ต้องขอประธานโทษด้วยนะครับกระผมไม่รู้วิธีแก้หัวข้อของกระทุ้ง ต้องของประธานโทษสำหรับ
คอมเม็นต์ และทุกท่านที่เข้ามาอ่านด้วยนะครับ ทางกระผม มิได้ มี เจตนาที่มาก่อกวน หรือ  ยุยงในด้านยาเสพติด
ถ้าผิดกฏของทาง พันทิพ แต่อย่างได้ต้องขออภัย ณ ที่นี้ด้วยครับ

ต้องขออภัยด้วยครับที่ทำให้หลายท่านเข้าใจผิด
ตัวกระผมได้รับใบงานจากโครงการต้านภัยยาเสพติด จากทางวิทยาลัย กระผมเลยจำเป็นต้อง เก็บข้อมูลความคิดของท่าน ระหว่างผู้ที่เสพแต่ยังไม่กลับใจ และ  ผู้ที่เคยเสพสารติดที่กลับตัวและกับเข้ามาใช้ชีวิตในสังคมตามปกติ ว่าความรู้สึกของคนในสังคมปัจุบันนั้น คิดยังไงกับ เรื่องสารเสพติดในปัจุบัน
ดังนั้นกระผมขอเสนอเรื่อง เด็กอาชีวะ กับ ยาเสพติด นะครับ

เนื่องจากผมเชื่อว่าหลายท่านคงจะได้ยินคำว่า อาชีวะสร้างคน เยาวชนสร้างชาติ ผ่านหูมาบ้าง
แต่หลายท่านคงไม่ได้ยินคำว่า เด็กอาชีวะ กับ สารเสพติดเป็นของคู่กัน ใช่ไหมครับนี้คือความเป็นจริงที่เป็นปัญหาในรั่วสถานศึกษาหลายที่ เนื่องจากตัวกระผมเองก็เป็นเด็กอาชีวะคนนึงครับ ผมเลยรู้และเข้าใจปัญหาด้านสังคม ของเด็กอาชีวะเป็นอย่างดี
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องทะเลอะวิวาษ หรือเรื่องยาเสพติด เนื่องจากตัวกระผมเองก็เคยหลงผิดเข้ายุ่งเกี่ยวกับมันมาแล้ว กระผมเลยอยากทำเสื่อเห็นเกี่ยวกับเรื่องยาเสพติด ให้แก่รุ่นน้องเพื่อให้ ตระหนัก ถึงโทษ ที่มาจากมันเพื่อเตือนสติ ยับยั้งใจ

ความเป็นจริงปัจุบันที่ได้มีเด็กอาชีวะได้หลงผิดในเรื่องการใช้สารเสพติดเป็นจำนวนมาก ซึ่งเป็นปัญหาที่ไม่หมดไปซะที เพราะมันหาซื้อได้ในรั่ววิทลัย
(ยกตัวอย่างเป็นในวิทลัยผมที่ผมกำลังเรียนอยู่เลยครับพูดกันเสียงดังเวลาซื้อขายกัน ทำอย่างขายผักขายปลา  และ  ) พอจับได้ก็ปล่อยมากระทำความผิดอีก หรือไม่ก็มีผู้ค้ารายใหม่เกิดขึ้นมาเป็นรูปแบบซ้ำๆเดิมๆ ทำแบบไม่กลัวกฎหมายกันเลย
แต่ก็มีเด็กอาชีวะที่อยากกลับตัวกลับใจแต่ไม่กล้าออกมาแสดงตัว เพราะกลัวทางสังคมจะไม่ต้อนรับ แต่จากที่ผมได้อ่านคอมเม็นต์ ที่ให้โอกาศ และ ให้กำลังใจ ให้คำปรึกษา ผู้ที่เคยหลงผิด ต้องขอขอบคุณมากๆ เลยครับ สำหรับกำลังใจที่ให้น้องๆ ได้มีแรงฮึดสู้และต้อต้านภัยยาเสพติดครับ

ต้องขออภัยกระทุ้งก่อนหน้านี้ด้วยนะครับ แต่เพื่ออยากได้ความคิดเห็นและความรู้สึกที่ท่านได้มีในเรื่องนี้ครับ


ถ้าผิดพลาดประการได้ต้องขออภัยด้วยครับ