จบจากศรีอโยธยาก็มาต่อด้วยบุพเพสันนิวาส ช่วยเติมเชื้อไฟในตัวได้ดีจริงๆครับ

เนื่องจากอยู่ในช่วงเตรียมการเขียน หาข้อมูล พอได้ดูบุพเพสันนิวาสแล้วช่วยทำให้ไอเดียแล่นมากๆเลย เพราะว่า...

ยุคสมัยใกล้เคียงกัน - ตั้งใจจะเขียนโดยอ้างอิงไปสมัยสมเด็จพระเพทราชา ซึ่งต่อจากสมเด็จพระนารายณ์นั่นเอง สภาพแวดล้อม สังคม วัฒนธรรมต่างๆ ยังมีความคล้ายคลึงกัน จึงเอามาช่วยได้มาก โดยเฉพาะภาษาพูดที่ก่อนนี้ยังคลุมเครือว่าจะยังไงดี มาได้คำพูด การเรียกขานจากเรื่องนี้ เลยเอาไปต่อยอดได้เลย

ตัวเอกคล้ายคลึงกัน - คือตั้งใจให้ตัวเอกเป็นขุนนางยศหมื่นทั้งคู่ แล้วก็เป็นลูกขุนนาง ซึ่งก็ตรงกับหมื่นสุนทรเทวาเลย พอดูละครแล้วก็คิดไปว่า จะเล่นเรื่องราวในครอบครัวยังไง มีบ่าวใกล้ชิดแบบนี้ดีมั้ย จะพาเส้นเรื่องไปทางไหนได้บ้าง

พาเที่ยวกรุงศรี - ฉากพายเรือพาแม่การะเกด(เกศสุรางค์)ไปพร้อมกับนำเสนอสถานที่ตรงนั้นตรงนี้คือดีมาก อินเลย (คลิปนี้เลยที่ทำให้อยากดูเรื่องนี้) จนต้องไปหาแผนที่สมัยนั้นมาดูรายละเอียดว่าอะไรอยู่ตรงไหน หยิบอะไรมาประกอบเรื่องได้บ้าง

คิดว่าตอนต่อๆไป ต้องมีอะไรน่าสนใจอีกเยอะแน่นอนเลย

ดูละครเรื่องนี้ไปทั้งได้เห็นภาพกรุงศรีอยุธยาประจักษ์แก่สายตาอีกครั้ง ได้ไอเดียใหม่ๆในการแต่งนิยายตลอดเวลาที่ดู ได้น้ำตารื้นไปกับความรักและภักดีของพี่ผินพี่แย้ม ได้เห็นตัวเองผ่านเกศสุรางค์ที่ได้ไปเห็นกรุงศรีอยุธยาของจริง ได้หัวเราะไปกับกิริยาและคำพูดของสาวหลงยุค และได้เห็นอดีตชาติของคุณชายปวรรุจ(?)ที่องอาจ ผึ่งผายดีเหลือเกิน