The Journey Matters More Than the Destination
เขาบอกว่าระหว่างทาง มีอะไรน่าจดจำมากกว่า จุดหมายปลายทาง (ทริปนี้ก็เช่นกัน)

เรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนทั้งสองอยากไปปีนัง แต่เจ้าของกระทู้เคยไปแล้ว เลยตกลงจะอยู่ปีนัง 1 วัน อีกวันไปอิโป แต่ไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้ สุดท้ายจบที่ไทปิง เมืองทางผ่านในตำนาน เพราะอะไร?

9 ก.พ. ออกจากเชียงใหม่แต่เช้าตรู่ นั่ง low cost airline ไปลงสนามบินหาดใหญ่ เจ้าถิ่นมารับขึ้นรถตู้ไปปีนัง รอบเที่ยงครึ่ง เดินทาง 3.5 ชั่วโมงถึงปีนังบ่าย 4 โมง (รวมจอดรถทำ visa เข้าประเทศที่ด่านนอก) หลับๆ ตื่นๆ ถึงสถานีรถบัส Komtar, Prangrin Mall กินข้าวกินน้ำเสร็จนั่งรถเมล์ Rapid Penang ไป check-in ที่ Queens Hostel ราคาหลักร้อยบาทใน Georgetown (จองไว้ 2 คืน)


จักรยานพร้อม คนก็พร้อม


เช้าวันที่ 10 ตื่นแต่เช้าไปเตร็ดเตร่รอบเมืองมรดกโลก ปั่นจักยานเก็บภาพ Street Art (ในส่วนนี้ขอข้ามไป เพราะมีคนรีวิวเยอะแล้ว) กินมื้อเที่ยงเสร็จ เรียก Grab ข้ามสะพานปีนังไปฝั่ง Butterworth ขึ้น KTM (รถไฟมาเลเซีย) เป็นรถไฟธรรมดาแต่มีแอร์ (รถไฟที่นั่นมีแอร์ทุกตู้ คนบ้านนอกเพิ่งจะรู้) ได้รอบบ่ายสองโมง ตอนแรกตั้งใจว่าจะไปให้ถึงอิโป เดินทาง 4 ชั่วโมงแต่คำนวณเวลาแล้วจะกลับไม่ทัน อย่ากระนั้นเลยส่งไลน์หาเจ้าถิ่นถามว่าเมืองนี้เที่ยวไหนได้บ้าง จึงรู้มาว่า... เมืองทางผ่านอย่างไทปิง ก็มีดีเหมือนกัน แถมยังนั่งไปแค่ 2 ชั่วโมงก็ถึงแล้ว


สะพานปีนัง เขาบอกว่ายาวมากกว่า 10 กม.

ถึงสถานี Butterworth เจ้าหน้าที่ counter ขายตั๋วบอกว่าให้นั่งไป 2 สถานี แล้วลงเปลียนขบวนที่ Bukit Mertajam โชคดีถ่ายรูปตารางรถไฟไว้เลยจำชื่อได้ (บนรถไฟก็มีให้ดู) โชคดีกว่าเจอคุณลุงจะไปไทปิงบนตู้ ลุงบอกให้เดินตามมาแล้วลงพร้อมกัน ชอบจัง คนมีน้ำใจพบเจอได้ระหว่างทาง  


หน้าตารถไฟขาไป 7.5 ริงกิต

2 ชั่วโมงระหว่างนั่งรถไฟก็หาข้อมูลเมืองไทปิงก็พบว่า... เป็นเมืองที่เคยเป็นเหมืองดีบุก มีคนอังกฤษมาอาศัยอยู่ สถาปัตยกรรมแบบ Colonial จึงมีให้เห็น จากเหมืองเก่าตอนนี้กลายเป็นทะเลสาบกว้างใหญ่ เห็นตั้งแต่ตอนนั่งรถไฟ ยังชมกันอยู่ว่าวิวสวยดี เป็นธรรมชาติ รางรถไฟผ่านเวิ้งน้ำสุดลูกหูลูกตา


