ผมไม่ได้เล่นโซเชียลอย่างจริงจัง ปกติรับข่าวสารจากนักดนตรีหรือนิตยสารเพลง
แต่ครั้งนี้มีสิ่งหนึ่งที่สะกิดความสนใจผมคือคนที่ผมติดตามอย่างป๋าเต็ด และ อ.โบ๊ท ของ GuitarMag และนักดนตรีหลายท่าน มีการแก้ต่างให้ศิลปินคนนึง ที่ถูกกล่าวหาว่าก็อปปี้เพลง เมื่อผมไปพิจารณาเพลงที่เป็นประเด็น ก็เห็นว่ามันไม่น่ามีอะไร เพราะเคสนี้ไม่ใช่การก็อปปี้หรือคัดลอกอะไร มากสุดคือเข้าข่ายได้อิทธิพลเท่านั้น มันคงหายไปตามกาลเวลา
แต่ความเป็นจริงกลับไม่ใช่ครับ กระแสมันยิ่งรุนแรงขึ้นไปอีก จนลามไปถึงเรื่องส่วนตัวทั้งเรื่องจริงเรื่องเท็จ
ผมลองเช็คข้อมูลให้เยอะขึ้น เป็นการล้อเลียนการใส่ร้าย การแต่งเสริมเติมแต่งหลายเรื่องจนสนุกปาก หลายคอมเม้นท์เป็นการรังแกเพิ่มความเกลียดชังอย่างเห็นได้ชัด (ยกตัวอย่างผมติดตามเด็กคนนี้ในฐานะนักดนตรี เขาเคารพและนับถือมือกีต้าร์รุ่นใหญ่ๆมาก และพูดว่าชื่นชอบไอดอลคนไหน ต้นแบบและแรงบันดาลใจในการฝึกเทคนิคแต่ละอย่างจากใคร แต่มีคอมเม้นท์นึงที่ด่าทอยว่าอุปโลกน์ว่าตัวเองคิดค้นเทคนิคเล่นกีต้าร์ต่างๆ คนเฮโลเห็นด้วยกันมากมาย ผมว่ามันไม่เป็นธรรมครับ)
สำหรับเหตุการณ์นี้ ผมเห็นคน copy ก่อเกิดกระบวนการทำซ้ำที่แท้จริงครับ และนั่นไม่ใช่ทอย แต่เป็นชาวเน็ตที่คัดลอกท่องจำเป็นนกแก้วนกขุนทองว่าไอ้นี้ก็อปๆๆ ไปรุมด่ารุมว่าเขาทุกที่ ก็อปวางข้อหาที่ไม่เป็นจริงซ้ำไปซ้ำมาต่างหาก นี่เป็นนักก็อปที่แท้จริง
ตัดสินว่าเพลงก็อปหรือไม่ก็อป ผมจะไม่พูดทฤษฎีให้ดูเหนือดูเจ๋งนะครับ ผมพูดง่ายๆเลยว่า ผมอยากให้ต้นสังกัดวง 1975 มาฟ้องมาก มันจะได้จบๆกันไป แฟนคลับวงหรือผู้เกลียดชังต่างๆจะได้เข้าใจคำว่า copy ซะที ในทางกฏหมายมันเป็นคนละเพลง ผมกล้าแทง 10 เอา 1 เลยว่าถ้ามีการฟ้องร้อง ฟ้องไม่ชนะแน่
(ซึ่งก็ยากที่เขาจะฟ้อง เพราะค่ายใหญ่ๆจะฟ้องลิขสิทธิ์เพลงเขาต้องมั่นใจอยู่แล้วว่าเขาถูก และมีสิทธิ์ชนะ แต่เคสนี้เป็นไปได้ยาก มากสุดที่เหมือนคือสไตล์ ซึ่งคุณฟ้องก็อปสไตล์ไม่ได้หรอก)
