คือหนูเลือกที่จะดรอปเรียนปีนึงด้วยความที่ว่าหนูไม่ไหวกับสังคมหนูกลัวเกินไปที่จะไปเจอสังคมใหญ่เพราะขนาดสังคมในโรงเรียนแค่ซื้อของเฉยๆหนูยังกลัวและไม่กล้าเลย
เรื่องการพรีเซนต์งานยุ่งไปใหญ่เลยแต่ถ้าการพรีเซนต์นั้นพรีเซนต์กับคุณครูที่หนูไว้ใจมากๆหนูจะไม่กลัวแต่ก็จะมีอาการเกร็งและกลัวอยู่ดี
หรือว่าหนูอาจจะเป็นโรคกลัวการเข้าสังคม???
อาที่เป็นมันจะอ้วกมันจะ เป็นลม กลัวจนแบบปวดฉี่จะลาด หายใจหอบจนจุกอกแน่น รู้สึกตรงแถวกลางอกหัวใจหรือปอดมันบีบแน่นจนยืนไม่ไหว
รู้ตัวตั้งแต่ขึ้นม.ปลายว่ามันเป็นและตอนนี้จบม.6แล้วมันหนักขึ้นๆตลอด3ปี มันไม่เคยชินเลย ถึงทุกคนเพื่อนๆและครูจะบอกว่าทำได้ดีแล้วแต่หนูก็รู้สึกกลัวกับคำพูดเหล่านั้นหรือจะเป็นการชมและให้กำลังใจ หนูรู้ว่าหนูทำมันได้ดีก็ว่านี้แต่มันยากมันเกินที่หนูจะรับมันไหว
ยิ่งพอต้องเข้าสังคมใหญ่ๆอย่างมหาลัยหนูยิ่งกลัวหนักกว่าเดิม หนูรู้ที่จะสื่อสารหนูพูดอออกมาเป็นประโยคยาวๆไม่ได้ รู้ว่าจะสื่อสารยังไงจะพูดยังไงแต่มันไม่ยอมพูดออกมา ทำได้แค่เค้าพูดในใจกับในคอ
มันดีแล้วใช่ไหมที่หนูจะดรอปเรียนปีนึงเพื่อสุขภาพจิตตัวเองเพื่อที่จะเรียนรู้การใช้ชีวิตในสังคมว่าอยู่ยังไง
ช่วยบอกหนูที่ว่าหนูเป็นอะไร
การดรอปเรียนปีนึงเพราะปัญหาด้านสุขภาพจิต จะเสียโอกาสในการเรียนปีนี้ไหมเด็กปี66
เรื่องการพรีเซนต์งานยุ่งไปใหญ่เลยแต่ถ้าการพรีเซนต์นั้นพรีเซนต์กับคุณครูที่หนูไว้ใจมากๆหนูจะไม่กลัวแต่ก็จะมีอาการเกร็งและกลัวอยู่ดี
หรือว่าหนูอาจจะเป็นโรคกลัวการเข้าสังคม???
อาที่เป็นมันจะอ้วกมันจะ เป็นลม กลัวจนแบบปวดฉี่จะลาด หายใจหอบจนจุกอกแน่น รู้สึกตรงแถวกลางอกหัวใจหรือปอดมันบีบแน่นจนยืนไม่ไหว
รู้ตัวตั้งแต่ขึ้นม.ปลายว่ามันเป็นและตอนนี้จบม.6แล้วมันหนักขึ้นๆตลอด3ปี มันไม่เคยชินเลย ถึงทุกคนเพื่อนๆและครูจะบอกว่าทำได้ดีแล้วแต่หนูก็รู้สึกกลัวกับคำพูดเหล่านั้นหรือจะเป็นการชมและให้กำลังใจ หนูรู้ว่าหนูทำมันได้ดีก็ว่านี้แต่มันยากมันเกินที่หนูจะรับมันไหว
ยิ่งพอต้องเข้าสังคมใหญ่ๆอย่างมหาลัยหนูยิ่งกลัวหนักกว่าเดิม หนูรู้ที่จะสื่อสารหนูพูดอออกมาเป็นประโยคยาวๆไม่ได้ รู้ว่าจะสื่อสารยังไงจะพูดยังไงแต่มันไม่ยอมพูดออกมา ทำได้แค่เค้าพูดในใจกับในคอ
มันดีแล้วใช่ไหมที่หนูจะดรอปเรียนปีนึงเพื่อสุขภาพจิตตัวเองเพื่อที่จะเรียนรู้การใช้ชีวิตในสังคมว่าอยู่ยังไง
ช่วยบอกหนูที่ว่าหนูเป็นอะไร