เรื่องจริง จากชีวิตจริง!! ของเด็กมหาลัย
เราทำวิจัยจบกับเพื่อนมี 3 คนในกลุ่ม แรกก็ดีหมด เป็นการเป็นงานทุกอย่าง เป็นคนตั้งตัวด้วยที่เริมจะทำวิจัยนี้
เราก็เออ ออ ทำไปเพราะ คบกับเพื่อนคนนี้มานานตั้งปี 1 ที่รู้จักกัน แต่เราไม่เคยอยู่กลุ่มเดียวกันกับนางเลย
เราถือว่าสนิทกันมั้ย ก็สนิทนะ ไปเรียนด้วยกัน ไปกินข้าวทำอะไรด้วยกัน ตั้งแต่ปี 1 เลยก็ว่าได้ ..เรื่องมีอยู่ว่า
เริ่มจากต้นเลย ก็คือปี 4 เราต้องไปทำวิจัยที่จังหวัดหนึ่ง ต้องไปอยู่หลายๆเดือน ซึ่งก็โอเค ไม่มีปัญหาอะไร แล้วเราก็ต้องกลับมาก่อนเพื่อมาส่งงานอ.ที่มหาลัย ซึ่งเราก็ชวนกลับมาด้วยกัน ในกลุ่มเราเป็นผช.อีก 1 คน และก็นาง แต่นางก็ยืนยันที่จะอยู่ที่หอคนเดียว จะได้เก็บข้อมูล ซึ่งเราก็ตามใจ..
เรากลับมาก็บอกนางดูแลตัวเองด้วยเพราะอยู่คนเดียว เราก็แก้งานเรื่อยๆ ซึ่งก็ไม่เสร็จ จนประมาณ 1 เดือน เราก็อัพเดตงานตลอดนะว่าถึงไหนอะไรบ้าง
พอแก้เสร็จก็ต้องเก็บข้อมูลต่อ ซึ่งเราก็ให้นางเก็บให้ แต่ก็ได้ไม่ตามเป้าหมาย เพราะนางไปทำงานที่พี่ๆเค้าให้ช่วย เราก็โอเคไม่เป็นไร ตามใจ เราไปเก็บเอง
..เรากลับไป มาดูข้อมูลที่ต้องเราทำแล้ว ซึ่งเราก็หวังว่านางจะทำข้อมูลให้บางส่วน ซึ่งก็ไม่เลย!!!!! เราก็มานั่งทำเองทั้งคืนกับเพื่อนอีกคน (นี้เราก็แอบเครียดๆนะ ว่าทำไมไม่ช่วยทำ ทำไรยุว่ะ งานมันเยอะขนาดนั้นหรอ เราก็ไม่ได้ถามหรอก ชั่งเหอะ ทำเองก็ได้)
.. เราก็ทำงานเราไป เหนื่อยนะ แต่ต้องอดทน เพราะจะจบแล้ว มันมีหลายอย่างที่อยู่ที่นู้นเราไม่โอเค แต่ก็ทำใจ!! (บอกไม่หมดหรอก ยาวมาก ความรู้สึกกับคนๆนี้)
.. วันสุดท้ายที่จะอยู่ที่นี้ คือเราทำเสร็จหมดแล้ว เราทำเองกับเพื่อน 2 คนนะ เพราะนางแยกไปทำงานอีกอย่าง เราก็แล้วแต่
..กลับมาที่ มหาลัยต่อ ไปคุยกัน สรุปแล้วว่า งานที่นางทำไม่ได้เข้าเล่ม ง่ายๆ คือไม่มีความหมายเลย เราก็โอเค เล่มเราจะทำ เพราะนางไม่รู้ อะไรเลยสักอย่าง ทั้งๆที่งานนี้ก็คิดมาด้วยกัน งง มั้ยละ ทั้งเรื่อง เอกสาร อะไรนางทำไม่เป็นเลย แต่ พูดดีมากกกกก!! งงกันไปเลย
..เราก็ทำของเรา สรุปเลยให้นางทำ งานเสนอบทความ เพราะก็ต้องช่วยๆกัน ทำคนเดียวก็ตายสิ งานกลุ่ม ! ทำงานมาเรื่อยๆ เราก็ทำเอง ปริ้น ส่ง เอง ทั้งหมด มีเพื่อนผช.คอยช่วย คอยส่งอ.ให้ เราก็ทำไปเพราะงานเรา ไม่ทำใครจะทำ ใช่มั้ยละ??
..เริ่มจากวันที่ต้องส่งบทความนำเสนอ นางก็ส่งให้อ.ตรวจนะ เราก็ทำเล่มของเราไป ยากมากมั้ย ก็ยากนะ สำหรับหัวสมองของคนไม่เก่ง นางก็ส่งอ.ไป เราก็ทำไป แต่พอหลังส่งบทความไปแล้ว นางก็หาย นางบอกจะไปทำธุระ กรุงเทพ เราก็แล้วแต่ เพราะก็ไม่ได้ทำอะไร รอผลอย่างเดียว นางเงียบไป..
..เราก็ถาม ผลออกมาเป็นไง รับมั้ย คอยตามตลอดนะ สรุปไม่ผ่าน นางก็เงียบหาย บอกว่าจะหาที่ใหม่ .. หายเลยจ้าาาาาาาาาาา หึๆ
..เราดิ้นรนมากจะหาที่ส่งใหม่ เพราะกลัวไม่จบ ทางบ้านก็เราเรียนจบ เราขอไฟล์ที่นาง นางก็บอกจะส่งให้ นางก็หาย ตามเดิม เราตามตลอดเลยนะ ช่วงนั้น ทักถามทุกวัน จากที่ทักถามทุกวัน ก็ไม่ทุกวัน เพราะนางไม่ตอบแชทกลุ่มเราเลย ทั้งๆที่นาง ออนเฟสตลอด เราก็ งง สิ เป็นไรทำไมไม่ตอบเรา??