มันมีกลิ่นจริงซาวด์สไตล์เดียวกันจริง ถ้าบอกว่ามี Ref เป็นเพลงนั้นๆก็ใช่ แต่มันไม่ใช่เรื่องผิด มันสิ้นสุดที่คำว่า"แรงบันดาลใจ"ซึ่งมันเป็นคำนี้จริงๆ ศิลปินก็อปปี้หลายคนใช้คำนี้แก้ตัวจนสูญเสียความหมายจริงๆของมันไปจนกลายเป็นคำประชดประชันในโลกดนตรี แต่เคสนี้มันคือความจริง ตั้งใจหาเหตุผลเอาผิดสุดๆมันก็สุดที่แค่คำนี้เท่านั้น มันถึงขั้น copy ไม่ได้
มันเป็นแค่ genre ครับ ถ้าคุณอยากทำเพลงให้ออกมา genre นี้ มันก็ต้องทำซาวด์และทางรึทึ่มในแนวนี้ ไม่ทำแบบนี้มันก็ไม่ใช่ genre นี้
และ genre นึงๆไม่ใช่วงเดียวบนโลกที่มีสิทธิ์ทำได้ครับ
เพลงที่คล้ายที่สุดยังหาความผิดให้ใกล้เคียงได้เต็มที่คือ genre เดียวกันที่ได้รับอิทธิพลมาสูงมากเท่านั้น
คู่กรณีเพลงอื่นๆ ถ้ากางโน๊ตจริงๆ ยิ่งเหมือนการจับแพะชนแกะสำหรับผมเลยครับ ทั้งๆที่ผมเป็นคนหูหาเรื่องแล้วนะ
ในโลกศิลปะเราเชิดชูคนสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆก็จริง แต่การหยิบยืมแนวทางและสไตล์คนที่เราชื่นชอบมันไม่ใช่เรื่องประหลาด ตราบใดที่ไม่เข้าข่ายก็อปปี้
ซึ่งการด่าคนที่หยิบยืมแนวทางมาเป็นการ copy เป็นการกระทำที่เกินจริงครับ สมัย Nirvana พลิกโลก มีคนสับคอร์ดสไตล์นั้นโผล่มาเพียบ
ถ้าแค่ ref ก็ถือว่าผิดว่าเลว ฟังไม่ได้แล้วหล่ะก็ คุณไม่สามารถฟังเพลงได้เกือบครึ่งโลกครับ
ผมไม่ได้หมายความว่าคนทำผิดเยอะๆแล้วมันจะถูก เห็นคนทำเลวก็ทำตามเขาหรือ แต่หมายความว่า มันไม่ได้ผิดหรือเลวตั้งแต่แรกต่างหากครับ
แล้วผมร่ายยืดยาวขนาดนี้ขอบเขตของคำว่า "ผิด" ของผมอยู่ตรงไหน หลายคนคงสงสัยว่าจุดยืนอยู่ตรงไหนแน่
ผมมีวิธีเลือกตัดสินอย่างง่ายๆว่าผมจะดูว่าใครผิดหรือไม่ผิด ผมดูที่ ถ้าเคสนี้ขึ้นโรงขึ้นศาล มันมีสิทธิ์แพ้หรือเปล่าถ้าใช้วิธีตัดสินของศาลจากประวัติคดีเก่าๆ
ซึ่งเคสทอยผมมั่นใจว่าไม่ผิดครับ ในเมื่อแม้แต่ในกฏหมายลิขสิทธิ์ ตัวเขายังไม่ผิดเลย เรามีสิทธิ์อะไรไปด่าทอ ยัดเยียดให้เขาผิดให้ได้กัน?
