เราได้ไปทำแบบทดสอบโรคซึมเศ้ราของกรมสุขภาพจิตมาค่ะ เพราะสงสัยตัวเองว่าน่าจะมีอาการแบบคนเป็นโรคซึมเศร้า
ช่วงแรกๆเลยคือ เรานอนมากเกินไปกับนอนไม่ค่อยหลับค่ะ บางวันนอน8ชม.แต่บางวันก็ไม่นอนเลย วันไหนที่นอนไม่หลับต้องซื้อยา จีไนท์ มาจากเซเว่นเพื่อกินให้หลับ
อย่างที่สองคือ เราเบื่ออาหาร ไม่มีอะไรน่ากินสำหรับเราเลย อะไรที่เคยชอบก็ไม่ชอบ
อย่างที่สามคือ เรารู้สึกว่าตัวเองหงุดหงิดง่ายมากขึ้น แบบแค่แม่มาปลุกตอนเช้าเหมือนทุกวันอ่ะค่ะ เราก็หัวเสีย หงุดดหงิด ตวาดกลับไป
อย่างที่สี่ คือเราร้องไห้ง่ายมาก ทั้งๆที่แต่ก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้ แบบอยู่ๆก็อยากร้องไห้ คิดเรื่องเก่าๆแล้วอยากร้องไห้ คิดถึงความผิดพลาดของตัวเองในอดีตแล้วก็ร้องไห้ขึ้นมา
อย่างที่ห้าคือ เราไม่อยากออกจากบ้าน ไม่อยากไปเที่ยว ไม่อยากไปเจอผู้คนเลยค่ะ ใครชวนไปไหนก็ไม่ไป จากแต่ก่อนที่เราชอบไปดูหนังในโรงมาก แต่ตอนนี้ไม่อยากไปไหนเลยค่ะ
อย่างที่หก คือเรามองโลกในแง่ลบมากขึ้นค่ะ คิดว่าเพื่อนจะเกลียดเรา ใครทักไลน์มาเราก็ทิ้งไว้ค่ะ ไม่ไปตอบ พอหลายๆวันเข้าก็ไม่กล้าไปตอบ คิดว่าเขาจะโกรธจะเกลียดเราอะไรประมาณนี้อ่ะค่ะ
อย่างที่เจ็ดคือ เราไม่มีสมาธิในการอ่านหนังสือเลยค่ะ จดจ่อกับอะไรนานๆไม่ได้ดีเหมือนแต่ก่อน
ตอนอยู่กับเพื่อนก็ร่าเริงสดใสดีนะคะ เวลาเจอเพื่อนแล้วมันเศ้ราไม่ออก พยายามไม่เศร้าทำตัวเข้มแข็ง แต่พอเราอยู่คนเดียวก็ร้องไห้ แบบดิ่งเลยค่ะ ร้องจนหลับไปเลยก็มี
ทั้งหมดนี้เป็นอาการที่เป็นมา ประมาณครึ่งปีได้แล้ว แต่เราไม่ได้ปรึกษาหรือเล่าเรื่องนี้กับใครเลย คิดว่าตัวเองเข้มแข็งพอที่จะผ่านมันไปได้ด้วยตัวเอง แตาตอนนี้เราเริ่มทะเลาะกับแม่ค่ะ เรื่องมหาลัย เรื่องคณะบ้าง จนรู้สึกว่าทำไมอะไรๆมันถึงแย่ไปหมด แม่ไล่เราไปตายด้วยค่ะ55555 เพราะเราเลือกคณะไม่ตรงใจแม่ บอกจะไม่ส่งเราเรียนบ้างล่ะ เรายิ่งท้อและหมดกำลังใจใหญ่เลยค่ะ รู้สึกเหมือนไม่มีใครรักเราจริงๆเลย
ทั้งหมดนี้เป็นอาการของโรคซึมเศร้ารึเปล่าคะ หรือแค่เครียดเฉยๆ เพราะช่วงนี้เราต้องอ่านหนังสือหนักมากเพื่อเตรียมตัวสอบ
ถ้าสอบเสร็จว่าจะไปหาจิตแพทย์ค่ะ แต่คงไปคนเดียวเพราะกลัวทางบ้านไม่เชื่อ เพราะเวลาอยู่ต่อหน้าครอบครัวเราก็ร่าเริงดีตลอด แบบไม่อยากให้เขารู้ว่าเราเศร้าอ่ะคะ  เก็บมันเอาไว้ลึกสุดๆใจเลย

อันนี้เป็นแบบทดสอบที่เราทำค่ะ อยากทราบว่าเชื่อได้เลยมั้ยคะ หรือว่าต้องดูอาการอื่นๆร่วมด้วย