30 บาท เจ้าหน้าที่แจ้งอีก 9 โลก็ถึง กำลังใจเริ่มมาพูดเลย หิวข้าวแร๊วววววว... แต่แล้ว... ทางข้างหน้าที่เห็นคือ ลูกรังผสมทรายล้วนๆจ้า.... ปลอบใจตัวเอง คงมีแค่ช่วงต้น ไม่ต้องซีเรียส ปั่นๆไป ปั่นไปเริ่มร้อน เพราะลมไม่มี ความเร็วแค่ 6-7 หันไป 2 ข้างทาง ต้นไม้เพิ่งถูกเผามาสดๆ พี่ๆป่าไม้ เขามาเผาดักไฟป่าช่วงนี้พอดี ทวีความร้อนเข้าไปอีก เหลือบดูไมล์คงซักครึ่งทางแล้วม๊างงงง แต่ไม่เลยค่ะ นี่มันแค่ 2 โล! อยากจะร้องไห้ ไม่ชอบทางแบบนี้เลย แล้วก็ก้มหน้าก้มตาปั่นต่อไป แต่แล้วก็ล้ม ไป 1 รอบเพราะปั่นช้าจนล้อจมกองทราย โชคดีที่มีพี่ท่านหนึ่งเป็นตะคริวจอดอยู่ด้านหน้า มาช่วยปะคองรถได้นิดนึงให้ลงพื้นแบบช้าๆ เลยล้มเบาที่ความเร็ว0 ลุกขึ้นมาปั่นต่อ เดี๋ยวจะได้กินข้าวแล้ว
เข้าCP2ห้วยขาแข้ง กิโลที่ 134 เวลา 12.40 น. แต่แล้วก็ต้องผิดหวัง ตรงนี้ไม่มีข้าวกินอย่างที่คิดไว้ เพราะข้าวอยู่ที่ CP3 จ้า นั่นหมายความว่าต้องไปอีก 50 โลถึงจะได้กินข้าว ว่าแล้วก็นั่งลงหยิบของกินที่พกมากินประทังความหิว ชาร์ทพลังซักแพรบ ทั้งเหนื่อย ทั้งหิว ความรู้สึกคือเริ่มท้อ ตั้งแต่ตรงนี้ คำถามที่ไม่มีคำตอบเริ่มมา กรูมาทำอะไร อยู่บ้านดูหนังในห้องแอร์ดีๆไม่ชอบ ช่วงปั่นออกจากห้วยขาแข้งแม้จะง่ายกว่าขาเข้า แต่จิตใจช่วงนี้ค่อนข้างหมดกำลังใจ เหมือนอยากจะร้องไห้ตลอดเวลา ไม่เอาแล้ว ไม่เอาแล้ว ไม่เอาอีกแล้ว จบแค่ 300 นี้พอ เพราะทางมันหวาดเสียวจริงๆค่ะ พอออกจากทางลูกรังมาได้ ขอพักแพร๊บบบบ.... เหนื่อยจนน้ำตาไหล เติมน้ำกินเป็บซี่แล้วก็ออกจากร้านค้า เพราะหิวข้าวจ้า... บอกเลยว่าช่วงนี้ จำอะไรมิได้เลย ปั่นแบบก้มหน้าก้มตา แม้แต่ตากล้องก็ปั่นผ่านแบบเบลอๆ ไม่รู้เนื้อรู้ตัว 5555
ถึงCP3 กิโลที่ 181.5 เวลา 16.10 แอบมองเห็นเป็นลำดับที่ 50 กว่าๆ จาก200กว่าๆ ไม่น่าเชื่อนี่ฉันเบลอมาจนถึงได้อย่างไร ตรงนี้ถือว่าพักยาวเป็นพิเศษ แบบว่าของกินจัดเต็มจ้า มีชาพะยอมชื่นใจ๊ชื่นใจ และอาหาร เราก็พยายามกินทุกอย่าง แต่ก็กินไม่ค่อยลง พักนานกว่าทุกๆ cp เพราะเรากำลังจะเจอทางเนินเน้นๆอีก 40-60 โล -_-“) ว่าแล้วก็ออกเดินทางกันต่อ ด้วยความเร็วที่ต่ำมากๆ คุมโซน2ไปเรื่อยๆ แม้ว่าเส้นทางจะเนินเยอะและค่อนข้างชัน แต่ก็มีความสวยงามร่มรื่น มีไฟเผากันแนวสลับกันไป ในแสงสลัวๆ มองดูแล้วสวยงามไม่น้อย ค่อยบรรเทาใจเราอยู่บ้าง เวลาที่ปั่นไปเรื่อยๆไม่ดูเวลา ปั่นไปคุยไป หัวเราะไป ในความมืด มันก็มีความสุขจริงๆ
