เห็นกระแสแรงมาก ไม่แน่ใจว่าตั้งแล้วจะโดนตบไหม เอาเป็นว่าถ้าจะตบก็ขอเบาๆ นะคะน้องเจ็บ

โดยส่วนตัวชอบเรื่องนี้มากกกก เพราะประวัติศาสตร์แน่น นักแสดงคุณภาพล้วนๆ แต่อย่างเดียวที่ขัดใจมากกกกก คือเรื่องคาแร็คเตอร์ของแม่หญิงการะเกด (เกศสุรางค์) ค่ะ รำคาญแบบรำคาญสุดมาก (แต่เบลล่าเล่นแล้วน่ารัก พังแค่ไหนก็ตามเจ้าค่ะ)

1. ตามนวนิยายระบุว่าอายุ 25 (ใช่ไหมคะ? ไม่ได้อ่านนิยายค่ะ) แต่นิสัยเหมือนเด็ก 10 ขวบมากกก ไม่มีความเป็นผู้ใหญ่เลย อยากพูดอะไรพูด อยากทำอะไรทำ ไม่รู้จักกาลเทศะ ประหนึ่งว่าที่บ้านไม่ได้อบรมสั่งสอน แต่พอแฟลชแบคกลับมากลายเป็นว่าอ้าว ที่บ้านก็สอนดีนี่นา ทำไมโตมาถึงกลายเป็นแบบนี้นะ ที่บ้านเก็บมาเลี้ยงตอนโตแล้วหรืออย่างไรคะ
ไม่ต้องเป็นสมัยอยุธยาก็ได้ เป็น พ.ศ. 2561 นี่แหละ ผู้ใหญ่นั่งอยู่เดินแทรกเข้ากลางวง ผู้ใหญ่พูดแล้วไม่ฟัง พูดแทรก เถียง ยอกย้อน เจอคนแรงๆ หน่อยนี่ด่าถึงพ่อถึงแม่เลยนะคะ ยังไม่นับฉากที่ปล่อยให้ผู้ใหญ่นั่งรอทานข้าว ทั้งที่ตัวเองไม่ทานกลับไม่รีบแจ้งรีบรายงานจนท่านต้องมาตาม เหมือนไม่ได้รับการอบรมสั่งสอนมาก่อน
ตอนคุยกับผู้ใหญ่ ยังโดนบ่าวโดนท่านๆ ดุออกสื่อได้ แต่ตอนหัวรั้นกับหมื่นฯ กลายเป็นว่าละครเปิดเพลงประกอบให้ดูแก่นๆ น่ารักๆ ทั้งที่โดนไล่ให้กลับเรือน ยังสวนกลับว่า “ข้าบอกแล้วไงว่าไม่กลับ พูดแล้วทำไมไม่ฟัง”  วาจากิริยาแบบนั้นไม่น่ารักเลยค่ะ เป็นเรานี่ตบปากแตกไปแล้ว (ขอบคุณเบลล่าเป็นอย่างมากที่ทำให้ความน่าตบลดลง)

2. เรียนเอกโบราณคดี เจอของจริงก็ตื่นเต้นเป็นธรรมดา อันนี้พอเข้าใจได้ แต่อย่าลืมว่านี่คนจบปริญญาตรีนะคะ ไม่ใช่เด็กป.4 เจอเซเลอร์มูนตัวจริง อย่างเราๆ ไปญี่ปุ่นครั้งแรก เจอปราสาทที่เคยเห็นในรูป มีใครกรี๊ดกร๊าดๆ วิ่งเป็นลิงแบบนั้นไหมคะ สตินิดนึงเนอะลูก (แต่เห็นว่าในนิยายนางมีสติกว่านี้)

3. เอาแต่ใจมากเกินไป ถ้าอายุ 18 นี่ว่าน่าจับมาอบรมสั่งสอนแล้วนะ แต่นี่อายุ 25 เจ้าค่ะ ไปวัดวาอารามกับผู้ใหญ่ ระดับหลานออกยาฯ แต่ไม่ไว้หน้ากันเลย อยากทำอะไรทำ จนต้องโดนดุด่าหนักกว่าจะยอม (แล้วก็มางอนว่าถูกดุอีกแล้ว มีแต่คนเกลียดฉัน เหอๆๆๆ)
ตอนแอบมองนางจากวังหลวง แอบดูเฉยๆ ก็ได้เนอะ นี่ระริกระรี้กว่าเด็กเห็นเครื่องบินรบวันเด็กอีกจ้า อยากจะจิกหัวกดลงน้ำนัก เงยทำม๊ายยย ก้มสิว้อยยย

4. เหมือนจะรักบ่าวไพร่ เห็นใจ จิตใจดี แต่จิตสำนึกกลับสวนทาง หลายครั้งที่ก่อเรื่อง สร้างปัญหาให้บ่าวไพร่ต้องหนักใจ แทบทุกเบรคต้องมีประโยคที่ว่า “โดนเฆี่ยนแน่ๆ” ก็ยังไม่มีท่าทีจะสนใจ ยังคงเดินหน้าหาเรื่องต่อไป ยิ่งตอนให้จ้อยนำทางไปหาหมื่นฯ แล้วหมื่นฯ ท่านถามว่ามาได้ยังไง แทนที่จะบอกว่า อยากมาเลยบังคับจ้อย แต่ดันบอกว่า มากับจ้อย เอ้า ก่อเรื่องแล้วยังโยนขี้อีกแม่คุณณ ตายๆๆๆ (หวังว่าตอนต่อๆ ไปทุกอย่างจะดีขึ้น)

ก็หวังว่าเรื่องที่เราว่าจะเป็นความตั้งใจของผู้จัด และตอนท้ายๆ จะดีขึ้นเนอะ ไม่อยากให้บทประพันธ์ดีๆ นักแสดงดีๆ ต้องมาดรอปกับบทเว่อร์ๆ งงๆ อย่างกับการ์ตูนดิสนีย์แบบนี้ค่ะ อย่างไรก็ดี เราชอบประวัติศาสตร์สมัยกรุงศรีมาก และชอบเบลล่ามากเช่นกัน จะคอยมองพัฒนาการของบทไปเรื่อยๆ ค่ะ

ปล. งงอีกเรื่องคือ เกศสุรางค์ยืนกรานว่าตัวเองไม่ใช่ผี ทั้งที่เรามองว่านางคือผีชัดๆ หรือไม่รู้ตัวว่าตัวเองตายแล้ว วิญญาณหลุดจากร่างมาแล้วก็เรียกว่าผีไหมคะคุณ