บอกกล่าว
เรื่องสั้นเรื่องนี้ มีพื้นฐานมาจากความไม่จริงทั้งหมด ไม่ได้หมายถึงใครหรือพาดพิงใคร ถ้าหากเหตุการณ์ ไปพ้องรูป พ้องเสียง กับใคร เป็นเพียงความบังเอิญเท่านั้น
พ่อข้าใหญ่ ไม่ใช่ใหญ่ธรรมดา แต่ใหญ่คับฟ้า ไม่ใช่สิ...ใหญ่คับจักรวาลและทุกมิติ ความจริงมันไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดอันใด คนเราขอให้มีเงิน จะทำอะไรก็ได้ อะไรนะ..อ๋อ...กฏหมายเหรอ...มันก็เป็นเพียงเครื่องมือที่ไม่เคยเที่ยงตรงเท่านั้น เงินและอำนาจจะวางข้างไหน ตาชั่งของตุลาการจักรวาล จะเอนเอียงไปข้างนั้นเสมอ
ข้าลืมบอกไปว่า ข้ารวย... เพราะพ่อข้ารวย คนเคยบอกว่า ตอนคุณพ่อคลอดออกมา คุณพ่อคาบช้อนเงินช้อนทองออกมาด้วย ไม่น่าเชื่อแต่เป็นเรื่องจริง อย่าไปคิดว่าคนเราเกิดมาเท่าเทียมกัน นั่นมันนิยายน้ำเน่า คนเราไม่มีทางเท่าเทียมกันตั้งแต่เกิด
ส่วนตัวข้านะหรือ.....เกิดมาพร้อมกับสร้อยคอทองคำและแหวนเพชรออกมาจากท้องแม่ พร้อมพันธบัตรมูลค่ามหาศาล มีบางคนบอกว่ามีถุงยาไอซ์ ติดสายสะดือมาด้วย แต่ข้าไม่เชื่อ แค่เกิดมากับแก้วแหวนเงินทองนาฬิกาก็พอแล้ว
เห็นไหมว่าคนเราเกิดมาไม่มีทางเท่าเทียมกัน ไม่ต้องอ้างบุญกรรมจากชาติปางก่อน อย่าไปเชื่อ... เรื่องพวกนั้น เอาไว้หลอกเด็กปัญญาอ่อนเถอะ....มีอย่างที่ไหน ตายแล้วเกิดใหม่...คนเกิดมาชาตินี้จะไปรับกรรมจากชาติปางก่อน... ที่ตัวเองไม่ได้รับรู้สักนิด ไม่ยุติธรรมเลย.... ต้องอย่างข้าสิ....เกิดมารวยโคตรรวย จนจะสำลักความรวยติดคอตายอยู่แล้ว เงินไม่ใช่ พระเจ้า แต่เงิน คือพ่อของพระเจ้า ซื้อผิดให้เป็นถูก เปลี่ยนดำให้เป็นขาวได้ ใครล่ะ..ไม่อยากได้เงิน แม้จะต้องโดน เงินฟาดหัว และลดตัวลงไปคาบเงิน บนรองเท้าของข้า ซื้อได้แม้ศักดิ์ศรีของความเป็นคน
ตายแล้วก็ดับไป ไม่ต้องบรรลุอะไรก็ได้ บาปบุญไม่มีจริง เรื่องหลอกเด็กทั้งนั้น ไม่ต้องหาทางหลุดพ้นให้เสียเวลา ใช้เวลาเริงโลกีย์มีความสุขกับทุกอย่าง
ไม่..ข้าไม่ต้องเรียนหนังสือ นอนอยู่ที่บ้าน แล้ววุฒิการศึกษาก็ออกมาเอง จะว่าไปแล้วข้าไม่สนใจเลยสักนิด เพราะชีวิตข้าไม่ต้องพึ่งพาใครเลย พ่อข้าสั่งสอนมาดี ให้มันรู้ว่าข้าเป็นลูกใคร จะทำอะไรแบบไหนก็ทำ จะเลวจะทรามก็ไม่เป็นไร
