........ตะวันลับ..........

กระทู้สนทนา
มองตะวันอัสดงที่ปลายฟ้า
ฉายออกมาแสงสุดท้ายที่สดใส
อ่อนละมุนไม่ร้อนแรงเช่นคราใด
แสงสุดท้ายที่อ่อนโยนต่อสายตา

แล้วจึงย้อนคิดถึงกาลครั้งก่อน
คิดถึงตอนฉันคนนี้ไร้เดียงสา
คิดถึงวันฉันไม่มีสิ่งนานา
คิดถึงฉันที่แววตายังแวววาว

สิ่งต่างต่างฉันไขว่คว้าเพียงแค่ฉัน
ผ่านคืนวันฉันผ่านพ้นร้อนและหนาว
หลากผู้คนหลากชีวิตหลากเรื่องราว
ที่ฉันก้าวผ่านพ้นแล้วผ่านไป

มาตอนนี้สิ่งที่มียังเป็นฉัน
แตกต่างกันเพียงแววตาไม่สดใส
แตกต่างกันเพียงรอยร้าวในหัวใจ
แตกต่างไปจากคนเดิมที่ร้อนแรง

แล้วจึงมองออกไปที่ปลายฟ้า
แล้วตามหาดวงตะวันที่อับแสง
แล้วกล้ำกลืนถ้อยคำที่ทิ่มแทง
แล้วเก็บคืนสิ่งย้อนแย้งที่ได้มา

ตัวของฉันดั่งตะวันในครานี้
ที่เคยมีเคยร้อนแรงเคยเสาะหา
เพียงสุดท้ายจะอ่อนโยนและอ่อนล้า
เพียงจะลับแนวสายตาแล้วดับไป
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่