ขอเป็นการแชร์ประสบการณ์ก็แล้วกันนะคะ
จขกท.รู้สึกเบื่อกับงานและหลายๆ อย่างในที่ทำงาน อาจเป็นเพราะถึงจุดอิ่มตัวแล้วก็ไม่แน่ใจ
.
แต่ละคนก็อาจมีวิธีในการจัดการกับอารมณ์ที่ต่างกันไป
ตอนเเรกก็มาอ่านรีวิวในPantip...ว่าจะไปเที่ยวแต่ก็หาเวลาและสถานที่ที่อยากไปไม่ได้สักที
พอดีกับช่วงเวลานั้นมีรายการแข่งมินิมาราธอน เลยลงวิ่งบ้าง เป็นครั้งแรกในชีวิตเลย ลงวิ่ง 5 กิโลเมตร ก็ไม่ได้หวังอะไรเอาแค่สนุกๆก็พอ
แต่อะไรที่มันสุดๆ แล้วหากเราปล่อยออกมาให้มันเต็มที่ก็ดีไม่ใช่น้อย
ผลปรากฎว่าได้ที่ 1 รู้สึกดีฮะ 555
###ปกติแล้ว จขกท.มักออกกำลังกายเป็นประจำอยู่แล้ว แค่เตรียมร่างกายบ้างเล็กน้อยก็วิ่งได้สบายค่ะ####
ตอนวิ่งเราใส่เต็มที่ วิ่งเสร็จแล้วเหงื่อออกมามาก เปียกไปทั้งตัวเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกแต่รู้สึกดีมากๆ อะไรที่มันสุดๆ (อารมณ์ความเบื่อหน่าย) แล้วหากเราปล่อยออกมาให้มันเต็มที่ก็ดีไม่ใช่น้อย
.
พอจบรายการนี้มีอีกรายการหนึ่งจัดในตัวจังหวัด
.
รายการที่ 2 มินิมาราธอนไปเหมือนกัน ไปคนเดียวเลย
รายการนี้จัดในตัวจังหวัดไปคนเดียวลง 5 กม.เช่นกัน
ไปครั้งนี้เนื่องจากก่อนไป ระหว่างซ้อมวิ่งเท้าซ้ายไปเหยียบก้อนหินทำให้ปวดฝ่าเท้าด้านนอก (ไปหาข้อมูลมา ว่าเอ็นฝ่าเท้าอักเสบ)
แต่อาการไม่มากเท่าไหร่ ก็ไปวิ่งคราวนี้ได้ที่ 2
หลังจากงานนี้มินิมาราธอนทำพิษ ปวดหัวเขาซ้าย ฝ่าเท้าปวดนิดๆ (ตอนวิ่ง 2 กม.สุดท้ายปวดฝ่าเท้ามากลามจนถึงหัวเข่า) แต่มีความสุขสุดๆ เหมือนได้ปลดปล่อยอะไรบางอย่าง
###เคยอ่านเจอ ว่าหากเราปวดเท้าแล้วเปลี่ยนท่าวิ่งหรือการลงน้ำหนักเท้าก็จะเปลี่ยนที่ปวด###
พอรายการนี้จบเหมือนเสพย์ติดอะไรบางอย่าง
.
รายการที่ 3 มินิมาราธอน 17 กม.ห่างจากรายการที่ 2 แค่สัปห์ดาเดียว คราวนี้ก็ไปแบบไม่ประเมินร่างกายตัวเอง
17 กม.วิ่งลงเขาและขึ้นเขาวิ่งได้แค่ 3 กม. แรก ก็ก้าวเท้าแทบไม่ได้เลยแรงกระแทกทำให้ปวดหัวเข้ามากจนต้องขึ้นรถกลับ....สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดคือเรารู้ว่าเรายังมีแรงและทำได้ดีกว่านี้แต่เท้าเราก้าวไม่ไหวแล้ว.....รายการนี้เลยจบแบบหัวใจสลาย5555 พร้อมกับความทรมานเพราะไม่ประมานตัวเอง
หลังรายการนี้รู้ว่าตัวเองจะต้องไปอีกรายการหนึ่งในสัปดาห์ถัดไป
สิ่งแรกคือไปซื้อยามาทาน บอกอาการให้เภสัช ก็ได้ยามาสามอย่าง
หาข้อมูลมาว่าหลังจากบาดเจ็บให้ประคบเย็น หลัง48ชั่วโมง ให้ประคบร้อน ช่วงเวลา5วันนี้ไม่ได้ซ้อมไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากทานยา ประคบเย็นประคบร้อน พอมาวันที่หกเริ่มวิ่งเบาๆ แต่รู้สึกตัวหนักมาก เริ่มกังวลแล้วว่าวันวิ่งจริงจะไหวหรือเปล่า
.