พ่อข้าวันก่อน เช้าเครื่องบินไปล่าสัตว์ในป่าสงวนแถวอเมซอน พร้อมกับลูกน้องอีกสี่ห้าคน พวกเราไม่ได้ทำอะไรมากกว่าใช้ขีปนาวุธ ไล่ยิงตุ๊กแกดำ แถวชายป่า ซึ่งเป็นเรื่องที่พวกเราทำจนเป็นปกติ บังเอิญมีคนมาพบแล้วจับได้ แต่ใครจะเชื่อว่าพ่อข้าทำผิด พ่อข้าเพียงขับเครื่องบินหลงทางเท่านั้น ส่วนพวกแมลงสาป ปูนา แมงจินูน แมงกิซอน แมงสะดิ้ง กะปอมก่า จีป่ม กุดจี่ ทะลึ่ง วิ่งมาชนขีปนาวุธเอง เราจะบอกว่าพ่อข้าผิดได้อย่างไร พวกมันไม่ยอมหลบลูกปืนเอง
เห็นไหมว่าพ่อข้าไม่ผิด ยังจะมีคนยัดเยียดข้อหา น่าเกลียดน่าชังเหลือเกิน คนรวยทำอะไรก็ถูกทุกอย่าง
ข้าไม่สนใจ เพราะพ่อบอกว่ารอดแน่ ให้มันรู้กันไป
อ้อ...วันก่อน พ่อข้าขับรถชนคนตาย ข้าไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีคนโง่ขนาดนี้ พ่อข้าขับรถเก่าๆ ราคาเพียง สองร้อยล้านอยู่ดีๆ มีรถบดถนนคันหนึ่งวิ่งตัดหน้าด้วยความเร็วสูง ใครจะเบรคทัน ผลคือคนขับรถบดถนนตายคารถ...สมน้ำหน้า ทะลึ่งขับรถบดถนนเร็วเกินกำหนด หนอย...ขับรถบดถนนวิ่งตัดหน้ารถเก๋ง...สมน้ำหน้ามัน
อ้อ
ยังมีอีกนะ หลายปีก่อน มีคนหาว่าข้าเมา ทั้งที่ข้าไม่ได้เมาเลยสักนิด แต่ดื่มเหล้าไปสามขวดลิตรเท่านั้น ในเวลาสองชั่วโมง มันผิดมากหรือในเมื่อข้ามีเงินพอ สาวเสิร์ฟก็ไม่มีใครว่า เพียงแค่ข้าให้ทิปไปคนละสองสามแสนเท่านั้น พวกเธอก็แทบกราบเท้าข้า
ตอนกลับบ้าน ข้าเห็นตำรวจคนหนึ่งยืนอยู่ริมถนน ข้ามองไม่เห็นเลยขับรถชนแล้วลากร่างไปสิบกิโลเมตร ความจริงนายตำรวจไม่น่าตายเลย แหม...เรื่องเล็กๆน้อยๆ เท่านั้น แต่ใจเสาะตาย ข้าว่านายตำรวจคนนั้นผิดเต็มประตู ทำไมต้องออกจากบ้าน ทำไมทำงานให้ข้าขับรถชนด้วย ไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย แค่ข้าเมาแล้วขับรถปีนถนนเท่านั้น ไม่ใช่เรื่องเสียหายร้ายแรง นายตำรวจสิเป็นฝ่ายผิด เพราะไม่ยอมนอนอยู่กับบ้าน มาทำให้ข้าชนทำไม ไม่เข้าใจเลย ผิดเต็มประตู แล้วสังคมยังจะมาเรียกร้องอะไร อย่าลืมว่าพ่อข้าใหญ่ ตำรวจยังโดนขับรถชนตาย ฮา มาแล้ว ไม่เห็นมีใครกล้าจับ เดี๋ยวคดีก็หมดอายุความไปเอง แน่ไม่แน่ก็ลองคิดดูก็แล้วกัน
ข้าเลยทำตามพ่อ เพราะพ่อเป็นตัวอย่างแสนดี ข้าเลยขอบขับรถชนคนเล่น แน่นอนว่าข้าไม่ผิด เพราะรถต่างหากที่ชน ข้าไม่ได้ชน ก็ข้านั่งในรถเท่านั้น และพยานก็ไม่มี ใครจะกล้า..