ผมมีการต่อต้านการคัดลอกละเมิดลิขสิทธิ์เพลง และดีใจที่มีคนไทยตื่นตัวและเอาจริงเอาจังกับลิขสิทธิ์เพลงขนาดนี้ แต่พอเข้าไปดูใกล้ๆมันไม่ใช่แล้วครับ หลายความเห็นด่าทอและเห็นแย้งกับคนที่แก้ต่างให้ทอยนั้นสวมหน้ากากปกป้องลิขสิทธิ์ชี้หน้าด่าคนอื่นว่าไม่สนใจลิขสิทธิ์
กลับเป็นคนที่เข้าใจกฏหมายลิขสิทธิ์น้อยที่สุด ไม่อย่างนั้นคงไม่ท่องเป็นนักแก้วนกขุนทองว่า ก๊อปๆ หรือลอกๆ กันแบบนี้ครับ
มันเหมือนคนเกลียดชังหรือหมั่นไส้กันมากกว่าใช้หลักการจริงๆ
The Toys การยัดเยียดข้อหาและเหยื่อ bullying รวมถึงขอบเขตการก็อปปี้เพลงที่ผิดเพี้ยนของสังคม
แต่ครั้งนี้มีสิ่งหนึ่งที่สะกิดความสนใจผมคือคนที่ผมติดตามอย่างป๋าเต็ด และ อ.โบ๊ท ของ GuitarMag และนักดนตรีหลายท่าน มีการแก้ต่างให้ศิลปินคนนึง ที่ถูกกล่าวหาว่าก็อปปี้เพลง เมื่อผมไปพิจารณาเพลงที่เป็นประเด็น ก็เห็นว่ามันไม่น่ามีอะไร เพราะเคสนี้ไม่ใช่การก็อปปี้หรือคัดลอกอะไร มากสุดคือเข้าข่ายได้อิทธิพลเท่านั้น มันคงหายไปตามกาลเวลา
แต่ความเป็นจริงกลับไม่ใช่ครับ กระแสมันยิ่งรุนแรงขึ้นไปอีก จนลามไปถึงเรื่องส่วนตัวทั้งเรื่องจริงเรื่องเท็จ
ผมลองเช็คข้อมูลให้เยอะขึ้น เป็นการล้อเลียนการใส่ร้าย การแต่งเสริมเติมแต่งหลายเรื่องจนสนุกปาก หลายคอมเม้นท์เป็นการรังแกเพิ่มความเกลียดชังอย่างเห็นได้ชัด (ยกตัวอย่างผมติดตามเด็กคนนี้ในฐานะนักดนตรี เขาเคารพและนับถือมือกีต้าร์รุ่นใหญ่ๆมาก และพูดว่าชื่นชอบไอดอลคนไหน ต้นแบบและแรงบันดาลใจในการฝึกเทคนิคแต่ละอย่างจากใคร แต่มีคอมเม้นท์นึงที่ด่าทอยว่าอุปโลกน์ว่าตัวเองคิดค้นเทคนิคเล่นกีต้าร์ต่างๆ คนเฮโลเห็นด้วยกันมากมาย ผมว่ามันไม่เป็นธรรมครับ)
สำหรับเหตุการณ์นี้ ผมเห็นคน copy ก่อเกิดกระบวนการทำซ้ำที่แท้จริงครับ และนั่นไม่ใช่ทอย แต่เป็นชาวเน็ตที่คัดลอกท่องจำเป็นนกแก้วนกขุนทองว่าไอ้นี้ก็อปๆๆ ไปรุมด่ารุมว่าเขาทุกที่ ก็อปวางข้อหาที่ไม่เป็นจริงซ้ำไปซ้ำมาต่างหาก นี่เป็นนักก็อปที่แท้จริง
ตัดสินว่าเพลงก็อปหรือไม่ก็อป ผมจะไม่พูดทฤษฎีให้ดูเหนือดูเจ๋งนะครับ ผมพูดง่ายๆเลยว่า ผมอยากให้ต้นสังกัดวง 1975 มาฟ้องมาก มันจะได้จบๆกันไป แฟนคลับวงหรือผู้เกลียดชังต่างๆจะได้เข้าใจคำว่า copy ซะที ในทางกฏหมายมันเป็นคนละเพลง ผมกล้าแทง 10 เอา 1 เลยว่าถ้ามีการฟ้องร้อง ฟ้องไม่ชนะแน่
(ซึ่งก็ยากที่เขาจะฟ้อง เพราะค่ายใหญ่ๆจะฟ้องลิขสิทธิ์เพลงเขาต้องมั่นใจอยู่แล้วว่าเขาถูก และมีสิทธิ์ชนะ แต่เคสนี้เป็นไปได้ยาก มากสุดที่เหมือนคือสไตล์ ซึ่งคุณฟ้องก็อปสไตล์ไม่ได้หรอก)
