กามในสังโยชน์เบื้องต่ำ๕ที่พระอนาคามีละได้แล้วมันคือกามวิตกมิใช่กามตัณหาอย่างที่ปุถุชนส่วนใหญ่เข้าใจกัน!!? ในโพสต์ที่แล้วอาตมาได้กล่าวถึงผู้ละกามตัณหาได้แล้วอย่างอุจาดตาในแบบฉบับของชีเปลือยในศาสนาเชน..

ทำไมเมื่อลองภาวนาโดยการกำหนดรู้สภาวะของธาตุทั้งหลายว่ามีความเสมอกัน จิตก็แล่นไปตามธรรมและตามเห็นการดับ ที่ถูกต้องตามรูปแบบ เย็น ร้อน อ่อน แข็ง ตึงไหว อยากรู้ว่าการพินาความเสมอกันของธาตุทั้งหลายเป็นกร

คือกามสัญญาดับไปแล้ว  รูปสัญญามีอยู่คือร่างกายใช่ไหม แล้วร่างกายข้องเกี่ยวกับกามสัญญาหรือไม่อย่างไร แล้วสภาวะธรรมในฌานของเราขณะนั้นมีอาการอย่างไรกับรูปสัญญา  แล้วรูปสัญญาในขณะเข้ารูปฌาน มีอา

คำกล่าว​นี้​มีหลักฐานอ้างอิง ทั้งพุทธวจนะ​และ​คำสอนพระพุทธทาส ในคอมเม้นต์13และข้อความ​ข้างล่าง​ " ประโยคที่ว่า... สิ่งทั้งหลาย ทั้งปวง  ไม่ควรยึดมั่น ถือมั่น  (สัพเพ

ภิกษุ ทั้งหลาย. ! เรากล่าวความสิ้นอาสวะ เพราะอาศัยปฐมฌานบ้าง; เพราะอาศัยทุติยฌานบ้าง; เพราะอาศัยตติยฌานบ้าง; เพราะอาศัยจตุตถฌานบ้าง; เพราะอาศัยอากาสานัญจายตนะบ้าง; เพราะอาศัยวิญญาณัญจาตยนะบ้าง; เพราะอ

สัมมาทิฏฐิ ประกอบด้วย การรู้จักทุกข์ การเกิดทุกข์ ความดับทุกข์ และ อริยมรรคมีองค์ ๘ ว่าโดยย่อ ได้แก่ การเห็นทุกข์และความดับทุกข์ หรือ เห็นนิโรธธาตุในทุกข์สัจจ์ ด้วยปัญญาจักษุ พระพุทธองค์จึงทรงแสดงกาล

พระพุทธเจ้าสอนให้ ฝึกสมาธิจนได้ฌาน นำกำลังฌานมาวิปัสนาให้จิตเบื่อหน่าย คลายกำหนัดจากขันธ์ 5 ในรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ จิตวิมุติหลุดพ้นจากกิเลส-อวิชา ครั้นแล้วน้อมจิตลงในอมตธาตุ อันสงบประณีตจากสั