มะลิลา ( Malila: The Farewell Flower ) นี่คือหนังไทยที่คนไทยควรยืดอกด้วยความภาคภูมิใจ และการแสดงของเวียร์คือที่สุด 9/10
.
ก่อนอื่นต้องบอกแบบตรงไปตรงมาว่ารีวิวนี้มีทั้งสปอยล์และวิเคราะห์อย่างละเอียดยิบ และเป็นรีวิวที่น่าจะยาวนิดนึง แต่ด้วยโทนของหนัง มีสปอยล์ไปก็ไม่น่าทำให้อรรถรสในการไปดูหนังจริงต่องเสียอะไร เพราะแก่นแท้ของหนังคือสัจธรรม คือความจริงที่จริงที่สุดของชีวิต ขอบอกเลยว่า ประเทศไทยบรรจุชื่อ นุชี่ อนุชา บุญยวรรธนะ ขึ้นแท่นผู้กำกับหนังไทยที่เก่งที่สุดคนหนึ่งในวงการได้อย่างมั่นหน้า ภาคภูมิใจไปเลย หนังของนุชี่ไม่เคยทำให้ผิดหวัง อนธการว่ายอดเยี่ยมแล้ว มะลิลา นี่ถือว่าเป็นการทำงานที่เหนือชั้นและพัฒนาขึ้นไปอีก นุชี่ นำมะลิลา เข้าไปถึงสัจธรรมของชีวิตโดยการใช้ศิลปะในการจัดบายศรีผสานเข้ากับหลักทางพุทธศาสนาได้คมคาย เปี่ยมไปด้วยชั้นเชิงและศิลปะในการทำภาพยนตร์อย่างชนิดที่เราสามารถภาคภูมิใจได้ว่านี่คือหนังไทยที่เรายืดอกไปกับมันได้เลย รวมถึงการแสดงของ เวียร์ ที่สามารถพิสูจน์ตัวเองได้ในฐานะนักแสดงละครทีวีประโลมโลก ที่ก้าวข้ามมาสู่การแสดงอันยอดเยี่ยมที่สุดในชีวิตนักแสดงของเค้า
.
มะลิลา เล่าเรื่องราวผ่านความรักของชายหนุ่มสองคน เชน หนุ่มชาวไร่ผู้สูญเสียลูกสาว กับ พิช นักทำบายศรีที่ป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย หนังเล่าเรื่องผ่านบทสนทนา ผ่านความใกล้ชิดของชายหนุ่มสองคนก่อนที่จะถึงวาระสุดท้ายของพิชผู้ป่วยเป็นมะเร็ง และเชนตัดสินใจบวชเป็นพระวัดป่าและเข้าไปธุดงค์ในป่าเพื่อฝึกวิปัสนา...
.
เนื้อหาตามที่เล่ามา พูดแบบตรงไปตรงมาก็คือ มันคงไม่ใช่หนังที่เหมาะกับทุกคน และคิดว่าหลายๆคนอาจจะบอกว่าน่าเบื่อ แต่สำหรับคนที่ชื่นชมในงานศิลปะ ที่อยากจะเข้าถึงแก่นแท้ของสัจธรรมชีวิต ผมขอบอกว่าหนังเรื่องนี้ไม่ธรรมดาเลย มันเป็นความสวยงามของการเล่าเรื่องผ่านบทสนทนาของคนสองคน ผ่านดนตรีประกอบที่ไพเราะ เท่านั้นยังไม่พอ งานกำกับภาพที่สวยงามมาก หนังถ่ายทอดการทำบายศรีออกมาได้สวยงามเปี่ยมไปด้วยศิลปะและภูมิปัญญาชาวบ้านที่วิจิตรบรรจง เป็นงานคราฟท์ที่ทำยากและมีเวลาในการชื่นชมผลงานได้น้อย ไม่นานก็เหี่ยวเฉา หนังเหมือนจะมีสองเลเยอร์โดยอีกเลเยอร์หนึ่ง หลังจากที่ว่าด้วยเรื่องราวของการทำบายศรีแล้วก็ยังพาเราไปเข้าป่า เข้าไปธุดงค์กับพระป่า พาเราไปพบกับการเจริญสติ นั่งวิปัสนาขั้นสูงกับพระสายวัดป่า ที่ต้องเจริญสติทุกขณะจิตไปจนถึงการเพ่งอศุภะ หนังถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆถักทอร้อยเรียงประสานกันได่อย่างกลมกลืน การดูหนังไปเรื่อยๆด้วยสตินั้นเราจะพบแต่ความสวยงามและความปีติที่เราได้เห็นเรื่องราวที่เรากระหายที่จะรู้ไปเรื่อยๆ
.