รายการที่ 4 มินิมาราธอน 5 กม. 12 กม.
ผ่านไป 6 วัน ฝ่าเท้าไม่มีอาการอะไรแต่เข้ายังปวดนิดๆ (ลง 5 กม.555)
เย้ เย้ ได้แล้ว ที่1 ด้วย 5555 (เหงื่อออกเยอะมากหัวเปียกหมด) ................ไม่อยากจะบอกว่าอาการปวดเข่าถามหาอีกแล้วแต่ต้องไปให้สุด.....................
ระหว่างวิ่งรู้เลยว่าร่างกายหนักมากวิ่งไม่ไหวเลย
.
รายการนี้จบยังมีอีกรายการหนึ่งรออยู่ช่วงปลายเดือนมีนาคม....
.....ไม่ว่าจะอย่างไร หัวใจของความเป็นมนุษย์ที่ยังมีความรู้สึกท้อถอย เจ็บปวด เหนื่อยล้ากับชีวิตอาจต้องไปปลดปล่อยมันทิ้งบ้างอย่างน้อยๆก็จ่ายค่าโง่ จ่ายค่า......เป็นเหงื่อที่เสียไปก็ยังดีกว่าที่ต้องเก็บไว้.............
.
งานนี้
เริ่มต้นด้วย...ความเบื่อหน่ายกับงานกับชีวิต
ตามด้วย...ความสุข รางวัล อาการบาดเจ็บ ความเจ็บปวด เสพติดการวิ่ง การปลดปล่อยที่ยอดเยี่ยมที่สุด
สุดท้าย...เราได้เรียนรู้ ได้เข้าใจ ไม่ว่าจะอย่างไรก็แค่กลับมาสู้แล้วเดินต่อไป
สุดท้าย ท้ายสุด...โลกใบใหม่ของเราก็จะกว้างกว่าที่เป็นอยู่....รักตัวเอง รักสุขภาพ ออกกำลังกายกันนะคะ....
.
.
ช่วงที่คุณรู้สึกเบื่อสุดๆกับงานคุณทำอะไรกันบ้าง
จขกท.รู้สึกเบื่อกับงานและหลายๆ อย่างในที่ทำงาน อาจเป็นเพราะถึงจุดอิ่มตัวแล้วก็ไม่แน่ใจ
.
แต่ละคนก็อาจมีวิธีในการจัดการกับอารมณ์ที่ต่างกันไป
ตอนเเรกก็มาอ่านรีวิวในPantip...ว่าจะไปเที่ยวแต่ก็หาเวลาและสถานที่ที่อยากไปไม่ได้สักที
พอดีกับช่วงเวลานั้นมีรายการแข่งมินิมาราธอน เลยลงวิ่งบ้าง เป็นครั้งแรกในชีวิตเลย ลงวิ่ง 5 กิโลเมตร ก็ไม่ได้หวังอะไรเอาแค่สนุกๆก็พอ
แต่อะไรที่มันสุดๆ แล้วหากเราปล่อยออกมาให้มันเต็มที่ก็ดีไม่ใช่น้อย
###ปกติแล้ว จขกท.มักออกกำลังกายเป็นประจำอยู่แล้ว แค่เตรียมร่างกายบ้างเล็กน้อยก็วิ่งได้สบายค่ะ####
ตอนวิ่งเราใส่เต็มที่ วิ่งเสร็จแล้วเหงื่อออกมามาก เปียกไปทั้งตัวเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกแต่รู้สึกดีมากๆ อะไรที่มันสุดๆ (อารมณ์ความเบื่อหน่าย) แล้วหากเราปล่อยออกมาให้มันเต็มที่ก็ดีไม่ใช่น้อย
.
พอจบรายการนี้มีอีกรายการหนึ่งจัดในตัวจังหวัด
.
