ดูๆไปแล้วคงต้องสรุปไทม์ไลน์อีกที แต่คงสักพัก ตอนนี้ยังงงๆกับเหตุการณ์ช่วงต้นตติยยุค
ในสปอล์ยท้ายเนื้อแต่ละบทคืออธิบายว่าเกิดอะไรขึ้นในนิยายของบทนั้นๆ
[1.ปัจฉิมบท]
พวกเราหาได้ทำสิ่งใดไม่
มัวพลาดพลั้งครั้งแล้วเล่า
ตลอดเวลานับพันปี
ความหวังเพียง "ถ้าเพียงว่า"
มาบัดนี้สายเกินกว่าสนอง
เมื่อทัณฑ์นั้นร่วงหล่นมา
เหล่าวิญญานอมากนับสงไขย
เหล่ามวลมารมากนับอสงไขย
บทสรุปอันแสนเศร้าเป็นความผิดผู้ใดกัน?
ผู้ใดคิดเช่นนี้ ล้วนเป็น "เดนมนุษย์" หมดทั้งสิ้น
ในจุดจบแห่งเราหลาย
เจ้าได้ทิ้งสิ่งใดไว้บ้างไหม?
ในเส้นทางพันปีนี้
คำตอบนั้นหามีวัน
ปรากฏขึ้นเลยเป็นแน่
เช่นนั้นข้าไปหาเจ้าเอง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อเล็นกับเลเวียลงมายังโลกมนุษย์ที่ถูกทำลายล้าง และได้เดินทางไปยัง Evils Theater เพื่อหาตัวริลิแอนด์
[2.การไล่ล่ามหาบาป]
ในใจกลางแห่งโลกอันปรัก
มีโรงหนังล่องลอยเหนือทุ่งร้าง
เหล่าวิญญาณวายชนม์มารวมกัน
มากราบไหว้บูชาต่อกล่องดำ
ชายคนสวนเจ้าของโรงหนังนั้น
ออกบัญชาแก่เหล่าวิญญาณ
หากพวกเจ้าหมายกู้โลกนี้
นี่คือสิ่งพวกเจ้าจงทำตาม
จงทำลายวิญญาณสิงด้วยปีศาจมาร
ตัวต้นเหตุ "ผู้ทำสัญญาบาป" จงสังหารมันให้สิ้น
เหล่าสาวกวิญญาณออกเคลื่อนพล
"การไล่ล่ามหาบาป" มาบัดนี้ได้เริ่มแล้ว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เมื่อไปถึงก็พบกับแกมมอนกำลังปลุกระดมพวกวิญญาณ และอ้างตนว่าเทพเจ้ามอบกล่องดำให้กันเขาเพื่อชำระล้างโลก (ซึ่งอเล็นและเนเมซิสรู้ดีว่าแกมมอนโกหก) โดยให้ใช้มันจับตัวคนบาป 5 คน รวมถึงเนเมซิสที่เป็นชาติหนึ่งของเลเวีย ทั้งสองจึงหนีไป และตัดสินใจไปหาที่ลูซิเฟเนียแทน
[3.เจ้าหญิงออกเดินทาง]
ณ เบื้องหน้าขององค์หญิง
เหล่าอำมาตย์ล้วนหลับไหล
ด้วยฤทธิ์ "Gift" จากบางคน
มาบัดนี้ผู้ที่คอยคุ้มครองนาง
หาได้อยู่ที่นี่ไม่
เมื่อทัพของคนสวนได้มาเยือน
ทันใดนั้นนางชีขี่ม้าขาว
ได้พาเจ้าหญิงหนีออกไป
พาออกไปสู่การเดินทางครั้งใหม่
ข้าผู้นี่เคยแต่ได้รอคอย
นับหลายครั้งมากมายเหลือคณา
ข้าไม่อยากถูกปกป้องอีกต่อไป
ข้าจะทำทุกอย่างด้วยข้าเอง
ให้สำเร็จด้วยมือของข้านี้
แล้วข้าจะไปหาเจ้า
ด้วยยืดอกอย่างภาคภูมิ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
หลังโลกล่มสลาย ริลิแอนตัดสินใจจัดงานเลี้ยงร่วมกันทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน แต่ระหว่างที่กำลังรออเล็นอยู่นั้นงานเลี้ยงก็ถูกจู่โจมโดย Gift เหลือแต่ริลิแอนที่ต้านพลังได้ เมื่อทหารทาซานของแกมอนบุกมารคลาริธก็พาริลิแอนหนีไปหามิคาเอลา ระหว่างทางมารี (ปีศาจอัตตา) มารีบอกว่าราหับ (ปีศาจริษยา)
ตั้งข้อสังเกตว่าคนบาป 5 คนที่โดนไล่ล่านั้นคือผู้ทำสัญญาที่มีความเข้ากันกับปีศาจแต่ละบาปสูงที่สุด และพวกเธอก็ไปรวมกับกับมิคาเอลาและพวกปีศาจที่เหลือที่มาร์ลอนเพื่อหยุดยั้ง "เจ้าหญิงนิทรา"
[4.เหล่าวีรบุรุษ]
"ความชั่วร้ายนั้นคือสิ่งใดเล่า?"
