เรารู้สึกเคว้งตั้งแต่ยังวัยรุ่นม.ต้นแล้วค่ะ ในกลุ่มมีกันอยู่ 5 คน แต่จะเป็นเราที่ไม่มีใครเดินคู่ด้วย จึงต้องทำให้ไปเดินข้างหลังคนเดียวตลอด พอมีกิจกรรมอบรมก็ไม่มีเพื่อนสักคนอยากนั่งคู่กับเรา เรานั่งแถวหน้าคนเดียว ในขณะที่เพื่อนในกลุ่มนั่งอยู่ข้างหลังเรา 4 คน เรียกให้มันขึ้นมานั่งมันก็ไม่มา เรามักจะถูกลืมและไม่มีความสำคัญบทบาทอะไรเลย เหมือนไร้ตัวตน เวลาไปไหนกัน 3 คน เราจะโดนทิ้ง คือมันจะคุยจะเล่นกันอยู่แค่ 2 คน
เราพูดกับมันก็ไม่สนใจ แบบเลยผ่านไป และเคยมีเพื่อนคนนึงพูดกับเราว่าเวลาอยู่กับเราแล้วน่าเบื่อ เวลานัดเจอไปกินข้าวก็ไม่ชวนเรา พอเข้าสู่วัยทำงานก็เป็นแบบเดิม เราเข้ากับใครไม่ค่อยได้ ไม่มีใครอยากคุย ทำให้ถูกประเมินเรื่องการเข้าสังคม เราอยู่ในวัยที่ถึงเวลาจะมีคู่ครอง ถามว่าอยากมีไหมอยากนะ แต่อีกใจนึงคือกลัวสามีอยู่ด้วยแล้วเบื่อ หมดรัก เหมือนที่เคยเกิดขึ้นตอนที่เรามีแฟนตอนม.ปลาย คนที่ไม่มีเสน่ห์แบบนี้พอจะแก้ไขยังไงให้มีเสน่ห์มีคนอยากคุยด้วยไหมคะ เราไม่รู้ต้องทำยังไง พยายามทำแต่มันก็ยังไม่ได้ผลอยู่ดี ตอนนี้เราอยู่ในวัยที่ไม่ได้ต้องการเพื่อนมากมายแล้ว ที่กังวลคือ จะมีผู้ชายมารักไหม แล้วถ้าแต่งกันไปเค้าอยู่กับเราแล้วเค้าจะเบื่อเรารึเปล่า