สวัสดีคะ คือตอนเเรกหนูมีเหตการที่กระทบกับจิตใจเป็รอย่างมาก  ร้องไห้เกือบทุกวันเป็ยอาทิต  ย้ำคิดย้ำทำอยู่เเต่กับเรื่อเดิมๆ ชอบหาข้อมุลตามในเน็ต คิดว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าเลยคุยกับเเม่ เเม่เลยพาไปพบจิตเเพทย์คะ สรุปคือ หมอบอกว่าไม่ได้ป็นอะไรน้องเเค่คิดมาก  คุณเเม่ต้องปบ่อยให้น้องคิดบ้างนะคะ  คุณเเม่เลี้ยงน้องเเบบประคบประหงมใช่มั้ยคะ บลาๆ  จนกลับมาบ้านเรามีอาการเเปลกๆ ชอบ คิดลบหลู่สิ่งศักวิทโดยไม่ตั้งใจ  คิดซ้ำไปซ้ำมา กลัวตัวเองจะดชคร้าย กลัวว่าอยาคตข้างหน้าจะเป็นยังไง  คือคิดหนักมาก พอจะคุยกับเเม่ เเม่ก้บอกอยากคอดก็คิดไปเหนื่อยเดี๋ยวก็หยุดเอง เเต่เราหยุดคอดไม่ได้เลยคะ พอเรื่องนี้เราเริ่มอยุ่กับมันไเ้ ก็คิดเรื่องอื่นมาเเทน  จนล่าสุดจิตจับอยุ่กับลมหายใจ ย้ำอยุาเเต่จะเพ่งจับลมหายใจคะ เราก้หาข้อมุลนุ่นๆนี่อีก พอเจอโรคไหนที่เหมิอนเราก้อเก้บมาคิด เครีดยมาก  กลัว อยากไปพบจิตเเพทยือีกครั้ง เเต่ไม่รุ่จะพูดกับเเท่ยังไงดี เพระรอบที่เเล้วที่ไปก้เสียเงินฟรีๆเลยคะ