เหล่าผู้จ่อมจมใน 7 บาป
สมควรแก่ตายไปพร้อมโลกนี้
หากทว่าเหตุใดเขาทั้งหลาย
จึงยังอยู่บนที่แห่งนี้กัน
บาปใดๆเกินอภัยจริงๆหรือ?
ได้มีคนถามค้านเช่นนี้ขึ้น
เพื่อมาหยุดความทยานของคนสวน
ทั้งวีรชนทั้งไพร่ฟ้า
ล้วนจับดาบมายาสิ้น
ทั้งความดีและความชั่ว
มาเปลี่ยนมันเป็นบทเพลง
ทัณฑ์นั้นมันได้ลงมาแล้ว
มาตอนนี้เราต้องสู้
เพื่อความผิดหลายที่เราก่อ
อย่าได้เกิดขึ้นอีกครา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หลังจากที่คนในงานเลี้ยงตื่นขึ้น อาร์ธ (พ่ออเล็นและริลิแอนด์) ออกไปเจรจากับทหารทาซานแต่ไม่เป็นผล จึงกลับมาประชุมกับคนในงานว่าจะรบกับพวกทาซานดีหรือไม่ ในเมื่อตายไปแล้วเทคโนโลยีอาวุธที่ต่างกันก็ไม่ทำให้ได้เปรียบอะไรมากขึ้นอยู่กับว่าฝ่ายไหนจะหมดกำลังใจสู้มากกว่า แต่ก็มีคนไม่เห็นด้วยกับการที่ต้องไปช่วยริลิแอนอยู่มาก แต่สุดท้ายก็ยอมไปสู้ด้วยด้วยเหตุผลว่าตัวริลิแอนด์นั้นได้สำนึกโทษและโดนลงโทษไปแล้ว และทั้งสองฝ่ายก็ปะทะกันที่หน้าวัง
[5. BLACKBOX]
กล่องดำต้องห้าม
มาบัดนี้ได้เวลาเปิดมันแล้ว
มันคือการชำระแห่งพระเป็นเจ้า
หรือคือการเริ่มต้นใหม่นั่นเอง
เหล่าวิญญาณมวลชนคนทั้งหลาย
สุดท้ายแค่เศษเสี้ยวของข้อมูล
กลไกแห่งกล่องดำนั้นหมุนวน
ทุกสิ่งอย่างค่อยมลายวายหายไป
เป็นวังวนไร้ซึ่งผู้ต้านทาน
อันถูกวางไว้ด้วยพระเป็นเจ้า
หามีใครผู้ใดแต่พระองค์
มีสิทธิ์หยุดยั้งมันได้ทั้งสิ้น
ในโลกนี้มีแต่เพียงผู้เดียว
ที่ยังมีชีวิตหายใจอยู่
จากเธอนั้นกระสุนทองได้ถูกยิง
ด้วยปืนของนางเอง
เมื่อนางจ้องมองดอกไม้ไฟทมิฬ
อันเบ่งบานเหนือฟากฟ้า
ผู้ใดเล่าที่นางคิดถึงกัน?