หนังอาจจะพยายามให้เราได้เข้าใจถึงสัจธรรมชีวิต อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ผ่านการทำบายศรีที่ว่า กว่าจะทำบายศรีออกมาได้ ก็ใช้เวลานานมาก และทำให้สวยงามก็ยาก แถมพอทำเสร็จไม่นานมันก็เหี่ยวเฉา แล้วก็ต้องเอาไปลอยทิ้งในน้ำ เปรียบเหมือนชีวิตคน กว่าจะประคองตนให้เกิดมาอย่างสวยงามเราก็ต้องหมั่นทำความดีไปตลอดชีวิต และเอาเข้าจริงๆชีวิตคนมันก็สั้น เดี๋ยวเดียวก็ตายแล้ว ในแง่มุมของความเป็นหนังชายรักชาย ตัวละครอย่าง เชน และ พิช ก็ได้รับการถ่ายทอดออกมาในมุมของความรักแบบมนุษย์ปุถุชนที่ยังมีความรัก มีความต้องการทางเพศ ฉาก sex ในหนังไม่ได้หวือหวาอะไร แต่ก็เปี่ยมไปด้วยอารมณ์ร่วมของนักแสดงและคนดู แต่สุดท้ายในเลเยอร์ที่สอง เมื่อหนังพาเราเข้าสู่โหมดวิปัสนาของพระเชน หนังก็พาเราไปพบกับอศุภะ ซึ่งสุดท้าย ร่างกายคนเราที่มีธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ พอสิ้นลมไปก็เน่าเปื่อยผุพังเหม็นเน่าเต็มไปด้วยหนอน อืดพองมีเลือดมีหนองเต็มไปหมด คนที่เราเคยรักเคยหลงไหลก็เช่นกัน ตายไปก็ไม่พ้นสภาพแบบนี้ การเพ่งอศุภะจึงเป็นกุศโลบายให้เรารู้จักการละวางทุกสิ่งทุกอย่างก่อนที่จะหลุดพ้นไปพบกับความสุขและความสงบที่แท้จริง
.
มะลิลา เป็นหนังไทยที่เปี่ยมไปด้วยองค์ประกอบทางศิลปะที่งดงาม และได้รับการคิดและการถ่ายทำออกมาอย่างปราณีต วิจิตร ตั้งใจ จัดเป็นงานคราฟท์ที่แท้จริง เป็นหนังไทยที่ดีโดยเนื้อแท้ ไม่จกตา คุณนุชี่เก่งมาก ทำงานละเอียด และเราเชื่อว่า มะลิลา ควรจะเป็นตัวแทนหนังไทยไปชิงออสการ์ปีหน้าได้อย่างสมเกียรติที่สุด
.
การแสดงของเวียร์ ในเ้เรื่องนี้ดีงามยอดเยี่ยมที่สุด เวียร์ฉลาดมากที่เลือกร่วมงานกับผู้กำกับที่เก่งแบบนุชี่ การแสดงของเวียร์ไม่เหมือนเกย์ แต่เค้าเหมือนผู้ชายคนหนึ่งที่มีความรักให้กับชายคนนึงธรรมดา บทร้องไห้ บทเสียใจ เปี่ยมไปด้วยพลัง ไม่แปลกใจเลยที่เวียร์จะเดินสายกวาดรางวัลในการแสดงของปีนี้ไปตลอดทั้งปี ส่วน โออนุชิต กับบทชายรักชาย คนทำบายศรี ที่ดูออกสาวนิดๆ ก็ดูเป็นธรรมชาติมาก ฝีมือของโอคงไม่ต้องบอกแล้วว่าเก่งขนาดไหน
.
สุดท้ายสำหรับมะลิลา ผมอยากจะบอกทีมงาน บอกผู้กำกับว่า ผมรักหนังเรื่องนี้มากกกก แม้หนังมันอาจจะไม่ได้เหมาะกับทุกคน เพราะในแง่ความบันเทิง เราตีความได้หลากหลาย แต่ในแง่ของอารมณ์ ความรู้สึก มะลิลา คือหนังที่สวยงาม และเปี่ยมไปด้วยความฉลาดในการเล่าเรื่อง แม้ศาสตร์ของหนังจะเป็นอบายในทางพุทธศาสนา แต่ผมว่านี่คือกุศโลบายที่จะทำให้คนหลายๆคนมีโอกาสได้ลิ้มลองและเข้าถึงแก่นแท้ทางศาสนา แม้จะชั่วขณะก็ตาม ผมให้ 9/10 ไปเลย ผมรักหนังเรื่องนี้มากครับ
ที่มา
https://www.facebook.com/overhyp/posts/2036134639935792
รีวิวแรกของ มะลิลา เพจอวยไส้แตกยกย่อง คือสุดของงานแสดงของ เวียร์ ศุกลวัฒน์
มะลิลา ( Malila: The Farewell Flower ) นี่คือหนังไทยที่คนไทยควรยืดอกด้วยความภาคภูมิใจ และการแสดงของเวียร์คือที่สุด 9/10
.