และแล้วในที่สุดก็มาถึงกิโลที่ 240 เวลา 20.41 สิ้นสุดการไต่กันที ตรงนี้พักนานเช่นกัน จอดกินมาม่าอย่างหิวโซ ซู๊ดๆสุขยิ่งกว่ากินอาหารเหลา5ดาวซะอิ๊ก แล้วก็รอชาร์ทไมล์ สำหรับอีก 60 กิโลเมตรที่เหลือ ได้เวลาซักพักเราก็ออกเดินทางต่อ การปั่นกลางคืนต่างจังหวัดมันมืดมากๆ ไม่เหมาะกับผู้หญิงปั่นคนเดียวจริงๆค่ะ ใครจะไปพยายามหากลุ่มก้อนไปกันเยอะๆน่ะค่ะ ผิดพลาดอะไรจะได้ช่วยเหลือกันได้ ไฟทับทิม เสื้อสะท้อนแสงมีอะไรใส่ไปหมดค่ะอยากมีชิวิตอยู่ปั่นนานๆ^^ เจอครบทั้งมืดสนิด หมาฝูง เป็นความระทึกใจไม่ใช่น้อย >,<
ก่อนจะจบสิ้น กิโลที่ 299 แทบจะร้องกรี๊สสสส.... ข้างหน้านั่นเนินใช่มั๊ย มองเห็นสิบล้อกำลังไต่ขึ้นด้วยเร็วประมาณ 2-3 เสี่ยงเครื่องดังลั่น เล่นกันได้ที่กิโลสุดท้าย แกล้งกันชัดๆ สุดท้ายก็ ถึงจุดหมายกิโลเมตรที่ 303 เวลา 00.09 น. เหนื่อยที่สุดเท่าที่เคยเหนื่อย ลากสังขารไปประทับตรา แต่แล้วความเหนื่อยก็คลายลงค่ะ เพราะของแจกเยอะมาก เพิ่งเคยเห็นงานปั่น Audax ที่มีของแจกเยอะขนาดนี้ แอบอยากได้นาฬิกามากๆ แต่อดจ้าเพราะจับฉลากได้เสื้อมาแทน ว่าแล้วก็รีบถ่ายรูป และกลับที่พักอย่างรวดเร็ว
สำหรับงานAudax300 ห้วยขาแข้ง บอกได้เลยว่าประทับใจมากๆค่ะ เป็นงานที่ดีงานมากๆ อบอุ่นและเป็นกันเอง ของแจก ของกินมีมาตลอด ทีมงามอบอุ่นน่ารักมาก มีความเป็นกันเองมาก คิดว่าจะกลับไปงานปั่นที่นี่อีกแน่นอนค่ะ
( ภาพของแจกจ้า ได้เสื้อมา 2 ตัว นอกนั้นอยู่ในท้องหมดแล้วววว)
งานปั่นระยะทางไกลแท้จริงแล้วมันสอนเราได้หลายอย่าง ความใจเย็น มองโลกในแง่ดี การแก้ปัญหา ความเห็นอกเห็นใจเพื่อนร่วมเดินทางด้วยกัน มาถึงตอนนี้ลืมไปแล้วว่ามันเหนื่อยแค่ไหน สุดท้ายความเหนื่อยก็หายไป เหลือแต่ความภูมิ และตื้นตันใจ เหมือนหัวใจกลับมาพองโตอีกครั้ง
ขยายความ เหรียญ SR ในย่อหน้าที่3 น่ะค่ะ
นักปั่นหน้าเก่าส่วนใหญ่รู้อยู่แล้วว่า SR คืออะไร เขียนไว้ให้คนที่ยังไม่ทราบและกันค่ะเดี๋ยวจะงง SR คือเหรียญ Audax จะได้ต่อเมื่อในปีนั้นเราปั่น Audax ครบทั้ง 4 ระยะ คือ 200 300 400 และ 600)
ไว้ปลายๆปีได้ครบจะมาแชร์ประสบการณ์อีกทีนะค่ะ