เราควรทำอย่างไรดีค่ะ โดยปกติแล้วเราเป็นคนร่าเริงมากแบบไม่ค่อยเครียดหรือคิดมาก แต่พอยิ่งโตขึ้นเวลาผ่านไป
เรากลับกลายเป็นคนละคนเลยค่ะ หรือว่าเป็นเพราะเพื่อนๆไม่ค่อยคุยกับเราค่ะ คือบางทีเราชวนเพื่อนคุยแต่เพื่อนเหมือน
เห็นความสำคัญเราลดลงค่ะ ประมาณว่าเราให้คำปรึกษาเพื่อนไม่ดีหรือเป็นคนพูดจาไม่ค่อยรู้เรื่อง คำพูดไม่มีน้ำหนักเชื่อถือไม่ได้
จนเราเริ่มรู้สึกตัวเองว่า เห้ยทำไมอยู่ๆก็ไม่มีใครเชื่อใจเราแบบแต่ก่อน ทั้งๆที่เราหวังดี มีอยู่ครั้งนึงเพื่อนเรามันอกหักจากแฟน
มันเลยไปปรึกษาเพื่อนอีกคนซึ่งเราก็นั่งอยู่ด้วย แต่มันมองข้าม ทีนี้เราก็ให้คำปรึกษามัน แต่เพื่อนเรามันก็ไม่ฟังเราค่ะ
แล้วมันก็ขอคำปรึกษาจากเพื่อนอีกคนว่าแบบ เออว่ากูควรทำไงดีวะ ซึ่งมันมองข้ามเราไปทั้งๆที่เราก็พูดให้คำปรึกษามันตลอด
ทำไมเรารู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าเป็นแค่อากาศค่ะ เรารู้สึกน้อยใจทุกครั้งที่เวลาเพื่อนมีอะไรก็ไม่ค่อยมาพูดกับเรา มองข้ามเราไปทุกที
เราก็อยากคุยกับพวกมันนะคะแต่มันทำเหมือนเราเป็นอากาศ ทุกกวันนี้นั่งในห้องเรียนก็เหมือนจะอึดอัดตลอดเวลา เพราะไม่มีใครชวนคุย
เพื่อนที่นั่งข้างๆเรามันก็หันไปอีกข้างนึงซึ่งเรานั่งเงียบตลอดคาบเรียนเลย มันไม่แม้แต่หันมาคุย เราควรทำยังไงดีค่ะ ตอนนี้อึดอัดมาก
จากความคิดที่เพื่อนมีต่อเราเราว่ามันคงเห็นว่าเราพูดไม่มีสาระ มันเลยไม่คุยด้วย เราที่เมื่อก่อนเป็นคนร่าเริงสดใส มาในวันนี้กลับรู้สึกแย่
เป็นเพราะสิ่งแวดล้อมรอบข้างหรือป่าวค่ะ หรือเพราะตัวเราเอง เราควรทำอย่างไรต่อไปดีค่ะเครียดมาก เราไม่อยากนั่งเงียบๆคนเดียว
โดยที่คนรอบข้างคุยกันมันเป็นความรู้สึกที่โคตรแย่เลย แต่เราก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่ออไปดี
ทำไงดีค่ะจากเป็นคนร่าเริงอยู่ๆก็กลายเป็นคนเงียบๆ
เรากลับกลายเป็นคนละคนเลยค่ะ หรือว่าเป็นเพราะเพื่อนๆไม่ค่อยคุยกับเราค่ะ คือบางทีเราชวนเพื่อนคุยแต่เพื่อนเหมือน
เห็นความสำคัญเราลดลงค่ะ ประมาณว่าเราให้คำปรึกษาเพื่อนไม่ดีหรือเป็นคนพูดจาไม่ค่อยรู้เรื่อง คำพูดไม่มีน้ำหนักเชื่อถือไม่ได้
จนเราเริ่มรู้สึกตัวเองว่า เห้ยทำไมอยู่ๆก็ไม่มีใครเชื่อใจเราแบบแต่ก่อน ทั้งๆที่เราหวังดี มีอยู่ครั้งนึงเพื่อนเรามันอกหักจากแฟน
มันเลยไปปรึกษาเพื่อนอีกคนซึ่งเราก็นั่งอยู่ด้วย แต่มันมองข้าม ทีนี้เราก็ให้คำปรึกษามัน แต่เพื่อนเรามันก็ไม่ฟังเราค่ะ
แล้วมันก็ขอคำปรึกษาจากเพื่อนอีกคนว่าแบบ เออว่ากูควรทำไงดีวะ ซึ่งมันมองข้ามเราไปทั้งๆที่เราก็พูดให้คำปรึกษามันตลอด
ทำไมเรารู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าเป็นแค่อากาศค่ะ เรารู้สึกน้อยใจทุกครั้งที่เวลาเพื่อนมีอะไรก็ไม่ค่อยมาพูดกับเรา มองข้ามเราไปทุกที
เราก็อยากคุยกับพวกมันนะคะแต่มันทำเหมือนเราเป็นอากาศ ทุกกวันนี้นั่งในห้องเรียนก็เหมือนจะอึดอัดตลอดเวลา เพราะไม่มีใครชวนคุย
เพื่อนที่นั่งข้างๆเรามันก็หันไปอีกข้างนึงซึ่งเรานั่งเงียบตลอดคาบเรียนเลย มันไม่แม้แต่หันมาคุย เราควรทำยังไงดีค่ะ ตอนนี้อึดอัดมาก
จากความคิดที่เพื่อนมีต่อเราเราว่ามันคงเห็นว่าเราพูดไม่มีสาระ มันเลยไม่คุยด้วย เราที่เมื่อก่อนเป็นคนร่าเริงสดใส มาในวันนี้กลับรู้สึกแย่
เป็นเพราะสิ่งแวดล้อมรอบข้างหรือป่าวค่ะ หรือเพราะตัวเราเอง เราควรทำอย่างไรต่อไปดีค่ะเครียดมาก เราไม่อยากนั่งเงียบๆคนเดียว
โดยที่คนรอบข้างคุยกันมันเป็นความรู้สึกที่โคตรแย่เลย แต่เราก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่ออไปดี