เรากับแฟน คบกันได้ไม่นาน..
เนื่องจากเค้าเป็นคนโรคส่วนตัวสูง.. ค่อนข้างเป็นโรคซึมเศร้า
ที่เค้าบอกนะ เพราะเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน
ส่วนเราก็เป็นคน คิดเยอะ เพราะกลัวโดนหลอก
อยู่มาวันนึง เกิดงอนกัน(แค่เรื่องนิดเดียว)​ เพราะความงี่เง่าของเราเอง
เราพยายามส่งข้อความง้อ  แต่เว้นระยะห่างบ้าง
เค้าอ่านแล้ว เค้าไม่ตอบ ยิ่งทำให้เรากดดันมาก เลยโทรไป..
เค้าไม่รับสายเลย  เรารู้ว่าเค้างานยุ่งมาก เค้าทุ่มเทกับการทำงานมาก สุดท้ายเค้าบล็อคเราทุกทาง เหมือนตัดเราออกจากชีวิตไปเลย (เฮ้ยฉันไม่ได้ไปมีคนอื่นนะ ทำไมถึงขั้นบล็อคกัน)​
เราไม่เคยอยากให้เค้าออกไปจากชีวิตเราเลยนะ
พอถูกบล็อคเท่านั้น แหล่ะ สติก็มาเลย

ว่า จริงๆแล้วเราอยากมีความรัก ที่คอยให้กำลังใจ ปลอบใจกันยามท้อ ไม่ใช่มาคอยระแวง..
มันพอจะมีทาง ที่ให้เค้ากลับมาคืนดีมั๊ย
เราอยู่ไกลพอสมควร หรือควรปล่อยไปดี
เพราะถ้าคนอื่นมอง มันก็ยังไม่ได้ ลึกซึ้งผูกพันกันขนาดนั้น ทำไมต้องง้อ
แต่ถ้ามองในมุม เรา  มันแค่ช่วงเวลาสั้นๆ เเต่เราเหมือนผูกพันกันมานาน ได้เจอคนที่ชอบอะไรเหมือนกัน มันดีนะ

เพราะเรื่องนี้มัน ก็มองได้ทั้ง2มุม
1.ถ้าเค้ามีคนอื่น (ตลอดเวลาที่คบ ไม่เห็นมีนะ รึคิดไปเอง)​
2.ถ้าเค้าโลกส่วนตัวสูง และเครียดเรื่องงาน จริง

ถ้าเป็นประเด็นที่1คงไม่มีหวัง
ถ้าเป็นประเด็นที่ 2 เราอยากอยู่ข้างๆและเป็นกำลังใจให้เค้านะ
แต่มันจะมีทาง ให้เค้าปลดบล็อคเรามั๊ย..
เราหาทาง ง้อเค้าอยู่ อยู่ๆก็กดดัน กลัวเค้าไม่กลับมา..
ถ้าเปนแบบนั้นจริง คงทำอะไรไม่ได้ คงต้องปล่อยเค้าไปแหละเนอะ...


้​เราไม่เคยโทรจิกแฟนนะ
12ชม. ก่อนบล็อคโทรไปแค่ 4ครั้ง เราไม่รู้ว่าแบบนี้เรียกจิกรึป่าวนะ
ส่งไลน์ ไป ประมาณ​4-5ชม.ครั้ง


คนที่บอกรักเรามากในวันนั้น คือคนที่ทิ้งเราไปในวันนี้
ไม่มีอะไรแน่นอนหรอก สำหรับความรัก
แต่เราก็ยังอยากเป็นกำลังใจให้เธออยู่ดี😭😭