ที่ทำงานผมมีข้าวให้กิน ปกติผมก็กินในนี้หละไมไ่ด้ออก แต่ช่วงนี้ผมออกไปข้างนอกช่วงพักเกือบทุกวันเพราะต้องออกไปดูบ้าน
ของผมที่เพิ่งสร้าง อยู่ใกล้ๆบริษัท ผ่าน 2 ยูเทิน พี่ๆที่บริษัทก็ฝากซื้อนู่นซื้อนี่ประจำก็ไม่มีปัญหาอะไร

ทีนี้เรื่องมันก็มา มีพี่บัญชีคนนึง โทรมาบอกฝากซืออเมซอนกับเบเกอรี่ ผมก็บอกว่าไม่ผ่านครับ เขาก็บอกชาพยอมกับขนม
ผมก็ไม่ผ่าน เขาก็บอกงั้นเอาอะไรมาก็ได้
ผมก็คิดว่าเขาน่าจะหิว เลยซื้อไก่ย่างวิเชียรไปพอดีผ่าน

พอไปถึงเอาไปให้พร้อมแจ้งราคาเพื่เอาตังค์ เขางง ซื้อมาทำไมไก่ย่างวิเชียร เขาไม่รับไม่เอาให้เงินด้วย
ผมก็อึ้งซักแปปๆ เอ่อ....ok กลับฝ่ายกินเองก็ได้ แต่เสียดายตังค์ ยิ่งมีน้อยๆอยู่โชคดีเจอหัวหน้า เขาพูดเล่นๆ เฮ้ยอินดี้ดี แดรกไก่ทีเป็นตัวๆเลยเหรอ
ผมก็บอกป่าวแล้วเล่าให้เค้าฟัง เขาก็เลยซื้อต่อไปกินเอง

ยิ่งมีเพื่อนมาเล่าให้ฟังด้วยว่าพี่บัญชีคนนั้นไปเล่าให้เพื่อนฟังว่าฝากเราซื้อของแล้วเอาอะไรก็ได้
แล้วมันซื้อไก่ทั้งตัวมาให้โว้ย มันคิดอะไรของมันวะ...หัวเราะกันเฮฮา

ทีนี้นับแต่นั้นเป็นต้นมาเวลามีใครฝากซื้ออะไรจะมีแต่ ไม่ผ่านครับ ไม่สะดวกซื้อครับ จากผมตลอด
จนคนในที่ทำงาน(ที่ชอบฝากซื้อบ่อยๆ) เอาไปซุบซิบอีก ดูซิแม่มขี้เกียจวะ ใช้ยาก วานหน่อยไมไ่ด้ ฯลฯ

สรุปผมผิดเหรอ