,...ต้องขอออกตัวก่อนว่า...จขกท เพียงแต่คิดขึ้นมาถึงเรื่อง
ปัญหาการทำมาหากิน...ต่างพื้นที่ก็ต่างปัญหา...
ความเหลื่อมล้ำดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ติดตัวประชาชน มายาวนาน
รัฐไม่เคยแก้ไขให้สำเร็จสักที  จะด้วยเหตุทางการเมืองหรือ...เป็นที่
ความจริงใจของรัฐบาลยังไม่มากพอ...ก็ตาม
ทีนี้ความเหลื่อมล้ำ( ทางเศรษฐกิจและสังคม)...มาเกี่ยวกับความขัดแย้งของสังคมได้อย่างไร
หากประชาชนอยู่ดีกินดี...พึ่งตนเองได้โดยอาศัยกลไกแห่งรัฐสนับสนุน
อย่างจริงใจ...และมุ่งมั่นทำจริงๆ...มันคงไม่ยากสักแค่ไหน...
เมื่อเหลื่อมล้ำมากๆ ยาวนาน...ความไม่พอใจ...ย่อมเกิด...อย่างเลี่ยงไม่ออก
จนทำให้...กระทบกับความเชื่อมั่นในความยุติธรรมที่ได้รับ
และมุมมองที่ต่างกัน...ทำให้เห็นว่า...ความยุติธรรมในสังคม
ที่มีความเหลื่อมล้ำมากๆ...และนานพอ  จึงเสมือนความยุติธรรมเลือกข้าง
หมายถึง...ความยุติธรรมของผู้ชนะ...และความยุติธรรมของผู้แพ้....
มันคนละความหมาย...อย่างไม่ต้องสงสัย...
น่าเสียดายที่ความขัดแย้งทั้งหลาย...เกิดจากพื้นฐาน..ปากท้องของ
คนในสังคม...ที่มีความเหลื่อมล้ำเป็นมูลเหตุ...หาใช่อุดมการณ์แต่อย่างใด
หากความเหลื่อมล้ำ...เองคือสาเหตุ...เรามาถูกทางแน่หรือ...???

#... แค่คิดเรื่อยไป...จขกท...มิได้เป็นผู้รู้แต่อย่างใด...และสิ่งที่กล่าวเกิดมาแล้ว
ทั่วทุกมุมโลก...แค่นั้น..." ความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจ และทางสังคม". ...
คือผู้ร้ายตัวจริง!!!...กระนั้นหรือ?...
.