..หลังๆมา เราก็ถาม ทำไมตอบ ถามไปอยู่นั้นแหล่ะ ทั้งๆที่รู้ว่าก็ไม่คำตอบ เราเลยบอก เนี่ย ถ้ายังเงียบไม่ช่วยกันทำงานแบบนี้ เราเอาชื่อออกนะ!! นางก็อ่านแต่นางไม่ตอบ งง ต่อไป !!
..เราก็ส่งเลย โดยไม่ใส่ชื่อ เพราะถามแล้ว นางไม่อะไรสักอย่าง ก็แล้วแต่นางไปเลย ตามใจ!! เครียดสิตอนนั้น อะไรก็ไม่ได้สักอย่าง เล่มก็ทำ บทความ ก็ทำ ตกลงทำกันเอง 2 คน หรอออว่างั้น เห้อออ!!
.. พอนางรู้ว่านางไม่ชื่อ และก็จะไม่จบ นางก็ทักแชทส่วนตัวมาขอโทษ อ้างทุกอย่าง เราก็มาเอาหลักฐานมาสิ นางก็บอกไม่มี ให้ทำไงละ เราคอยตามคอยถาม ตอนนั้นหายไปไหน เกิดไรขึ้นก็ไม่บอก เราก็ด่าไปสิ เลือดขึ้นหน้า พูดแค่นี้ ทั้งๆที่ผิดนะ ..เราโกดมาก ตอนนั้นนางก็เงียบเหมือนเดิม
..จนวันที่ต้องไปนำเสนอบทความ เรากับเพื่อนไป เพราะนางแค่ตอบว่าไม่มีเงิน เราบอกไปเป็นอาทิตย์แล้วว่าต้องใช้เงิน เท่านี้นะ เราก็บอกไปด้วย ว่าคุณไม่ทำอะไรเลย คุณน่าจะออกมากกว่าคนอื่นนะ สบายแล้วววว!! นางก็บอกว่าไม่มีเงิน เหมือนเดิม หาไม่ทัน บ้านนางก็มีเงินนะ ไม่ยากจนเหมือนเรา เพราะนางรู้ดีว่าฐานะบ้านเราเป็นยังไง เพื่อนสนิทกันไง ไม่รู้ได้ไง มีอะไรเล่าให้กันฟังหมด!!
..เราโพสเฟส ด้วยความโมโห เราก็โดนว่าไป เราร้องไห้นะ คือเราดิ้นรนทุกอย่าง เพื่อจะให้จบ ทั้งทำเล่ม ทั้งทำบทความ แล้วก็ต้องไปนำเสนออีก ซึ่งเราอดทน ทำใจ มากๆ เราโง่เองที่เราดิ้นรนทำทุกอย่าง แต่อีกคนกับสบายใจ อยู่กรุงเทพ ไม่ทำห่าไรเลย แต่เป็นเราที่โดนว่า เราไม่ปลงเองแหล่ะ จะปลงได้ไง ไม่เคยเจออะไรแบบนี้เลย (มีลักซึ้งกว่านี้ แต่พูดไม่ได้)
..เราร้องไห้หนักมาก คุยกับแม่ไปร้องไห้ไป ทำไมต้องมาเจอแบบนี้ไม่ยุติธรรมเลย คนทำงานกับโดนว่า ก่อนวันนำเสนอ เรานอนไม่หลับ เราร้องไห้ เงินก็ได้ โดนว่าอีก เราผิดมากเลยหรอ ที่เราเป็นคนที่ทำงาน เป็นที่ดิ้นรนทำงาน เพื่อจะให้ตัวเองจบ ???
.. วันนั้นก็มี ผู้ใหญ่ใจดี มาคุยให้ นางก็โอนเงินมา ทั้งๆที่เราถามไปก่อนนหน้านี้บอกว่าไม่มี อย่างเดียว เราก็ เห้ออ อินี้ มันเป็นยังไงกันแน่วะ??
พอนำเสนอเสร็จเราก็โล่งใจ นอนหลับ แต่ก็มีอยู่ใจนะ ว่าทำไม ทำไมถึงมีคนเข้าข้างมัน มันทำกับเราขนาดนี้ งานกลุ่มก็ไม่ช่วย ไม่รู้ไปคุยอะไรกัน !
#ทุกวันนี้ก็ปลงนะ แต่ไม่ลืมเลย บางวันก็ร้องไห้บ้าง ทำไมเพื่อนที่กุคบ มันหักหลังเราแบบนี้ มัน มัน มันเลว เพื่อนๆ ในห้องก็ไม่มีใครชอบนะ เค้าบอกเราแล้ว เราไม่เชื่อเอง เสียค่าโง่เต็มๆ เราไม่สามารถพูดอะไรได้เลย เพราะว่าก็มีคนที่คอยดูเราอยู่ ตอนนี้ก็ หายไปบ้างกับความแค้น แต่ในใจเราก็ไม่เข้าใจอยู่ คนที่ไม่ทำ อะไรเลย ทำไมถึงจบง่ายๆวะ ??
#เราตัดขาดทุกอย่างกับเพื่อนคนนี้ ไม่อยากรับรู้ไม่อยากเห็นอะไร มันอยู่ได้ไงว่ะ  ทำกับเพื่อนขนาดนี้ ??
เวรกรรมคงมีจริง คงตามทันนางอยู่มั้ง ในชาตินี้ สาธุ!!

-- ยาวเลย ขอบคุณที่อ่านนะ --