เที่ยวเกียวโตในวันเกิดของหนุ่มญี่ปุ่น


24 สิงหาคม 2015 (วันที่ 3 ของทริป)

วันนี้พวกเราพากันตื่นแต่เช้านั่งรถไฟไปที่เกียวโตกันค่ะ เรารีเควสพี่เค้าว่าอยากจะไปศาลเจ้า Fushimi Inari Shrine ไปลอดเสาแดงแบบตามไกด์บุ๊คหรือหนังหลายๆเรื่อง พากันนั่งรถไฟไปแปปเดียวก็ถึงแล้ว ใช้เวลาไม่ถึงชั่วโมงกำลังเพลินกับวิวข้างทางอยู่เลย เร็วมากๆ (о´∀`о)

พอมาถึงผู้คนก็คึกคักเหมือนเคย ส่วนใหญ่ก็จะเป็นชาวต่างชาติ และมีทัศนศึกษาของเหล่าเด็กมัธยมปลายโรงเรียนชายล้วนวัยละอ่อน โอววว~ ดีต่อใจป้าจริงๆค่ะ 5555
พวกเราพากันเดินขึ้นเนิน ทางก็เริ่มที่จะชันขึ้นเรื่อยๆ เราก็เริ่มเหนื่อยหอบ คุณแฟนก็หันมามองเราเป็นระยะๆ แล้วถามเราว่าโอเคมั้ย? จริงๆก็อยากตอบไปว่าอยากนั่งพัก แต่อายค่ะ เราอายุน้อยกว่าเค้าแต่มาเหนื่อยง่ายกว่าแบบนี้ (￣▽￣)

ตอนนี้พวกเราพากันขึ้นไปที่วัด Kiyomisu หรือรู้จักกันในชื่อไทยว่าวัดน้ำใสนั่นเอง เราขึ้นมามองวิวสักพัก อากาศร้อนอบอ้าว ตอนนี้พากันเหงื่อแตกพลักๆ ผมที่เราหวีไว้อย่างดีมันเริ่มมีเหงื่อ เหนียวก็เหนียว เรารู้สึกหงุดหงิดมากกว่าที่จะเอ็นจอย ได้แต่มองบรรยากาศรอบๆแบบส่งๆ แล้วก็มองดูผู้คนที่กำลังทำหลายๆอย่างตามความเชื่อเกี่ยวกับวัดนี้ เราถ่ายรูปสักพักแล้วขอเดินลงไปที่อื่นต่อ หงุดหงิดคนเยอะ ทั้งร้อน ทั้งเหนียว พี่เค้าคงเข้าใจอารมณ์ของเรา เค้าเลยไม่ค่อยมายุ่งอะไรกับเราเท่าไหร่ ไม่งั้นอาจจะโดนเหวี่ยงได้ 55555




พอเที่ยงพวกเราก็ไปหาร้านอาหารกินกันค่ะ ไม่ว่าร้านไหนๆคนก็เยอะไปหมด เราเลยตัดสินใจเลือกร้านราเม็งเพราะคนน้อย ตกบ่ายพี่เค้าก็พาไปศาลเจ้าเทพอินาริ 伏見稲荷大社 (Fushimi Inari Shrine) หรือคนไทยเรียกกันติดปากว่าศาลเจ้าจิ้งจอกนั่นเอง ในที่สุดก็ได้ลอดเสาโทริอิ เย้ๆ~! ให้อารมณ์เหมือนกำลังเดินขึ้นสวรรค์ (*^▽^*) ไม่ผิดหวังเลย ที่นี่สวยมากจริงๆนะ เราเดินถ่ายรูปไปเรื่อยๆ คุณแฟนก็เอาพัดมาพัดให้เราบ้างบางครั้ง คงกลัวเราร้อนแล้วอารมณ์ไม่ดีอีก เหมือนจะบอกเป็นนัยๆว่า
'ใจร่มๆนะที่รัก ผมจะคอยพัดให้คุณนะ' (´∀｀*)
แหม~~! น่ารักจริงๆ 5555 เหมือนมีบอดี้การ์ดและไกด์ส่วนตัวในเวลาเดียวกัน เรามองไปรอบๆมีเสาแดงเยอะมากกกกก หลายพันหลายหมื่นต้นตั้งเรียงรายกันอยู่ จะมีทั้งแบบเสาเล็กและเสาใหญ่ เยอะกว่าที่เราคิดไว้อีก แต่จะหามุมถ่ายรูปยากหน่อยนะคะ เพราะจะถ่ายติดคนตลอด ยิ่งถ่ายรูปคู่ก็ยิ่งยากใหญ่เลย ขนาดเราถือไม้เซลฟี่ไปด้วย ได้แต่รูปที่ไม่ค่อยโอเท่าไหร่ ฮาาาา (T▽T)








