ส่วนตัวเราชอบมากเลยค่ะ (ไม่อิงกระแสใครทั้งนั้นเน้อ) ขอชื่นชมทีมงานทุกฝ่ายมาก ๆ เลยค่ะ
เราชอบที่หนังมันงียบให้เราคิดตาม ฉากเก็บดอกไม้ เราคิดว่าเป็นฉากที่ปูพื้นให้เห็นว่าความรักของเชนที่มีให้พิชมันยิ่งใหญ่และให้เกียรติอีกฝ่าย อย่างที่ปรากฏในบทสนทนาที่บอกว่า "เราปลูกดอกมะลิเพราะรู้ว่าเธอชอบทำบายศรี"
.
เราเข้าใจว่าการพูดถึงเรื่องการทำบายศรี เป็นการปูเข้าเนื้อหาต่อไป และแสดงให้เห็นความละเมียดของการทำบายศรีได้ดีมาก ชอบการมากตอนพิชเอามือไปแตะน้ำแข็งให้มือเย็น
จริง ๆ เราเข้าใจว่าบายศรีคือแก่นของเรื่องเลยนะคะ บายศรีถูกทำให้เป็นสัญญะที่จะลิงก์ไปยังฉากจบของเรื่อง
.
ฉากต่อมาคือถางป่า ในตอนที่ถางแล้วไปเจอซากของสัตว์ ซึ่งก็คืองู ใช่ค่ะงูตัวที่รัดลูกสาวของเชนจนตาย มันเป็นเหตุผลว่าทำไมเชนต้องถางป่านานขนาดนั้น เพราะเชนฆ่างูตัวนั้นตรงป่านี้ ตรงนี้คือที่ ๆ ลูกสาวตายเชนจึงไม่เข้ามาเลยหลายปีหญ้าก็ขึ้นรกมาก ซึ่งพิชเองก็ถามเชนว่า "รกขนาดนี้ไม่เข้ามานานแล้วล่ะสิ?" ฉากนี้มันแสดงให้เห็นว่าเชนเป็นคนที่อาฆาตแค้นหลังการสูญเสีย
.
พอตอนจะบวชพิชทำบายศรีให้ แล้วเชนไปเจอว่าพิชอาการกำเริบอ้วกอยู่แล้วสลบไป แต่พิชก็อาการกำเริบ จริง ๆ เราว่าฉากนี้ยังไม่ตาย... น่าจะตายตอนเชนกำลังบวชอยู่... ในตอนเชนกำลังบวชอยู่ เชนไม่ได้ดูแลพิชเลย เพราะมาธุดงค์ในป่ากับพระสัญชัย เราว่าคำตอบก็ยิ่งชัดเจนขึ้นตอนเชนเพ่งอสุภกรรมฐาน แล้วเห็นซากศพเป็นพิช แล้วพระเชนก็พูดวนแค่ว่า "เราขอโทษ" วนอยู่อย่างนั้น
.
เราประทับใจฉากปิดเรื่องคือพระเชนถอดจีวรทุกอย่างออกหมด ซึ่งจริง ๆ พระจะสรงน้ำไม่ต้องถอดหมด (กรณีที่มีที่มิชิดจึงจะถอดหมด แต่อันนี้กลางป่า) แล้วพระเชนก็ลงไปลอยอยู่กลางน้ำ... ฉากนี้ก็วนกลับไปหาฉากเปิดเรื่องที่ว่า
.
เหมือนบายศรีมีงานท่านถนอม
เจิมแป้งหอมน้ำมันจันทน์ให้หรรษา
พอเสร็จการท่านเอาลงทิ้งคงคา
ต้องลอยมาลอยไปเป็นใบตอง
-สุนทรภู่-
.
แล้วก็วนกลับไปหาคำพูดของพิชที่พูดเอาไว้ว่า "หลังทำบายศรีจนกว่าจะเอามาลอยน้ำนี่แหละ ถึงจะรู้สึกว่ามันเสร็จจริง ๆ" (ประมาณนี้ จำได้ไม่ชัดเจน)
แล้วก็วนกลับไปที่เรื่องบายศรี ตัวของพระเชนเปรียบเหมือนบายศรี จีวรที่ถอดออก เราเข้าใจว่าเปรียบเหมือนพวกดอกไม้ต่าง ๆ ที่เอามาประดับ (จะมีฉากนึงที่พิชทำบายศรีเล็ก ๆ ให้เชน ก่อนเอาไปลอยน้ำ พิชได้เก็บเอาพวกดอกไม้ออกก่อน) ตัวพิชเองก็ยังพูดกับเชนว่า "เราเห็นว่านายอยากเริ่มชีวิตใหม่ งั้นก็ต้องมีบายศรี" ประมาณนี้
.
.