มันประกาศก้องถึงกาลอวสาน
แห่งเหล่าหมู่เทพเก่าโบราณ
และแล้ว
เวลาได้เดินขึ้นอีกครา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อเล็นและเนเมซิสมาถึงตอนที่รบกันพอดี ในขณะที่ทั้งสองฝ่ายกำลังรบกันอยู่นั้นกล่องดำก็ลอยมา และสร้างพายุหมุนดูดทั้งสองฝ่ายเข้าไป เนเมซิสทำลายกล่องดำปลดปล่อยคนที่โดนดูดเข้าไปได้ ฝ่ายทาซานยอมแพ้ เพราะรู้สึกโดนแกมอนทรยศที่กล่องดำที่เขาส่งมาดูดพวกตัวเองเข้าไปด้วย ไคล์ที่หลุดออกมาบอกถึงข้อความที่เห็นข้างในกล่องดำกับเลเวียทำให้เธอรู้ว่านั่นคือกล่องดำที่เธอเคยออกแบบ ไว้ใช้ในการล้างข้อมูลวิญญาณ อเล็นและเนเมซิสไปหาบานิกาที่เบลเซเนียต่อไป
ฝั่งริลิแอนที่อยู่กับพวกปีศาจ มิคาเอลาให้ตุ๊กตาคล็อกเวิร์คเกอร์ที่ว่างเปล่ากับริลิแอนเพื่อไปจับเจ้าหญิงนิทรา ริลิแอนนึกได้ว่านั่นคือร่างของตุ๊กตาผู้กำกับซึ่งนึกว่าตัวเองเป็นลูกสาวแกลเลอเรียน แต่เธอสัมผัสได้ว่าตุ๊กตาผู้กำกับเป็นคนละคนกับเจ้าหญิงนิทรา แต่กูมิเลีย (เจ้านรก) ซึ่งมาจับพริมกลับนรกผ่านมาพอดี เลยจับริลิแอนไปด้วย
[6. Not Eve]
นี่คือเรื่องราวปัจฉิมบท
แล้วฉันนี้จะเริ่มเล่าจากตรงไหน
นามของฉันคือ...
นามของฉันคือ...
นามของฉันคือ...
นามของฉันคือ...
...อะไร?
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เมื่อริลิแอนไปถึงประตูนรกก็พบกับคนบาปคนอื่น แต่ตอนที่กูมิเลียกำลังจะไปจับตัวบานิกา แกลเลอเรียนได้เรียกเจ้าหญิงนิทราออกมา และบอกว่านั่นคือวิญญาณของมิเชล ลูกสาวของเขาที่ชิงพลังของอีฟมา และพวกเขาพยายามหนี มิเชลได้ทำลายเขตแดนชั่วคราวที่กูมิเลียสร้างไว้แล้วก็เกิดการระเบิดขึ้นพวกคนบาปถูกส่งกลับไปยังโลกมนุษย์อีกครั้ง กูมิเลียเข้าใจทันทีว่าแกลเลอเรียนได้แอบตกลงกับแกมมอนเอาไว้
ริลิแอน ซาเทเรียซิส และคาโยะ ได้ไปโผล่ที่ใกล้ๆคฤหาสน์เวโนมาเนียและพวกเขาก็ตัดสินใจร่วมมือกันตามล่าตัวแกลเลอเรียนและมิเชล
อเล็นและเลเวียถึงคฤหาสน์คอนชิตา และถามเธอว่ามีใครเหลือในโรงหนังบ้าง แต่เธอบอกว่ามีแต่ผู้เฝ้ารอ (ริลิแอนด์) กับ MA ที่ไม่อยู่ในนั้นและเธอไม่รู้ว่าอยู่ไหน เนเมซิสถามลิช พี่ชายของมิคาเอลาว่าสนใจเป็นเทพองค์ใหม่เพื่อช่วยฟื้นฟูโลกหรือไม่ แต่ลิชปฏิเสธ เพราะว่าเขายังทำได้แค่โกเลมดินไม่ใช่มนุษย์จริงๆ และเขาอยากอยู่รับใช้บานิกามากกว่า บานิกาชวนทั้งสองร่วมบุกโรงหนัง และบอกว่าริลิแอนด์ก็น่าไปที่นั่นเหมือนกัน
[7.อวสานแห่ง Capriccio]
อันโรงหนังที่นางเพิ่งมาถึง