อะไรนะ...อ๋อ...เรื่องสถานที่อบอาบนาบ นั่นหรือ...โอ้ย กระจอก ยังไงข้าก็รอด อยู่มาสิบๆปียังอยู่ได้ หางานการให้เด็กสาวๆ ทำกันได้บุญได้กุศล จับไปเถอะคนอื่น แต่ข้ารอด คนเราลืมง่ายจะตาย
จะยกตัวอย่างคุณความดีให้ก็ได้ วันก่อน...เออ...วันก่อนอีกแล้ว ข้าแต่ออกไปหน้าบ้าน ชักปืนล่าสัตว์ราคาแพงออกมายิงเล่น โดนชาวบ้านตายไปหกคน ข้าไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสังคมบางส่วนมองว่าข้าผิด ข้าจะผิดได้อย่างไร ในเมื่อข้ารวย คนรวยผิดยาก ..บอกให้เลย ชาวบ้านพวกนั้นต่างหากที่ผิด เพราะไม่ยอมวิ่งหลบลูกปืน คนมีชีวิตแต่ไม่ยอมหลบ ลูกปืนไม่มีชีวิต มันเลี้ยวหลบคนไม่ได้ คุณว่าไหม..? มันน่าตายไหมล่ะ แค่วิ่งหลบลูกปืนยังไม่มีปัญญาทำ แล้วจะไปทำมาหากินได้อย่างไร
อะไรนะ...อ๋อ...เรื่องยาบ้ายาเสพคิด โถๆ.... อย่ามาทำพูดดี ข้าไม่เคยบังคับใคร พวกหน้าโง่มาซื้อเองไม่ใช่หรือ ข้าผิดตรงไหน ความจริงคือข้านำโลกแห่งความฝันเกินจริงมาให้พวกเขา พวกมันอยากโง่เอง แล้วมาโทษข้าทำไม
ข้าและพ่อ มีเงิน มีอำนาจ พ่อข้าใหญ่...ช้าก็ใหญ่... จะซื้อทั้งประเทศก็ได้ กฏหมายมีไว้ควบคุมคนจนกระจอกเท่านั้น พวกกระจอกก้ต้องอยู่แบบกระจอก อย่าเผยอหน้ามาสู้คนรวยและมีอำนาจ มันคนละชั้นโว้ย...สำนึกเงาหัวไว้บ้าง
อะไรนะ
ไฟเริ่มลุกไหม้ ที่เบื้องล่างเหรอ...ไม่จริง...คนดีๆ อย่างข้าไม่มีวันพบกับความทุกขทรมาน ข้าและครอบครัววงค์ตระกูลต้องมีทุกอย่าง เพราะเงินฟาดหัวใครก็ได้ มันต้องยอมสยบ
ว่าแต่ทำไมมันร้อนขึ้นทุกที
ไม่จริง...เป็นไปไม่ได้
ข้าร้อน...ไฟมันลุกท่วมตัวข้าแล้ว ไม่ใช่แบบนี้...คนรวยคนมีอำนาจต้องไม่มีอะไรมาระคายผิวกาย ข้าต้องควบคุมทั้งโลก
ร้อน
ร้อน มันเผาไหม้ข้าอย่างทารุณ เจ็บปวดเหลือเกิน มันต้องเป็นแค่ฝันร้าย พ่อข้าหายหัวไปไหน ทำไมไม่มาช่วยข้า
ไม่นะ ทำไมเนื้อหนังของข้าไหม้เกรียม ไม่......ไฟลุกลามเข้าไปถึงกระดูกแล้ว
โอย.....เป็นไปไม่ได้ ใครช่วยข้าที ข้าทรมานเหลือเกิน
ไม่.................ไม่................