ส่วนตัวเราชอบวิธีการเล่าเรื่องมาก ๆ เพื่อน ๆ มีประเด็นไหนคิดเห็นเหมือนหรือต่างกันมาแชร์กันนะคะ อยากรู้ในมุมอื่น ๆ ด้วยค่ะ ป.ล.ทั้งหมดที่เขียนมานี้เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวหลังจากไปดูมานะคะ ผิดพลาดประการใดขออภัยจริง ๆ ค่ะ
ดูมะลิลาแล้วมาคุยกัน: สปอย
เราชอบที่หนังมันงียบให้เราคิดตาม ฉากเก็บดอกไม้ เราคิดว่าเป็นฉากที่ปูพื้นให้เห็นว่าความรักของเชนที่มีให้พิชมันยิ่งใหญ่และให้เกียรติอีกฝ่าย อย่างที่ปรากฏในบทสนทนาที่บอกว่า "เราปลูกดอกมะลิเพราะรู้ว่าเธอชอบทำบายศรี"
.
เราเข้าใจว่าการพูดถึงเรื่องการทำบายศรี เป็นการปูเข้าเนื้อหาต่อไป และแสดงให้เห็นความละเมียดของการทำบายศรีได้ดีมาก ชอบการมากตอนพิชเอามือไปแตะน้ำแข็งให้มือเย็น จริง ๆ เราเข้าใจว่าบายศรีคือแก่นของเรื่องเลยนะคะ บายศรีถูกทำให้เป็นสัญญะที่จะลิงก์ไปยังฉากจบของเรื่อง
.
ฉากต่อมาคือถางป่า ในตอนที่ถางแล้วไปเจอซากของสัตว์ ซึ่งก็คืองู ใช่ค่ะงูตัวที่รัดลูกสาวของเชนจนตาย มันเป็นเหตุผลว่าทำไมเชนต้องถางป่านานขนาดนั้น เพราะเชนฆ่างูตัวนั้นตรงป่านี้ ตรงนี้คือที่ ๆ ลูกสาวตายเชนจึงไม่เข้ามาเลยหลายปีหญ้าก็ขึ้นรกมาก ซึ่งพิชเองก็ถามเชนว่า "รกขนาดนี้ไม่เข้ามานานแล้วล่ะสิ?" ฉากนี้มันแสดงให้เห็นว่าเชนเป็นคนที่อาฆาตแค้นหลังการสูญเสีย
.
พอตอนจะบวชพิชทำบายศรีให้ แล้วเชนไปเจอว่าพิชอาการกำเริบอ้วกอยู่แล้วสลบไป แต่พิชก็อาการกำเริบ จริง ๆ เราว่าฉากนี้ยังไม่ตาย... น่าจะตายตอนเชนกำลังบวชอยู่... ในตอนเชนกำลังบวชอยู่ เชนไม่ได้ดูแลพิชเลย เพราะมาธุดงค์ในป่ากับพระสัญชัย เราว่าคำตอบก็ยิ่งชัดเจนขึ้นตอนเชนเพ่งอสุภกรรมฐาน แล้วเห็นซากศพเป็นพิช แล้วพระเชนก็พูดวนแค่ว่า "เราขอโทษ" วนอยู่อย่างนั้น
.
เราประทับใจฉากปิดเรื่องคือพระเชนถอดจีวรทุกอย่างออกหมด ซึ่งจริง ๆ พระจะสรงน้ำไม่ต้องถอดหมด (กรณีที่มีที่มิชิดจึงจะถอดหมด แต่อันนี้กลางป่า) แล้วพระเชนก็ลงไปลอยอยู่กลางน้ำ... ฉากนี้ก็วนกลับไปหาฉากเปิดเรื่องที่ว่า
.
เหมือนบายศรีมีงานท่านถนอม
เจิมแป้งหอมน้ำมันจันทน์ให้หรรษา
พอเสร็จการท่านเอาลงทิ้งคงคา
ต้องลอยมาลอยไปเป็นใบตอง
-สุนทรภู่-
.
แล้วก็วนกลับไปหาคำพูดของพิชที่พูดเอาไว้ว่า "หลังทำบายศรีจนกว่าจะเอามาลอยน้ำนี่แหละ ถึงจะรู้สึกว่ามันเสร็จจริง ๆ" (ประมาณนี้ จำได้ไม่ชัดเจน)
แล้วก็วนกลับไปที่เรื่องบายศรี ตัวของพระเชนเปรียบเหมือนบายศรี จีวรที่ถอดออก เราเข้าใจว่าเปรียบเหมือนพวกดอกไม้ต่าง ๆ ที่เอามาประดับ (จะมีฉากนึงที่พิชทำบายศรีเล็ก ๆ ให้เชน ก่อนเอาไปลอยน้ำ พิชได้เก็บเอาพวกดอกไม้ออกก่อน) ตัวพิชเองก็ยังพูดกับเชนว่า "เราเห็นว่านายอยากเริ่มชีวิตใหม่ งั้นก็ต้องมีบายศรี" ประมาณนี้
.
.
ส่วนตัวเราชอบวิธีการเล่าเรื่องมาก ๆ เพื่อน ๆ มีประเด็นไหนคิดเห็นเหมือนหรือต่างกันมาแชร์กันนะคะ อยากรู้ในมุมอื่น ๆ ด้วยค่ะ ป.ล.ทั้งหมดที่เขียนมานี้เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวหลังจากไปดูมานะคะ ผิดพลาดประการใดขออภัยจริง ๆ ค่ะ