สำหรับองค์หญิงแล้วที่แห่งนี้
คือรังฐานของตัวการ
และยังเป็นถึงกำเนิดของตัวมัน
คนสวนนั้นจริงแท้แค่หุ่นเชิด
อันศัตรูอันพึงกำจัดนั้น
แท้จริงแล้วสถิตอยู่ในตุ๊กตา
ดรุณีแห่งสวนจำลอง
โอ้ฟันเฟืองเอ๋ยเหตุใดเล่า
จึงจำเป็นปกป้องนางด้วย
แม้หากว่าตัวนางนั้น
หาใช่คนตนคิดไม่
แล้วหากเจ้ายังคิดขวาง
ข้าจะหามีปราณีไม่
ข้าผู้นี้เจ้าหญิงจอมอัตตา
ผู้ถูกขานบุตรีแห่งมารร้าย
มาบัดนี้เวลาได้มาถึง
ระฆังลั่นบอกกลัปวสาน
ดังมาแต่หอนาฬิกาแห่งชีพจร บาปสลักไว้บนเข็มมัน
เจ้านั้นเป็นผู้ใดสำคัญไม่
ต่อต้านข้ามีแต่ถูกผลาญล้าง
"เอาละ จงคุกเข่าลงเสียสิ"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
พวกริลิแอนไปถึงโรงหนัง และได้พบกับแกมมอนและแกลเลอเรียน และตัวโรงหนังก็กลายเป็นร่างใหม่ของตุ๊กตาผู้กำกับหรือไอรินาที่ Ma ดึงแยกจากตัวเอง ประตูใกล้ๆเปิดออกเผยให้เห้นเด็กสองคนซึ่งคืออดัมและอีฟที่มาเกิดใหม่ ตอนที่ตุ๊กตาผู้กำกับให้กำเนิดลูกนั้นทั้งเป็นจังหวะเดียวกับที่ทัณฑ์ถูกยิงมาพอดีทั้งสองจึงเป็นแค่วิญญาณที่ไร้อัตลักษณ์จึงนำวิญญาณของอดัมกับอีฟหลอมรวมเข้าไป แกลเลอเรียนต้องการเริ่มต้นโลกใหม่ต่อจากจุดที่มันจบลงโดยแลกมาด้วยล้างตัวตนของคนบาปทั้งหมดรวมถึงตัวเขาเองเพื่อให้"เขาคนนั้น"เป็นสิ่งบริสุทธิ์
พวกบานิกาบุกเข้ามา แกมมอนออกไปสู้ แต่สู้ไปสักพักอดัมกับอีฟก็วิ่งหนีออกมาจากห้องข้างใน ริลิแอนปรากฏตัวขึ้น เอล็นเรียกหา แต่ริลิแอนกลับสั่งให้คุกเข่าลง
[8.พบกันอีกครั้ง]
พวกเราหาได้ทำสิ่งใดไม่
มัวพลาดพลั้งครั้งแล้วเล่า
ตลอดเวลานับพันปี
เรานี้อยากเจอเจ้าโดยตลอด
ใช่แล้ว นามของเจ้าคือ...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พวกปีศาจเห็นเมฆดำ มิคาเอลาจึงรีบไปยังโรงหนัง ฝ่ายกูมิเลียและลูซิเฟเนียเห็นเมฆดำเช่นกันจึงรีบไปเช่นกัน เมื่อเนเมซิสฆ่า MA นั้น เธอได้หนีไปจำศีลในวิญญาณของริลิแอนและตอนนี้ก็ได้ตื่นขึ้น
ไอรินาสั่งให้อดัมกับอีฟใช้ Re Birthday
[9.ความชั่วบริสุธิ์]
เด็กหนุ่มนั้นได้แสวงหาองค์หญิง
เธอผู้นั้นอยู่ภายในพี่สาวเขา
แม่มดผู้แสวงหามารทั้งเจ็ด
เพื่อจะกลายเป็นสิ่งอันบริสุทธิ์
ชั่วพริบตาก่อนมลายหาย
ตุ๊กตาได้ชุบความปราถนาของแม่มด
เมื่อกำลังถูกดูดเข้าในกล่องดำ
ในปัจฉิมคนสวนได้ร้องลั่น
จะกู้โลกจงฆ่านาง
จงสังหารบุตรีแห่งมารร้าย ผู้รวมกับนางแม่มด
เขานั้นต้องตัดสินใจครั้งสุดท้าย
เจ้าหนุ่มเอ๋ยเจ้านั้นเลือกสิ่งใด?