ทะเลสาบที่มีรางรถไฟพาดผ่าน

อีกด้านนึงของทะเลสาบ ถ่ายบนรถไฟเลยติดเงากระจก

ถึงแล้วไทปิงเมืองที่ไม่ได้ตั้งใจมาตั้งแต่แรก เวลา 2.5 ชั่วโมง มีอะไรให้ชมบ้างไปดูกัน


นี่คงเป็น Icon ของเมือง เพราะเห็นป้ายและโลโก้แบบนี้ประปรายระหว่างทาง


อันนี้น่าจะหอนาฬิกา เป็นจุดจอดรถประจำทางด้วย แต่ไม่ได้ขึ้น (พวกเราเน้นเดิน)


ร้านพักเหนื่อยของพวกเรา มีแต่น้ำผลไม้ ไม่มีกาแฟ (พนักงานบอกต้องไปซื้อในห้าง Aeon)


เข้าห้างมาเจอร้านนี้ White Coffee กินที่ Georgetown ก็ได้ (สรุปพวกเราก็ไม่กิน)

สุดท้ายเดินไม่ไหว เรียก taxi หน้าห้างกะว่าจะกลับเลย คนพื้นที่บอกว่าให้ไป Taiping Lake Garden อย่ากระนั้นเลย เช็คระยะทางใน Google Map ก็ไม่ไกล แวะสักหน่อยคงไม่เสียหาย พี่คนขับโอเคพาไปวนดูก่อนส่งสถานีรถไฟ นี่คือสิ่งที่ได้มา


สวนสาธารณะขนาดใหญ่มาก อยู่ติดกับสวนสัตว์ไทปิง


มุมมหาชน ขอพี่ taxi วิ่งลงไปถ่ายรูปแล้วรีบขึ้นรถ (วนไม่ครบรอบก็ต้องรีบออกมา)

ขากลับจองตั๋วได้เป็น ETS Platinum จากไทปิงมา Butterworth รอบ 18.45 น. ถึงประมาณทุ่มครึ่ง จากนั้นจึงพบว่า... นอกจากเว็บหลักของ KTM มาเลเซียแล้วยังมีเว็บ http://www.easybook.com ที่จองตั๋วรถไฟ KTM ออนไลน์ได้ราคาเท่าหน้า counter เลย เก็บเอาไว้ใช้คราวหน้าจะได้ไม่ต้องมาลุ้นหน้างานว่าจะมีตั๋วหรือเปล่า (เลือกภาษาไทยได้ด้วย)

มีเส้นทางรถไฟให้ดู เรียบร้อยสวยงาม

ราคาตั๋วหน้า Counter 26 ริงกิต

ราคาหน้าเว็บก็ 26 ริงกิต

แม้ไปไม่ถึงจุดหมายที่วาดหวังไว้ แต่ความประทับใจต่อเมืองไทปิง จะอยู่ในใจพวกเราไปแสนนาน (สัญญาว่าจะกลับมา)
ปล. ถนนหนทางฝั่งไทยราบรื่นกว่าฝั่งมาเลเซีย ถ้าจะไปอีกคิดว่าจะนั่งรถไปลงปาดังเบซาร์แล้วต่อรถไฟเข้ามาเลฯ จะดีกว่า


รถไฟ ETS ขากลับ เร็วกว่า ดูดีกว่า ระบุที่นั่งในตั๋ว ไม่ต้องเล่นเก้าอี้ดนตรีเหมือนขามา

ปอลิง ข้อมูลตกหล่นยังไง สอบถามเพิ่มเติมได้นะคะ มือใหม่หัดรีวิว
ปอลุง โพสเก่าว่าจะเล่าเรื่องเที่ยวเมืองสงขลายังเขียนไม่จบ มาเปิดกระทู้ใหม่ซะแล้ว เมื่อไหร่เมื่อนั้น ไว้ว่ากัน