คือเวลาผมอยู่คนเดียวที่บ้าน เเบบช่วงเย็นๆเวลาโพล้เพล้อ่ะครับ ด้วยความที่บ้านผมอยู่ติดคลองใหญ่ เดิน5ก้าวคือลงคลองได้เลย ประจวบกับบ้านเพื่อนบ้านก่อนจะถึงบ้านผมเขาก็นอนเฝ้าร้านค้าเขาทุกวัน ทำให้เวลาผมอยู

*** ฉันเฝ้าก่อสะพานไม้ไผ่...ทอดสูงขึ้นไปในสายรุ้งงาม ปีนป่ายฝันไฝ่ตั้งใจหมายข้าม วูบ..แห่งพยายาม สายลมก็หอบรุ้งไป ไม่เป็นไรหรอกที่รัก ใจฉันจักเฝ้ารอรุ้งใหม่ ละอองฝันโปรยปรายครั้งใด รุ้งงามหว

บ้านผมอยู่ ถนนเลียบคลองสอง คือสุดซอยคู้บอนรามอินทรานั้นเอง ด้วยความไม่รู้ ผมเอาไผ่รวกมาลง ผ่านไปสามปี เป็นกอใหญ่มาก และที่น่าเบือคือใบร่วงมาก เพื่อนผมบอกว่าให้ประกาศ ให้คนมาขุด แลกกับเขา เอาต้นไผ่ ไป

- ขออนุญาตสอบถามค่ะพี่ ๆ - ถ้าต้องการเดินทาง จากบางบัวทองไปลงที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง (หัวหมาก) ได้ด้วยวิธีไหนบ้างคะ - ถ้าเริ่มต้นจาก bts คลองบางไผ่ ต้องไปต่อยังไง ต่อรถอะไรอีกคะ  หรือมีวิธีไหนเพิ

หลังจากอินกับหนังที่จบไป ดันไปอ่านเจอเรื่องเจ้าหญิงทอหูกที่โกซังเล่าให้อังซังฟังมา ขอบอกซึ้ง! ไม่แพ้คู่ของโกซังกับอังซังเลยคร่าา T^T ... เลยขออนุญาติ ก๊อป(เว็ปชาวบ้าน) เอาช่วงบทนำ กับ ช่วงตอนจบ(ซึ้งมว

ถ้าพี่ๆเลือกได้ว่าจะส่งผลงานของวิศวะโยธา พี่ๆจะเอาอะไหนคะระหว่าง 1.ผลงานการสร้างสะพานจากตะเกียบไม้ไผ่ หรือว่า 2. การเข้าค่ายของคณะโยธา ที่สจล.จัด ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