พอเดินไปสักพัก จริงๆมันมีให้เดินไปต่ออีกนะ แต่นักท่องเที่ยวหลายๆคนก็ทะยอยพากันเดินลง เราก็ไม่รู้ว่ามันไปต่ออีกยาวแค่ไหน เลยบอกแฟนเดินลงกันไปก่อนดีกว่า ไว้วันหลังค่อยมาใหม่ จริงๆเราก็อยากไปเที่ยวหลายๆที่ค่ะ แต่ด้วยเวลาที่มีดูคงไม่ไหว พอออกมาเราก็เพลิดเพลินไปกับการเลือกซื้อของ ทุกอย่างมันดูมุ้งมิ้งน่าซื้อไปหมดเลย (*´꒳`*) ที่เน้นที่สุดคงจะเป็นขนมของกินเล่น เราเสียเวลาแวะร้านโน้นร้านนี้อยู่นาน และซื้อไอติมมัชฉะ โอย~~! อร่อย~! แย่งกันกินกับแฟนยิ่งอร่อย ถ้าเราเป็นคนญี่ปุ่นป่านนี้คงต้องเป็นเบาหวานตุ้ยนุ้ยไปแล้วแน่ๆ ชิมโน่นนี่ กินไม่หยุดปาก จนมาดูเวลาอีกทีก็บ่าย 3 แล้ว เราเลยบอกให้แฟนพากลับโอซากะ เพราะเรามีภารกิจที่ต้องทำต่อ วันนี้เป็นวันสำคัญและเรามาเพื่อการนี้~~! 'วันแก่ของพี่คุณแฟน' ฮ่าๆ 😛

พอกลับมาถึงโอซากะ เราก็ให้พี่เค้าพาไปที่ร้านขายเค้ก ตอนนั้นยังไปไหนมาไหนเองไม่เป็นเท่าไหร่ กลัวหลง เลือกเค้กที่ถูกใจแล้วก็ขอให้พนักงานเขียนว่า Happy birthday K! แต่พี่เค้าบอกไม่เอาชื่อเค้าค่ะ นางอาย บอกไม่จำเป็น เอาแค่ Happy birthday เฉยๆก็พอ แต่เราไม่ค่อยพอใจนะคะ นี่เราซื้อนะเค้กของเราที่จะเอาไปจัดวันเกิดให้พี่เค้า ฮึ่มมมมม!!

พอมาถึงบ้านเราก็กำลังเตรียมตัวที่จะจัดงาน พี่เค้าก็เอาพวกขนมต่างๆไว้ในห้องนั่งเล่น ระหว่างที่เราอยู่ตรงทางเดิน ซึ่งเป็นทางเชื่อมของประตูหน้าบ้าน และห้องชั้นล่างต่างๆ อยู่ดีๆประตูบ้านก็เปิดพรวดออก แล้วเราก็เห็นหญิงสาวญี่ปุ่นหน้าตาน่ารักคนนึงเข้ามา โอ๊ะ!! (OoO)!!! ต่างคนก็ต่างตกใจกัน แล้วก็ขำกัน
"Konbanwa~!" ทั้งน้องสาวเค้าทั้งเราต่างคนต่างพูดพร้อมกัน พร้อมทั้งยิ้มทั้งขำ เราก็ได้แต่โค้งหลายๆทีและขำ น้องสาวเค้าก็โค้งหลายๆทีไม่ต่างจากเรา เราเลยเริ่มต้นเปิดประเด็นพูดเป็นภาษาอังกฤษ

N : "สวัสดีค่ะคุณเคโกะ ต้องขออภัยที่มารบกวนในบ้านนะคะ ตอนนี้พวกเรากำลังจะจัดปาร์ตี้วันเกิดของพี่ชายคุณ มาร่วมปาร์ตี้ด้วยกันนะคะ" (*^◯^*)
เราพยายามพูดแบบช้าๆ แต่ชัดถ้อยชัดคำด้วยความตื่นเต้น
น้องสาวเค้าก็เหมือนจะพยายามฟังและคิดตามว่าเราพูดอะไร แต่คงจับประเด็นคำว่า K's birthday ของเราได้
Keiko : "อ๊าาาา~~!"
น้องสาวเค้าอุทานออกมา เหมือนว่าจะลืมวันเกิดของพี่ชายตัวเองไปซะสนิท แล้วก็ขำ โค้งกันไปโค้งกันมาอีกรอบก่อนจะพูดเป็นภาษาญี่ปุ่นแบบรัวๆใส่เรา (￣▽￣") แล้วน้องเค้ามาช่วยเรายกจาน เอาช้อนซ้อมไปไว้ในห้องนั่งเล่น