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ตัว MA นั้นไม่มีวิญญาณเป็นของตัวเองจริงๆ จึงหาทางรวบรวมปีศาจแห่งบาปเพื่อขโมยพลัง แต่หลังโดนฆ่าเธอก็เข้าใจว่าที่เธอต้องการคือประสงค์ร้ายของผู้ทำสัญญา โรงหนังกำลังถล่มลง MA หนีไปยังพื้นข้างล่างและเกิดวังวนสีดำรอบตัวเธอ
[10.ทางเลือกของเด็กหนุ่ม]
"ความชั่วร้ายนั้นคือสิ่งใดเล่า?"
ใครบางคนได้เคยกล่าวไว้
เมื่อเป็นคนก็ล้วนแต่มีความโลภ
แม้แต่ว่าตัวผมเอง
ก็หาได้ต่างแต่อย่างใด
ไม่ว่าโลกหรือตัวเธอ
จะช่วยให้ได้ทั้งคู่
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
อเล็นเข้าไปสู้กับ MA ในร่างริลิแอนด์ MA ตั้งใจจะใช้การ Re Birthday สร้างวิญญาณตนเองโดยการทำลายโลกก็แค่ผลข้างเคียงและจะหนีไปยังโลกอื่น
[11. Re_birthday Truth]
ด้วยความปราถนาอันตั้งมั่นของตัวเรา
ปาฏิหารย์นั้นได้มาเยือน
ขวดใบน้อยร่วงหล่นมาจากมือเธอ
ใส่ไว้ด้วยข้อความที่เขียนไว้
"เจ้าต้องช่วยฉันให้ได้"
ทำผมยิ้มด้วยช่างสมเป็นเธอ
นั้นย่อมได้ ไม่ว่าด้วยเหตุใด
ผมนั้นจะปกป้องเธอโดยเสมอ
โลกใบนี้หาเป็นปฏิปักษ์ต่อไปไม่
มาเถิดมาจับมือกัน
แล้วมาร่วมมุ่งหน้าไป
เพื่อโลกใหม่
และตัวเธอ
มาเถิด
จงทัศนายังฟ้ากว้าง
โลกาแท้
กระจกเงาส่องจันทรา
แล้วสำคัญยิ่งกว่านั้น
มันยังมองมายังเราด้วย
ตอนนี้ได้เวลาแล้ว
ที่เธอจะลืมตาตื่น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้วังวนนั้นคือพลังของ MA ที่รั่วออกมาเพราะไม่มีวิญญาณของเลเวียมาทำให้เสถียร เลเวียได้เสกพายุขัง MA มิคาเอลากับพวกวิญญาณใด้ใช้เวท Clockwork Lullaby ผนึก MA เลเวียใช้วิชาสลับร่างดึง MA มาขังไว้ในร่างตนเองแต่พลังคนบาปที่ MA ดูดไปแข็งแกร่งเกิน และโดน MA พยายามดูดวิญญาณสวนกลับ อเล็นใช้กุญแจทองคำสลายพลังคนบาปสำเร็จ MA พยายามหนีเข้าไปในร่างของเลเวีย แต่เลเวียย้ายตัวเองเข้าไปในตุ๊กตาคล๊อกเปล่อยให้ MA หล่นลงไปตาย