จบแล้วครับ
พ่อข้าใหญ่
เรื่องสั้นเรื่องนี้ มีพื้นฐานมาจากความไม่จริงทั้งหมด ไม่ได้หมายถึงใครหรือพาดพิงใคร ถ้าหากเหตุการณ์ ไปพ้องรูป พ้องเสียง กับใคร เป็นเพียงความบังเอิญเท่านั้น
พ่อข้าใหญ่ ไม่ใช่ใหญ่ธรรมดา แต่ใหญ่คับฟ้า ไม่ใช่สิ...ใหญ่คับจักรวาลและทุกมิติ ความจริงมันไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดอันใด คนเราขอให้มีเงิน จะทำอะไรก็ได้ อะไรนะ..อ๋อ...กฏหมายเหรอ...มันก็เป็นเพียงเครื่องมือที่ไม่เคยเที่ยงตรงเท่านั้น เงินและอำนาจจะวางข้างไหน ตาชั่งของตุลาการจักรวาล จะเอนเอียงไปข้างนั้นเสมอ
ข้าลืมบอกไปว่า ข้ารวย... เพราะพ่อข้ารวย คนเคยบอกว่า ตอนคุณพ่อคลอดออกมา คุณพ่อคาบช้อนเงินช้อนทองออกมาด้วย ไม่น่าเชื่อแต่เป็นเรื่องจริง อย่าไปคิดว่าคนเราเกิดมาเท่าเทียมกัน นั่นมันนิยายน้ำเน่า คนเราไม่มีทางเท่าเทียมกันตั้งแต่เกิด
ส่วนตัวข้านะหรือ.....เกิดมาพร้อมกับสร้อยคอทองคำและแหวนเพชรออกมาจากท้องแม่ พร้อมพันธบัตรมูลค่ามหาศาล มีบางคนบอกว่ามีถุงยาไอซ์ ติดสายสะดือมาด้วย แต่ข้าไม่เชื่อ แค่เกิดมากับแก้วแหวนเงินทองนาฬิกาก็พอแล้ว
เห็นไหมว่าคนเราเกิดมาไม่มีทางเท่าเทียมกัน ไม่ต้องอ้างบุญกรรมจากชาติปางก่อน อย่าไปเชื่อ... เรื่องพวกนั้น เอาไว้หลอกเด็กปัญญาอ่อนเถอะ....มีอย่างที่ไหน ตายแล้วเกิดใหม่...คนเกิดมาชาตินี้จะไปรับกรรมจากชาติปางก่อน... ที่ตัวเองไม่ได้รับรู้สักนิด ไม่ยุติธรรมเลย.... ต้องอย่างข้าสิ....เกิดมารวยโคตรรวย จนจะสำลักความรวยติดคอตายอยู่แล้ว เงินไม่ใช่ พระเจ้า แต่เงิน คือพ่อของพระเจ้า ซื้อผิดให้เป็นถูก เปลี่ยนดำให้เป็นขาวได้ ใครล่ะ..ไม่อยากได้เงิน แม้จะต้องโดน เงินฟาดหัว และลดตัวลงไปคาบเงิน บนรองเท้าของข้า ซื้อได้แม้ศักดิ์ศรีของความเป็นคน
ตายแล้วก็ดับไป ไม่ต้องบรรลุอะไรก็ได้ บาปบุญไม่มีจริง เรื่องหลอกเด็กทั้งนั้น ไม่ต้องหาทางหลุดพ้นให้เสียเวลา ใช้เวลาเริงโลกีย์มีความสุขกับทุกอย่าง
ไม่..ข้าไม่ต้องเรียนหนังสือ นอนอยู่ที่บ้าน แล้ววุฒิการศึกษาก็ออกมาเอง จะว่าไปแล้วข้าไม่สนใจเลยสักนิด เพราะชีวิตข้าไม่ต้องพึ่งพาใครเลย พ่อข้าสั่งสอนมาดี ให้มันรู้ว่าข้าเป็นลูกใคร จะทำอะไรแบบไหนก็ทำ จะเลวจะทรามก็ไม่เป็นไร