ก่อนอื่นต้องบอกแบบตรงไปตรงมาว่ารีวิวนี้มีทั้งสปอยล์และวิเคราะห์อย่างละเอียดยิบ และเป็นรีวิวที่น่าจะยาวนิดนึง แต่ด้วยโทนของหนัง มีสปอยล์ไปก็ไม่น่าทำให้อรรถรสในการไปดูหนังจริงต่องเสียอะไร เพราะแก่นแท้ของหนังคือสัจธรรม คือความจริงที่จริงที่สุดของชีวิต ขอบอกเลยว่า ประเทศไทยบรรจุชื่อ นุชี่ อนุชา บุญยวรรธนะ ขึ้นแท่นผู้กำกับหนังไทยที่เก่งที่สุดคนหนึ่งในวงการได้อย่างมั่นหน้า ภาคภูมิใจไปเลย หนังของนุชี่ไม่เคยทำให้ผิดหวัง อนธการว่ายอดเยี่ยมแล้ว มะลิลา นี่ถือว่าเป็นการทำงานที่เหนือชั้นและพัฒนาขึ้นไปอีก นุชี่ นำมะลิลา เข้าไปถึงสัจธรรมของชีวิตโดยการใช้ศิลปะในการจัดบายศรีผสานเข้ากับหลักทางพุทธศาสนาได้คมคาย เปี่ยมไปด้วยชั้นเชิงและศิลปะในการทำภาพยนตร์อย่างชนิดที่เราสามารถภาคภูมิใจได้ว่านี่คือหนังไทยที่เรายืดอกไปกับมันได้เลย รวมถึงการแสดงของ เวียร์ ที่สามารถพิสูจน์ตัวเองได้ในฐานะนักแสดงละครทีวีประโลมโลก ที่ก้าวข้ามมาสู่การแสดงอันยอดเยี่ยมที่สุดในชีวิตนักแสดงของเค้า
.
มะลิลา เล่าเรื่องราวผ่านความรักของชายหนุ่มสองคน เชน หนุ่มชาวไร่ผู้สูญเสียลูกสาว กับ พิช นักทำบายศรีที่ป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย หนังเล่าเรื่องผ่านบทสนทนา ผ่านความใกล้ชิดของชายหนุ่มสองคนก่อนที่จะถึงวาระสุดท้ายของพิชผู้ป่วยเป็นมะเร็ง และเชนตัดสินใจบวชเป็นพระวัดป่าและเข้าไปธุดงค์ในป่าเพื่อฝึกวิปัสนา...
.
เนื้อหาตามที่เล่ามา พูดแบบตรงไปตรงมาก็คือ มันคงไม่ใช่หนังที่เหมาะกับทุกคน และคิดว่าหลายๆคนอาจจะบอกว่าน่าเบื่อ แต่สำหรับคนที่ชื่นชมในงานศิลปะ ที่อยากจะเข้าถึงแก่นแท้ของสัจธรรมชีวิต ผมขอบอกว่าหนังเรื่องนี้ไม่ธรรมดาเลย มันเป็นความสวยงามของการเล่าเรื่องผ่านบทสนทนาของคนสองคน ผ่านดนตรีประกอบที่ไพเราะ เท่านั้นยังไม่พอ งานกำกับภาพที่สวยงามมาก หนังถ่ายทอดการทำบายศรีออกมาได้สวยงามเปี่ยมไปด้วยศิลปะและภูมิปัญญาชาวบ้านที่วิจิตรบรรจง เป็นงานคราฟท์ที่ทำยากและมีเวลาในการชื่นชมผลงานได้น้อย ไม่นานก็เหี่ยวเฉา หนังเหมือนจะมีสองเลเยอร์โดยอีกเลเยอร์หนึ่ง หลังจากที่ว่าด้วยเรื่องราวของการทำบายศรีแล้วก็ยังพาเราไปเข้าป่า เข้าไปธุดงค์กับพระป่า พาเราไปพบกับการเจริญสติ นั่งวิปัสนาขั้นสูงกับพระสายวัดป่า ที่ต้องเจริญสติทุกขณะจิตไปจนถึงการเพ่งอศุภะ หนังถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆถักทอร้อยเรียงประสานกันได่อย่างกลมกลืน การดูหนังไปเรื่อยๆด้วยสตินั้นเราจะพบแต่ความสวยงามและความปีติที่เราได้เห็นเรื่องราวที่เรากระหายที่จะรู้ไปเรื่อยๆ
.