อเล็นตื่นขึ้นในห้องสีขาว และมีหุ่นยนต์เข้ามาหานั่นคือ TALOS ร่างจริงของเทพซิเคิล และบอกให้เขากับริลิแอนใช้ Re Birthday สร้างโลกใหม่ และได้พาเขาไปหา เทพีจันทรา ลูนา ฮาซุกิ ผู้สร้างตัวเขาซึ่งอยู่แต่ใน Climb one มาโดยตลอด และหลังจากนั้นก็ไปหา "เจ้าแห่งทุ่งแดนสรวงที่แท้จริง" ซึ่งนั่นก็คือเบฮีโมนั่นเอง และเบฮีโมได้เล่าถึงความจริงของปฐมยุคและทุติยยุครายละเอียดค่อยลงทีหลังมันยาว
เบฮีโมได้มอบกุญแจทองคำให้กับอเล็น และอเล็นกับริลิแอนได้ใช้มันเปิดกล่องดำ
[12.อารัมภบท]
(บรรเลง)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
-บานิกาและเหล่าข้ารับใช้ ได้ NEO Black Box จากเซธ และใช้มันข้ามไปยังมิติอื่น
-ไอรินา อดัม อีฟ แกมอน ย้อนกลับไปยังยุคบาปกำเนิด ด้วย Re Birthday ของอดัม โดนไอรินาได้ไปเกิดเป็นอลิส แมรีโกราวน์ เรื่องทุกอย่างวนซ้ำอีกครั้ง
-อเล็น เบฮีโม เอล์ด เซธ และอีกคนที่น่าจะไม่ลูนาก็เลเวีย กลุ่มนี้เป็นไปได้ 2 แบบคือกลับไปปฐมยุคกับเริ่มยุคใหม่ และตั้ง Evillious Net สร้างระบบแบบเดียวกับทุติยยุคขึ้นมาอีกครั้งแต่มีการควบคุมมากขึ้น รายละเอียดอยู่ในนิยาย Unlock City
[Vocaloid] Master Of The Heavenly Yard บทสุดท้ายของซีรีส์มหาบาป (เพลง+สรุปเนื้อหา)
ในสปอล์ยท้ายเนื้อแต่ละบทคืออธิบายว่าเกิดอะไรขึ้นในนิยายของบทนั้นๆ
[1.ปัจฉิมบท]
พวกเราหาได้ทำสิ่งใดไม่
มัวพลาดพลั้งครั้งแล้วเล่า
ตลอดเวลานับพันปี
ความหวังเพียง "ถ้าเพียงว่า"
มาบัดนี้สายเกินกว่าสนอง
เมื่อทัณฑ์นั้นร่วงหล่นมา
เหล่าวิญญานอมากนับสงไขย
เหล่ามวลมารมากนับอสงไขย
บทสรุปอันแสนเศร้าเป็นความผิดผู้ใดกัน?
ผู้ใดคิดเช่นนี้ ล้วนเป็น "เดนมนุษย์" หมดทั้งสิ้น
ในจุดจบแห่งเราหลาย
เจ้าได้ทิ้งสิ่งใดไว้บ้างไหม?