พ่อข้าวันก่อน เช้าเครื่องบินไปล่าสัตว์ในป่าสงวนแถวอเมซอน พร้อมกับลูกน้องอีกสี่ห้าคน พวกเราไม่ได้ทำอะไรมากกว่าใช้ขีปนาวุธ ไล่ยิงตุ๊กแกดำ แถวชายป่า ซึ่งเป็นเรื่องที่พวกเราทำจนเป็นปกติ บังเอิญมีคนมาพบแล้วจับได้ แต่ใครจะเชื่อว่าพ่อข้าทำผิด พ่อข้าเพียงขับเครื่องบินหลงทางเท่านั้น ส่วนพวกแมลงสาป ปูนา แมงจินูน แมงกิซอน แมงสะดิ้ง กะปอมก่า จีป่ม กุดจี่ ทะลึ่ง วิ่งมาชนขีปนาวุธเอง เราจะบอกว่าพ่อข้าผิดได้อย่างไร พวกมันไม่ยอมหลบลูกปืนเอง
เห็นไหมว่าพ่อข้าไม่ผิด ยังจะมีคนยัดเยียดข้อหา น่าเกลียดน่าชังเหลือเกิน คนรวยทำอะไรก็ถูกทุกอย่าง
ข้าไม่สนใจ เพราะพ่อบอกว่ารอดแน่ ให้มันรู้กันไป
อ้อ...วันก่อน พ่อข้าขับรถชนคนตาย ข้าไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีคนโง่ขนาดนี้ พ่อข้าขับรถเก่าๆ ราคาเพียง สองร้อยล้านอยู่ดีๆ มีรถบดถนนคันหนึ่งวิ่งตัดหน้าด้วยความเร็วสูง ใครจะเบรคทัน ผลคือคนขับรถบดถนนตายคารถ...สมน้ำหน้า ทะลึ่งขับรถบดถนนเร็วเกินกำหนด หนอย...ขับรถบดถนนวิ่งตัดหน้ารถเก๋ง...สมน้ำหน้ามัน
อ้อ
ยังมีอีกนะ หลายปีก่อน มีคนหาว่าข้าเมา ทั้งที่ข้าไม่ได้เมาเลยสักนิด แต่ดื่มเหล้าไปสามขวดลิตรเท่านั้น ในเวลาสองชั่วโมง มันผิดมากหรือในเมื่อข้ามีเงินพอ สาวเสิร์ฟก็ไม่มีใครว่า เพียงแค่ข้าให้ทิปไปคนละสองสามแสนเท่านั้น พวกเธอก็แทบกราบเท้าข้า
ตอนกลับบ้าน ข้าเห็นตำรวจคนหนึ่งยืนอยู่ริมถนน ข้ามองไม่เห็นเลยขับรถชนแล้วลากร่างไปสิบกิโลเมตร ความจริงนายตำรวจไม่น่าตายเลย แหม...เรื่องเล็กๆน้อยๆ เท่านั้น แต่ใจเสาะตาย ข้าว่านายตำรวจคนนั้นผิดเต็มประตู ทำไมต้องออกจากบ้าน ทำไมทำงานให้ข้าขับรถชนด้วย ไม่ยุติธรรมเอาเสียเลย แค่ข้าเมาแล้วขับรถปีนถนนเท่านั้น ไม่ใช่เรื่องเสียหายร้ายแรง นายตำรวจสิเป็นฝ่ายผิด เพราะไม่ยอมนอนอยู่กับบ้าน มาทำให้ข้าชนทำไม ไม่เข้าใจเลย ผิดเต็มประตู แล้วสังคมยังจะมาเรียกร้องอะไร อย่าลืมว่าพ่อข้าใหญ่ ตำรวจยังโดนขับรถชนตาย ฮา มาแล้ว ไม่เห็นมีใครกล้าจับ เดี๋ยวคดีก็หมดอายุความไปเอง แน่ไม่แน่ก็ลองคิดดูก็แล้วกัน
ข้าเลยทำตามพ่อ เพราะพ่อเป็นตัวอย่างแสนดี ข้าเลยขอบขับรถชนคนเล่น แน่นอนว่าข้าไม่ผิด เพราะรถต่างหากที่ชน ข้าไม่ได้ชน ก็ข้านั่งในรถเท่านั้น และพยานก็ไม่มี ใครจะกล้า..