รายการที่ 2 มินิมาราธอนไปเหมือนกัน ไปคนเดียวเลย
รายการนี้จัดในตัวจังหวัดไปคนเดียวลง 5 กม.เช่นกัน
ไปครั้งนี้เนื่องจากก่อนไป ระหว่างซ้อมวิ่งเท้าซ้ายไปเหยียบก้อนหินทำให้ปวดฝ่าเท้าด้านนอก (ไปหาข้อมูลมา ว่าเอ็นฝ่าเท้าอักเสบ)
แต่อาการไม่มากเท่าไหร่ ก็ไปวิ่งคราวนี้ได้ที่ 2
หลังจากงานนี้มินิมาราธอนทำพิษ ปวดหัวเขาซ้าย ฝ่าเท้าปวดนิดๆ (ตอนวิ่ง 2 กม.สุดท้ายปวดฝ่าเท้ามากลามจนถึงหัวเข่า) แต่มีความสุขสุดๆ เหมือนได้ปลดปล่อยอะไรบางอย่าง
###เคยอ่านเจอ ว่าหากเราปวดเท้าแล้วเปลี่ยนท่าวิ่งหรือการลงน้ำหนักเท้าก็จะเปลี่ยนที่ปวด###
พอรายการนี้จบเหมือนเสพย์ติดอะไรบางอย่าง
.
รายการที่ 3 มินิมาราธอน 17 กม.ห่างจากรายการที่ 2 แค่สัปห์ดาเดียว คราวนี้ก็ไปแบบไม่ประเมินร่างกายตัวเอง
17 กม.วิ่งลงเขาและขึ้นเขาวิ่งได้แค่ 3 กม. แรก ก็ก้าวเท้าแทบไม่ได้เลยแรงกระแทกทำให้ปวดหัวเข้ามากจนต้องขึ้นรถกลับ....สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดคือเรารู้ว่าเรายังมีแรงและทำได้ดีกว่านี้แต่เท้าเราก้าวไม่ไหวแล้ว.....รายการนี้เลยจบแบบหัวใจสลาย5555 พร้อมกับความทรมานเพราะไม่ประมานตัวเอง
หลังรายการนี้รู้ว่าตัวเองจะต้องไปอีกรายการหนึ่งในสัปดาห์ถัดไป
สิ่งแรกคือไปซื้อยามาทาน บอกอาการให้เภสัช ก็ได้ยามาสามอย่าง
หาข้อมูลมาว่าหลังจากบาดเจ็บให้ประคบเย็น หลัง48ชั่วโมง ให้ประคบร้อน ช่วงเวลา5วันนี้ไม่ได้ซ้อมไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากทานยา ประคบเย็นประคบร้อน พอมาวันที่หกเริ่มวิ่งเบาๆ แต่รู้สึกตัวหนักมาก เริ่มกังวลแล้วว่าวันวิ่งจริงจะไหวหรือเปล่า
.
รายการที่ 4 มินิมาราธอน 5 กม. 12 กม.
ผ่านไป 6 วัน ฝ่าเท้าไม่มีอาการอะไรแต่เข้ายังปวดนิดๆ (ลง 5 กม.555)
เย้ เย้ ได้แล้ว ที่1 ด้วย 5555 (เหงื่อออกเยอะมากหัวเปียกหมด) ................ไม่อยากจะบอกว่าอาการปวดเข่าถามหาอีกแล้วแต่ต้องไปให้สุด.....................
ระหว่างวิ่งรู้เลยว่าร่างกายหนักมากวิ่งไม่ไหวเลย
.
รายการนี้จบยังมีอีกรายการหนึ่งรออยู่ช่วงปลายเดือนมีนาคม....
.....ไม่ว่าจะอย่างไร หัวใจของความเป็นมนุษย์ที่ยังมีความรู้สึกท้อถอย เจ็บปวด เหนื่อยล้ากับชีวิตอาจต้องไปปลดปล่อยมันทิ้งบ้างอย่างน้อยๆก็จ่ายค่าโง่ จ่ายค่า......เป็นเหงื่อที่เสียไปก็ยังดีกว่าที่ต้องเก็บไว้.............
.
งานนี้
เริ่มต้นด้วย...ความเบื่อหน่ายกับงานกับชีวิต
ตามด้วย...ความสุข รางวัล อาการบาดเจ็บ ความเจ็บปวด เสพติดการวิ่ง การปลดปล่อยที่ยอดเยี่ยมที่สุด
สุดท้าย...เราได้เรียนรู้ ได้เข้าใจ ไม่ว่าจะอย่างไรก็แค่กลับมาสู้แล้วเดินต่อไป
สุดท้าย ท้ายสุด...โลกใบใหม่ของเราก็จะกว้างกว่าที่เป็นอยู่....รักตัวเอง รักสุขภาพ ออกกำลังกายกันนะคะ....
.
.