ในเส้นทางพันปีนี้
คำตอบนั้นหามีวัน
ปรากฏขึ้นเลยเป็นแน่
เช่นนั้นข้าไปหาเจ้าเอง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[2.การไล่ล่ามหาบาป]
ในใจกลางแห่งโลกอันปรัก
มีโรงหนังล่องลอยเหนือทุ่งร้าง
เหล่าวิญญาณวายชนม์มารวมกัน
มากราบไหว้บูชาต่อกล่องดำ
ชายคนสวนเจ้าของโรงหนังนั้น
ออกบัญชาแก่เหล่าวิญญาณ
หากพวกเจ้าหมายกู้โลกนี้
นี่คือสิ่งพวกเจ้าจงทำตาม
จงทำลายวิญญาณสิงด้วยปีศาจมาร
ตัวต้นเหตุ "ผู้ทำสัญญาบาป" จงสังหารมันให้สิ้น
เหล่าสาวกวิญญาณออกเคลื่อนพล
"การไล่ล่ามหาบาป" มาบัดนี้ได้เริ่มแล้ว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[3.เจ้าหญิงออกเดินทาง]
ณ เบื้องหน้าขององค์หญิง
เหล่าอำมาตย์ล้วนหลับไหล
ด้วยฤทธิ์ "Gift" จากบางคน
มาบัดนี้ผู้ที่คอยคุ้มครองนาง
หาได้อยู่ที่นี่ไม่
เมื่อทัพของคนสวนได้มาเยือน
ทันใดนั้นนางชีขี่ม้าขาว
ได้พาเจ้าหญิงหนีออกไป
พาออกไปสู่การเดินทางครั้งใหม่
ข้าผู้นี่เคยแต่ได้รอคอย
นับหลายครั้งมากมายเหลือคณา
ข้าไม่อยากถูกปกป้องอีกต่อไป
ข้าจะทำทุกอย่างด้วยข้าเอง
ให้สำเร็จด้วยมือของข้านี้
แล้วข้าจะไปหาเจ้า
ด้วยยืดอกอย่างภาคภูมิ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[4.เหล่าวีรบุรุษ]
"ความชั่วร้ายนั้นคือสิ่งใดเล่า?"
เหล่าผู้จ่อมจมใน 7 บาป
สมควรแก่ตายไปพร้อมโลกนี้
หากทว่าเหตุใดเขาทั้งหลาย
จึงยังอยู่บนที่แห่งนี้กัน
บาปใดๆเกินอภัยจริงๆหรือ?
ได้มีคนถามค้านเช่นนี้ขึ้น
เพื่อมาหยุดความทยานของคนสวน
ทั้งวีรชนทั้งไพร่ฟ้า
ล้วนจับดาบมายาสิ้น
ทั้งความดีและความชั่ว
มาเปลี่ยนมันเป็นบทเพลง
ทัณฑ์นั้นมันได้ลงมาแล้ว
มาตอนนี้เราต้องสู้
เพื่อความผิดหลายที่เราก่อ
อย่าได้เกิดขึ้นอีกครา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[5. BLACKBOX]
กล่องดำต้องห้าม
มาบัดนี้ได้เวลาเปิดมันแล้ว
มันคือการชำระแห่งพระเป็นเจ้า
หรือคือการเริ่มต้นใหม่นั่นเอง
เหล่าวิญญาณมวลชนคนทั้งหลาย
สุดท้ายแค่เศษเสี้ยวของข้อมูล
กลไกแห่งกล่องดำนั้นหมุนวน
ทุกสิ่งอย่างค่อยมลายวายหายไป
เป็นวังวนไร้ซึ่งผู้ต้านทาน
อันถูกวางไว้ด้วยพระเป็นเจ้า
หามีใครผู้ใดแต่พระองค์
มีสิทธิ์หยุดยั้งมันได้ทั้งสิ้น
ในโลกนี้มีแต่เพียงผู้เดียว
ที่ยังมีชีวิตหายใจอยู่
จากเธอนั้นกระสุนทองได้ถูกยิง
ด้วยปืนของนางเอง
เมื่อนางจ้องมองดอกไม้ไฟทมิฬ
อันเบ่งบานเหนือฟากฟ้า
ผู้ใดเล่าที่นางคิดถึงกัน?
มันประกาศก้องถึงกาลอวสาน
แห่งเหล่าหมู่เทพเก่าโบราณ
และแล้ว
เวลาได้เดินขึ้นอีกครา
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[6. Not Eve]
นี่คือเรื่องราวปัจฉิมบท
แล้วฉันนี้จะเริ่มเล่าจากตรงไหน
นามของฉันคือ...
นามของฉันคือ...
นามของฉันคือ...
นามของฉันคือ...
...อะไร?
