สวัสดีดีค่ะ เราอายุ19ปี เป็นคนเงียบๆไม่ค่อยชอบเข้าสังคมเท่าไหร่ ส่วนมากชอบเก็บตัวอยู่ในห้อง ตอนนี้เรายังไม่ได้เรียนปี1 เราจบมัธยมปลายแล้วแต่ปีนี้ทำงานหาเงินส่งตัวเองเรียน ทำงานพาร์ทไทม์ แล้วก็ขายของออนไลน์ เราไม่ค่อยมีเพื่อน ตอนนี้รู้สึกเหมือนตัวคนเดียว รู้สึกว่าคนที่เคยสนิทเริ่มเปลี่ยนไป ไม่มีใครสนใจเราเป็นเหมือนอากาศ เราค่อนข้างเครียดกับเรื่องครอบครัว เราชอบเก็บมาคิด 
แล้วก็หลายๆเรื่องในชีวิต ช่วงนี้เราเป็นอะไรก็ไม่รู้เวลาที่อยู่คนเดียวอยู่ๆก็รู้สึกอยากร้องไห้ (ร้องหนักด้วย😂) รู้สึกแย่รู้สึกโดดเดี่ยว รู้สึกผิดหวัง ความรู้สึกแย่ๆในหลายๆเรื่องมันถ่าโถมเข้ามา เราเริ่มร้องไห้บ่อยๆ เราเริ่มคิดอยากนอนหลับไปเลยแบบไม่ต้องตื่น เราเริ่มอยากฆ่าตัวตาย เราเริ่มถอยห่างจากสังคม เริ่มเก็บตัวอยู่เงียบๆกับความคิดตัวเอง และก็คิดแบบเดิมวนไปวนมา แต่มันก็มีรู้สึกย่อแย้งกับตัว ความคิดมันตีกัน เราคิดว่าแม่เราอุส่าเลี้ยงมาจนโต เราต้องอดทน เข้มแข็งเข้าไว้ เราเลยพยายามหาอะไรเบี่ยงเบนความคิดของตัวเอง พยายามทำตัวเองให้มีความสุข ไปเที่ยวข้างนอก ไปทำกิจกรรมต่างๆกับญาติพี่น้องกับครอบครัวพยายามร่าเริง พยายามกำจัดความรู้สึกแย่รู้สึกโดดเดี่ยวของตัวเอง แต่มันก็ได้ผลแค่ชั่วคราว เวลาอยู่คนเดียวเราก็เป็นเหมือนเดิม เรารู้สึกแย่ เราร้องไห้ทั้งๆที่ไม่ได้อยากจะร้อง เรารู้สึกท้อแท้สิ้นหวังในชีวิต เราพยายามแล้วพยายามเข้มแข็ง แต่มันก็หนีไม่พ้นความรู้สึกแย่เราไม่เคยบอกเรื่องนี้กับใครว่าเรารู้สึกแย่ว่าเราต้องการใครสักคนที่จะอยู่ข้างๆ เราเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจคนเดียว เราเริ่มสงสัยตัวเอง เราเลยไปทดลองแบบทดสอบของเว็บทางการแพทย์ เราได้17คะแนน เขาเขียนว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าระดับรุนแรงควรพบแพทย์ประเมินอาการ และรักษา เราก็ไม่แน่ใจว่าเราเป็นไหม เราไม่ได้อยากตาย บางทีมันรู้สึกแย่แล้วความรู้สึกมันถ่าโถมเข้ามา จนเป็นความคิดชั่ววูบ เราไม่อยากเป็นแบบนี้ เราไม่ได้อยากร้องไห้เราไม่ได้อยากรู้สึกแย่ เราห้ามความคิดไม่ได้ เราควรบอกครอบครัวไหม เราควรหาหมอหรือเปล่า เราไม่อยากเป็นแบบนี้