"     มล ฟื้นแล้วเหรอลูก    "
"    แม่ มลกลัว กลัวมากๆเลย ฮืออออ    "
"   ไม่เป็นไรแล้ว แม่บอกเอ็งแล้วใช้ไหม ว่าให้อยู่บ้าน เจ็บไข้ไม่สบายยังไง แม่ก็ได้ดูแลแกได้   "
"    หนูเข้าใจ  แล้วเทียน เทียนอยู่ไหน แม่ยัยเทียนอยู่ไหน    "
"    แม่ให้ พี่เมฆไปส่งที่หอแต่หนูเทียนไม่ยอมกลับบอกจะรอแก นั้นไงมาพอดี    "
     ฉันไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าแม่ของมลได้เลย ทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะฉันแท้ ฉันกลัว กลัวไปหมด ถ้ามลเป็นอะไรไปมากกว่านี้ฉันคงรู้สึกไปตลอดชีวิตแน่มลเป็นเพื่อนที่ดีถึงมลจะปลอดภัยแล้ว แต่ฉันก็กังวลถ้ากลับไปอีกมลจะเป็นยังไง ฉันไม่กล้าบอกใครว่าเมื่อสักครู่เกิดอะไรขึ้นบ้าง ทุกอย่างดูเหลือเชื่อและชวนให้สับสน
"    เทียนแกไม่เป็นไรนะ   "
"    มล แกไหวไหม ฉันขอโทษ "
"    แม่ พรุ่งนี้เปิดร้านแต่เช้า แม่กลับเถอะ เทียนจะเฝ้าหนูเอง  "
"    ยัยเด็กคนนี้ หัดเกรงใจซ่ะบ้างเหอะ แค่นี้แม่ก็ไม่รู้จะขอบใจเขายังไงที่ช่วยแกไว้ทันเวลา  "
"   โถ่แม่!!! กลับเถอะ "
"   หนูอยู่เป็นเพื่อนมลเองค่ะคุณน้า คุณน้าไม่ต้องเป็นห่วงหนูจะดูแลมลอย่างดี  "
"    เอาเถอะๆ ดีเหมือนกันน้าจะได้กลับไปพักอยู่กับหนูเทียนน้าก็เบาใจ มีอะไรขาดเหลือก็บอกน้าได้  "
      หลังจากที่แม่ของมลกลับไป มลก็ได้เล่าให้ฟังถึงสิ่งที่เธอได้เจอ
...........................................................................................................................................................................................
(ขอโทษด้วยจริงๆนะ เนื่องจากแพรติดงานของทางมหาวิทยาลัยต้องเดินทางไปในจังหวัดอื่นทำให้ไม่สามารถมาต่อให้ได้ตามสัญญา
แต่จะมาต่อให้แแบบด่วนสุดๆเลย ต้องขอโทษที่ปล่อยให้ทุกคนรอ ขอบคุณที่รออ่านผลงานของแพร แล้วแพรจะรีบลงเขาหาสัญญาณมาต่อให้น่ะ )