มันมีกลิ่นจริงซาวด์สไตล์เดียวกันจริง ถ้าบอกว่ามี Ref เป็นเพลงนั้นๆก็ใช่ แต่มันไม่ใช่เรื่องผิด มันสิ้นสุดที่คำว่า"แรงบันดาลใจ"ซึ่งมันเป็นคำนี้จริงๆ ศิลปินก็อปปี้หลายคนใช้คำนี้แก้ตัวจนสูญเสียความหมายจริงๆของมันไปจนกลายเป็นคำประชดประชันในโลกดนตรี แต่เคสนี้มันคือความจริง ตั้งใจหาเหตุผลเอาผิดสุดๆมันก็สุดที่แค่คำนี้เท่านั้น มันถึงขั้น copy ไม่ได้
มันเป็นแค่ genre ครับ ถ้าคุณอยากทำเพลงให้ออกมา genre นี้ มันก็ต้องทำซาวด์และทางรึทึ่มในแนวนี้ ไม่ทำแบบนี้มันก็ไม่ใช่ genre นี้
และ genre นึงๆไม่ใช่วงเดียวบนโลกที่มีสิทธิ์ทำได้ครับ
เพลงที่คล้ายที่สุดยังหาความผิดให้ใกล้เคียงได้เต็มที่คือ genre เดียวกันที่ได้รับอิทธิพลมาสูงมากเท่านั้น
คู่กรณีเพลงอื่นๆ ถ้ากางโน๊ตจริงๆ ยิ่งเหมือนการจับแพะชนแกะสำหรับผมเลยครับ ทั้งๆที่ผมเป็นคนหูหาเรื่องแล้วนะ
ในโลกศิลปะเราเชิดชูคนสร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆก็จริง แต่การหยิบยืมแนวทางและสไตล์คนที่เราชื่นชอบมันไม่ใช่เรื่องประหลาด ตราบใดที่ไม่เข้าข่ายก็อปปี้
ซึ่งการด่าคนที่หยิบยืมแนวทางมาเป็นการ copy เป็นการกระทำที่เกินจริงครับ สมัย Nirvana พลิกโลก มีคนสับคอร์ดสไตล์นั้นโผล่มาเพียบ
ถ้าแค่ ref ก็ถือว่าผิดว่าเลว ฟังไม่ได้แล้วหล่ะก็ คุณไม่สามารถฟังเพลงได้เกือบครึ่งโลกครับ
ผมไม่ได้หมายความว่าคนทำผิดเยอะๆแล้วมันจะถูก เห็นคนทำเลวก็ทำตามเขาหรือ แต่หมายความว่า มันไม่ได้ผิดหรือเลวตั้งแต่แรกต่างหากครับ
แล้วผมร่ายยืดยาวขนาดนี้ขอบเขตของคำว่า "ผิด" ของผมอยู่ตรงไหน หลายคนคงสงสัยว่าจุดยืนอยู่ตรงไหนแน่
ผมมีวิธีเลือกตัดสินอย่างง่ายๆว่าผมจะดูว่าใครผิดหรือไม่ผิด ผมดูที่ ถ้าเคสนี้ขึ้นโรงขึ้นศาล มันมีสิทธิ์แพ้หรือเปล่าถ้าใช้วิธีตัดสินของศาลจากประวัติคดีเก่าๆ
ซึ่งเคสทอยผมมั่นใจว่าไม่ผิดครับ ในเมื่อแม้แต่ในกฏหมายลิขสิทธิ์ ตัวเขายังไม่ผิดเลย เรามีสิทธิ์อะไรไปด่าทอ ยัดเยียดให้เขาผิดให้ได้กัน?
ผมมีการต่อต้านการคัดลอกละเมิดลิขสิทธิ์เพลง และดีใจที่มีคนไทยตื่นตัวและเอาจริงเอาจังกับลิขสิทธิ์เพลงขนาดนี้ แต่พอเข้าไปดูใกล้ๆมันไม่ใช่แล้วครับ หลายความเห็นด่าทอและเห็นแย้งกับคนที่แก้ต่างให้ทอยนั้นสวมหน้ากากปกป้องลิขสิทธิ์ชี้หน้าด่าคนอื่นว่าไม่สนใจลิขสิทธิ์
กลับเป็นคนที่เข้าใจกฏหมายลิขสิทธิ์น้อยที่สุด ไม่อย่างนั้นคงไม่ท่องเป็นนักแก้วนกขุนทองว่า ก๊อปๆ หรือลอกๆ กันแบบนี้ครับ
มันเหมือนคนเกลียดชังหรือหมั่นไส้กันมากกว่าใช้หลักการจริงๆ