คือเราทะเลาะกับเพื่อนอีกแล้วค่ะ ตอนนี้เราอยู่คนเดียวไม่มีเพื่อนเลย เราเป็นคนขี้น้อยใจ แล้วเพื่อนก็ชอบลืมเราอ่ะค่ะ แบบเวลาไปไหนก็จะไปกันสองคน ไม่ชวนเรา เราโกรธเราผิดหรอคะ พอเราโกรธก็จะหาว่างี่เง่าแล้วก็ปล่อยเราไม่ถามไม่คิดเป็นหลายรอบเลยค่ะ จนเราปล่อยชิน แต่ก็คุยกันเหมืนเดิม และเราก็ชอบโกรธเรื่องที่เวลามันตะคอกใส่ค่ะ แบบเวลาเราเล่นด้วยแบบ แซวว่า จะเสร็จยังเล่าเพราะมันมัวแต่ส่องกระจกแค่นั้น มันก็ตะคอกกลับมาว่า รีบมากก็ไปก่อนดิ แบบเหวี่ยงๆอ่ะค่ะ คือเราแค่อยากเล่นอยากแซว พอเจองี้เราก็แบบ เห้อ มันอดไม่ได้อ่ะค่ะที่จะโกรธ จะน้อยใจ มีแต่เราที่คิดคนเดียวเพราะโดนทำใส่ คนที่ทำไม่สนใจเลยค่ะ เสียใจมากๆ แล้วในเฟสก็จะชอบแชร์เกี่ยวกับสันดานแบบนี้เก็บไว้ใช้กับพ่อแม่เถอะ คือเราทำอะไรอ่ะ เราแค่น้อยใจในการกระทำของมัน มันผิดขนาดนั้นเลยหรอ
ตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ เวลาทะเลาะกัน เราจะโดนถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว ขนาดเพื่อนที่คบมาก่อนจะมาเจอคนนี้ยังทิ้งเราเพื่อไปอยู่กับอีกคนเลยค่ะ ตอนนี้เรียกได้เลยว่าไม่มีเพื่อนสนิทค่ะ เราไม่เคยไว้ใจใครจนเล่าเรื่องในใจเลยค่ะ เราเหนื่อยค่ะ อยากหาที่ระบาย เราทำผิดอะไรขนาดนั้นคะ ไม่เคยมีใครอยู่ข้างๆเลย อยู่คนเดียวตลอด เหนื่อยมากๆ เจอกับเรื่องแบบนี้มาตลอดชีวิต
เหนื่อยค่ะ ทะเลาะกับเพื่อนอีกแล้ว
ตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ เวลาทะเลาะกัน เราจะโดนถูกทิ้งให้อยู่คนเดียว ขนาดเพื่อนที่คบมาก่อนจะมาเจอคนนี้ยังทิ้งเราเพื่อไปอยู่กับอีกคนเลยค่ะ ตอนนี้เรียกได้เลยว่าไม่มีเพื่อนสนิทค่ะ เราไม่เคยไว้ใจใครจนเล่าเรื่องในใจเลยค่ะ เราเหนื่อยค่ะ อยากหาที่ระบาย เราทำผิดอะไรขนาดนั้นคะ ไม่เคยมีใครอยู่ข้างๆเลย อยู่คนเดียวตลอด เหนื่อยมากๆ เจอกับเรื่องแบบนี้มาตลอดชีวิต