หนังอาจจะพยายามให้เราได้เข้าใจถึงสัจธรรมชีวิต อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ผ่านการทำบายศรีที่ว่า กว่าจะทำบายศรีออกมาได้ ก็ใช้เวลานานมาก และทำให้สวยงามก็ยาก แถมพอทำเสร็จไม่นานมันก็เหี่ยวเฉา แล้วก็ต้องเอาไปลอยทิ้งในน้ำ เปรียบเหมือนชีวิตคน กว่าจะประคองตนให้เกิดมาอย่างสวยงามเราก็ต้องหมั่นทำความดีไปตลอดชีวิต และเอาเข้าจริงๆชีวิตคนมันก็สั้น เดี๋ยวเดียวก็ตายแล้ว ในแง่มุมของความเป็นหนังชายรักชาย ตัวละครอย่าง เชน และ พิช ก็ได้รับการถ่ายทอดออกมาในมุมของความรักแบบมนุษย์ปุถุชนที่ยังมีความรัก มีความต้องการทางเพศ ฉาก sex ในหนังไม่ได้หวือหวาอะไร แต่ก็เปี่ยมไปด้วยอารมณ์ร่วมของนักแสดงและคนดู แต่สุดท้ายในเลเยอร์ที่สอง เมื่อหนังพาเราเข้าสู่โหมดวิปัสนาของพระเชน หนังก็พาเราไปพบกับอศุภะ ซึ่งสุดท้าย ร่างกายคนเราที่มีธาตุ ดิน น้ำ ลม ไฟ พอสิ้นลมไปก็เน่าเปื่อยผุพังเหม็นเน่าเต็มไปด้วยหนอน อืดพองมีเลือดมีหนองเต็มไปหมด คนที่เราเคยรักเคยหลงไหลก็เช่นกัน ตายไปก็ไม่พ้นสภาพแบบนี้ การเพ่งอศุภะจึงเป็นกุศโลบายให้เรารู้จักการละวางทุกสิ่งทุกอย่างก่อนที่จะหลุดพ้นไปพบกับความสุขและความสงบที่แท้จริง
.
มะลิลา เป็นหนังไทยที่เปี่ยมไปด้วยองค์ประกอบทางศิลปะที่งดงาม และได้รับการคิดและการถ่ายทำออกมาอย่างปราณีต วิจิตร ตั้งใจ จัดเป็นงานคราฟท์ที่แท้จริง เป็นหนังไทยที่ดีโดยเนื้อแท้ ไม่จกตา คุณนุชี่เก่งมาก ทำงานละเอียด และเราเชื่อว่า มะลิลา ควรจะเป็นตัวแทนหนังไทยไปชิงออสการ์ปีหน้าได้อย่างสมเกียรติที่สุด
.
การแสดงของเวียร์ ในเ้เรื่องนี้ดีงามยอดเยี่ยมที่สุด เวียร์ฉลาดมากที่เลือกร่วมงานกับผู้กำกับที่เก่งแบบนุชี่ การแสดงของเวียร์ไม่เหมือนเกย์ แต่เค้าเหมือนผู้ชายคนหนึ่งที่มีความรักให้กับชายคนนึงธรรมดา บทร้องไห้ บทเสียใจ เปี่ยมไปด้วยพลัง ไม่แปลกใจเลยที่เวียร์จะเดินสายกวาดรางวัลในการแสดงของปีนี้ไปตลอดทั้งปี ส่วน โออนุชิต กับบทชายรักชาย คนทำบายศรี ที่ดูออกสาวนิดๆ ก็ดูเป็นธรรมชาติมาก ฝีมือของโอคงไม่ต้องบอกแล้วว่าเก่งขนาดไหน
.
สุดท้ายสำหรับมะลิลา ผมอยากจะบอกทีมงาน บอกผู้กำกับว่า ผมรักหนังเรื่องนี้มากกกก แม้หนังมันอาจจะไม่ได้เหมาะกับทุกคน เพราะในแง่ความบันเทิง เราตีความได้หลากหลาย แต่ในแง่ของอารมณ์ ความรู้สึก มะลิลา คือหนังที่สวยงาม และเปี่ยมไปด้วยความฉลาดในการเล่าเรื่อง แม้ศาสตร์ของหนังจะเป็นอบายในทางพุทธศาสนา แต่ผมว่านี่คือกุศโลบายที่จะทำให้คนหลายๆคนมีโอกาสได้ลิ้มลองและเข้าถึงแก่นแท้ทางศาสนา แม้จะชั่วขณะก็ตาม ผมให้ 9/10 ไปเลย ผมรักหนังเรื่องนี้มากครับ
ที่มา https://www.facebook.com/overhyp/posts/2036134639935792