เมล็ดหล่นบนดินถวิลงอก แม้ตกซอกรอยแตกแยกรอยหิน รากชำแรกแทรกซอนเลี้ยงชีวิน ค่อยโผล่พ้นธรณินทร์ถิ่นกันดาร ทั้งหมูหมากาไก่คนเหยียบย่ำ ต้นใบช้ำแคระแกร็นขาดอาหาร เกิดผิดที่ผิดทางทรมาน ฝืนทนทานต่อสู้อยู่ทุก

อุระแสนรวดร้าว...............คอยรอ คำพร่ำเว้าวอนขอ.............สื่อให้ เมตตาโปรดเถิดหนอ.........อย่าหน่าย ครวญผ่านลำนำไว้............จากห้วงคนึงหา จันทราลาลับคล้อย...........เลือนลาง ยิ่งมืดมิดจิตหม

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ O ความ, คำ-เพราะคัมภิระประพน- ธะผจญผจัญใจ พรรณนาประดาทิฐิพิสัย ระบุไว้ระหว่างวัน O พูด-ฟ้า, วลาหกะและฝน เฉพาะคนก็มากครัน พูด-ธรรมะย้ำสัตะถวัลย์ ประจุขวัญะแจ้งความ O เห็นคราญก็จารสุ

กระทู้นี้เป็น Spoil นะคะ ตัวเต็มออกวันอาทิตย์ 22:00 ทาง Manga PlusKAGURABACHI : 57 "Crumbling" ฉากกลับมาที่โรงละคร (จิฮิโระ - ฮิรุฮิโกะ

- ใบไม้ ใบสุดท้าย- ถ้าเปรียบชีวิตของคนเราเหมือนต้นไม้ต้นใหญ่ แผ่กิ่งก้านสาขา แตกแขนง ปกคลุมอาณาบริเวณกว้างไกลไพศาล แพร่ขยายพันธุ์ ด้วยความเกื้อกูลของเหล่าสัตว์น้อยใหญ่ เป็นที่พำนักพักอาศัยของเหล่าผู้ร

ความเดิมตอนที่แล้ว Day 2 : Yamamizuki @ Kurokawa http://ppantip.com/topic/32567391 6/9/2014 แสงยามเช้าที่ Yamamizuki 08:00 เช้าล้าววววว ตื่นมาปุ๊บก็รีบล้างหน้าแปรงฟัน เตรียมไป onsen พอออกจากห้องมาเ

ถูกเขาวางลืมไว้ใช่ไหมเล่า มิช้าเฉาเหี่ยวแห้งสีแปลงหมอง กลีบทิ้งก้านรานราลงมากอง ลมพัดต้องตกเกลื่อนเคล้าเปื้อนดิน คิดทบทวนหวนถึงคำนึงว่า รักร้างลาเลือนจางว้างถวิล เขาลืมวันหวานล้ำ.. น้ำตาริน ช้ำชีวินเ