อะไรนะ...อ๋อ...เรื่องสถานที่อบอาบนาบ นั่นหรือ...โอ้ย กระจอก ยังไงข้าก็รอด อยู่มาสิบๆปียังอยู่ได้ หางานการให้เด็กสาวๆ ทำกันได้บุญได้กุศล จับไปเถอะคนอื่น แต่ข้ารอด คนเราลืมง่ายจะตาย
จะยกตัวอย่างคุณความดีให้ก็ได้ วันก่อน...เออ...วันก่อนอีกแล้ว ข้าแต่ออกไปหน้าบ้าน ชักปืนล่าสัตว์ราคาแพงออกมายิงเล่น โดนชาวบ้านตายไปหกคน ข้าไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสังคมบางส่วนมองว่าข้าผิด ข้าจะผิดได้อย่างไร ในเมื่อข้ารวย คนรวยผิดยาก ..บอกให้เลย ชาวบ้านพวกนั้นต่างหากที่ผิด เพราะไม่ยอมวิ่งหลบลูกปืน คนมีชีวิตแต่ไม่ยอมหลบ ลูกปืนไม่มีชีวิต มันเลี้ยวหลบคนไม่ได้ คุณว่าไหม..? มันน่าตายไหมล่ะ แค่วิ่งหลบลูกปืนยังไม่มีปัญญาทำ แล้วจะไปทำมาหากินได้อย่างไร
อะไรนะ...อ๋อ...เรื่องยาบ้ายาเสพคิด โถๆ.... อย่ามาทำพูดดี ข้าไม่เคยบังคับใคร พวกหน้าโง่มาซื้อเองไม่ใช่หรือ ข้าผิดตรงไหน ความจริงคือข้านำโลกแห่งความฝันเกินจริงมาให้พวกเขา พวกมันอยากโง่เอง แล้วมาโทษข้าทำไม
ข้าและพ่อ มีเงิน มีอำนาจ พ่อข้าใหญ่...ช้าก็ใหญ่... จะซื้อทั้งประเทศก็ได้ กฏหมายมีไว้ควบคุมคนจนกระจอกเท่านั้น พวกกระจอกก้ต้องอยู่แบบกระจอก อย่าเผยอหน้ามาสู้คนรวยและมีอำนาจ มันคนละชั้นโว้ย...สำนึกเงาหัวไว้บ้าง
อะไรนะ
ไฟเริ่มลุกไหม้ ที่เบื้องล่างเหรอ...ไม่จริง...คนดีๆ อย่างข้าไม่มีวันพบกับความทุกขทรมาน ข้าและครอบครัววงค์ตระกูลต้องมีทุกอย่าง เพราะเงินฟาดหัวใครก็ได้ มันต้องยอมสยบ
ว่าแต่ทำไมมันร้อนขึ้นทุกที
ไม่จริง...เป็นไปไม่ได้
ข้าร้อน...ไฟมันลุกท่วมตัวข้าแล้ว ไม่ใช่แบบนี้...คนรวยคนมีอำนาจต้องไม่มีอะไรมาระคายผิวกาย ข้าต้องควบคุมทั้งโลก
ร้อน
ร้อน มันเผาไหม้ข้าอย่างทารุณ เจ็บปวดเหลือเกิน มันต้องเป็นแค่ฝันร้าย พ่อข้าหายหัวไปไหน ทำไมไม่มาช่วยข้า
ไม่นะ ทำไมเนื้อหนังของข้าไหม้เกรียม ไม่......ไฟลุกลามเข้าไปถึงกระดูกแล้ว
โอย.....เป็นไปไม่ได้ ใครช่วยข้าที ข้าทรมานเหลือเกิน
ไม่.................ไม่................
จบแล้วครับ