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[7.อวสานแห่ง Capriccio]
อันโรงหนังที่นางเพิ่งมาถึง
สำหรับองค์หญิงแล้วที่แห่งนี้
คือรังฐานของตัวการ
และยังเป็นถึงกำเนิดของตัวมัน
คนสวนนั้นจริงแท้แค่หุ่นเชิด
อันศัตรูอันพึงกำจัดนั้น
แท้จริงแล้วสถิตอยู่ในตุ๊กตา
ดรุณีแห่งสวนจำลอง
โอ้ฟันเฟืองเอ๋ยเหตุใดเล่า
จึงจำเป็นปกป้องนางด้วย
แม้หากว่าตัวนางนั้น
หาใช่คนตนคิดไม่
แล้วหากเจ้ายังคิดขวาง
ข้าจะหามีปราณีไม่
ข้าผู้นี้เจ้าหญิงจอมอัตตา
ผู้ถูกขานบุตรีแห่งมารร้าย
มาบัดนี้เวลาได้มาถึง
ระฆังลั่นบอกกลัปวสาน
ดังมาแต่หอนาฬิกาแห่งชีพจร บาปสลักไว้บนเข็มมัน
เจ้านั้นเป็นผู้ใดสำคัญไม่
ต่อต้านข้ามีแต่ถูกผลาญล้าง
"เอาละ จงคุกเข่าลงเสียสิ"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[8.พบกันอีกครั้ง]
พวกเราหาได้ทำสิ่งใดไม่
มัวพลาดพลั้งครั้งแล้วเล่า
ตลอดเวลานับพันปี
เรานี้อยากเจอเจ้าโดยตลอด
ใช่แล้ว นามของเจ้าคือ...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[9.ความชั่วบริสุธิ์]
เด็กหนุ่มนั้นได้แสวงหาองค์หญิง
เธอผู้นั้นอยู่ภายในพี่สาวเขา
แม่มดผู้แสวงหามารทั้งเจ็ด
เพื่อจะกลายเป็นสิ่งอันบริสุทธิ์
ชั่วพริบตาก่อนมลายหาย
ตุ๊กตาได้ชุบความปราถนาของแม่มด
เมื่อกำลังถูกดูดเข้าในกล่องดำ
ในปัจฉิมคนสวนได้ร้องลั่น
จะกู้โลกจงฆ่านาง
จงสังหารบุตรีแห่งมารร้าย ผู้รวมกับนางแม่มด
เขานั้นต้องตัดสินใจครั้งสุดท้าย
เจ้าหนุ่มเอ๋ยเจ้านั้นเลือกสิ่งใด?
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[10.ทางเลือกของเด็กหนุ่ม]
"ความชั่วร้ายนั้นคือสิ่งใดเล่า?"
ใครบางคนได้เคยกล่าวไว้
เมื่อเป็นคนก็ล้วนแต่มีความโลภ
แม้แต่ว่าตัวผมเอง
ก็หาได้ต่างแต่อย่างใด
ไม่ว่าโลกหรือตัวเธอ
จะช่วยให้ได้ทั้งคู่
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[11. Re_birthday Truth]
ด้วยความปราถนาอันตั้งมั่นของตัวเรา
ปาฏิหารย์นั้นได้มาเยือน
ขวดใบน้อยร่วงหล่นมาจากมือเธอ
ใส่ไว้ด้วยข้อความที่เขียนไว้
"เจ้าต้องช่วยฉันให้ได้"
ทำผมยิ้มด้วยช่างสมเป็นเธอ
นั้นย่อมได้ ไม่ว่าด้วยเหตุใด
ผมนั้นจะปกป้องเธอโดยเสมอ
โลกใบนี้หาเป็นปฏิปักษ์ต่อไปไม่
มาเถิดมาจับมือกัน
แล้วมาร่วมมุ่งหน้าไป
เพื่อโลกใหม่
และตัวเธอ
มาเถิด
จงทัศนายังฟ้ากว้าง
โลกาแท้
กระจกเงาส่องจันทรา
แล้วสำคัญยิ่งกว่านั้น
มันยังมองมายังเราด้วย
ตอนนี้ได้เวลาแล้ว
ที่เธอจะลืมตาตื่น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[12.อารัมภบท]
(บรรเลง)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้