ตอนนี้พวกเราทั้ง 3 อยู่ในห้องนั่งเล่น เราและน้องเคโกะช่วยกันปักเทียนจุดเทียน น้องเค้าก็พยายามที่จะพูดคุยกับเรานะ แต่ต้องคุยผ่านแฟนเราอีกที เพราะน้องเค้าไม่พูดภาษาอังกฤษเลย พวกเราก็ได้แต่มองหน้ากันยิ้มให้กันน้องเค้าเฟรนลี่มากๆเลยค่ะ น้องเค้าชอบพูด "คาวาอิ" ไม่หยุด มองหน้าเราแล้วยิ้มบอก "คาวาอิ" อันที่จริงเราก็พอเข้าใจนะคะว่ามันเป็นอะไรที่ติดปากของคนญี่ปุ่น ต่อให้เราหน้าตาย่ำแย่ขนาดไหน พวกเค้าก็จะชมว่า "คาวาอิ" เสมอ 55555
พอสักพักคุณล่ามจำเป็นก็เริ่มขี้เกียจ และไม่แปลให้พวกเราแล้วซะงั้น อ้าว? เห้ยยยยย~ คุณแฟนข๋าาา~~! ผู้หญิงเค้ายังอยากคุยกันต่อนิคะ ฮ่วยยยยยย!! (;´д｀)

พอถึงเวลาร้องเพลงน้องเค้าก็เดินไปปิดไฟ พวกเราก็ร้องเพลง Happy birthday กันไปเรื่อย (*´∀`)♪ มีจังหวะสะดุดบ้างนิดหน่อย 55 ร้องจบแล้วพี่เค้าก็เป่าเทียน เรากับน้องสาวเค้าก็ถ่ายรูปอัดคลิปกันไป แล้วก็ถึงเวลากินเค้ก สองพี่น้องเค้าก็คุยกัน เราก็พอฟังออกบ้างไม่ออกบ้าง เหมือนน้องสาวเค้าจะถามว่าแล้วพรุ่งนี้พี่เค้าจะพาเราไปไหน? พี่เค้าก็ตอบจะพาไปงานมังงะ (ตอนนั้นมันมีงานอีเว้นท์ Naruto มาจัดที่โอซากะ) เราก็ได้แต่ยิ้มเพราะเราเป็นคนรีเควสให้พี่เค้าพาไปเอง น้องเค้าก็คงจะแปลกใจค่ะว่า เราคนไทยเราอ่านมังงะด้วยหรอ ชอบการ์ตูนด้วยหรอ สุโก้ยยยย เราก็ตอบไปว่า 'ใช่ค่ะ ชอบมากๆเลยค่ะ' เป็นภาษาญี่ปุ่น น้องเค้าก็ยิ่งตกใจว่าเราฟังเค้าออกด้วยหรอ? แล้วบอกเราพูดภาษาญี่ปุ่นได้เยอะเลยนะ แล้วพากันขำค่ะ (ความจริงคือไม่ได้เก่งเลยสักนิดค่ะ เอาคำที่พอรู้ความหมายมาเรียงๆกันแล้วใช้วิชาหมอเดาว่าพวกเค้าน่าจะพูดอะไร) 😂 กินเสร็จน้องเค้าก็เก็บจานไปล้าง เราเลยรีบเสนอตัวช่วย แต่น้องเค้าก็บอกไม่เป็นไร ปฏิเสธแบบจริงจังเลย โอย~~ ง่อยจะแดร๊กจริงๆแล้วนะคะเนี่ย ทั้งพี่ทั้งน้องไม่ให้เราทำอะไรเลย (T^T) แต่วันนี้ก็เป็นอีกวันที่สนุกและมีความสุขมากๆ น้องสาวเค้าก็น่ารักพยายามจะพูดกับเรา ใช้ภาษาสากลคือภาษามือแล้วก็พูดญี่ปุ่นไปด้วย 5555 เห็นแล้วก็แบบซึ้งค่ะ ขอบคุณสำหรับวันดีๆอีกวันนะคะ วันนี้สนุกมากๆเลยล่ะ (*^◯^*)








ไว้มาอ่านต่อตอนหน้านะคะ

อ่านตอนถัดไปได้ที่ https://ppantip.com/topic/37562243

อ่านตอนย้อนหลังได้ที่ https://ppantip.com/topic/37119297

ฝากเพจของพวกเราด้วยนะคะ https://web.facebook.com/nekocouplestory/