ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่าน

คือ ตอนนี้เราอยู่ ม.5 ค่ะ เรียนได้เกรดดีมาตลอด แต่มาช่วงหลังเจอปัญหาเป็นโรคซึมเศร้า คือเราจะหดหู่แบบไม่รู้สาเหตุแล้วร้องไห้เป็นคนบ้าเวลาไปวัด ย่านหรือห้างเก่าๆ หรือสถานที่หดหู่ๆ ต่างจังหวัด ตลาดสด งานวัด หลังๆยิ่งเป็นหนักขึ้นๆ อยู่บ้านก็นึกถึงสถานที่พวกนี้แล้วร้องไห้ จะอ่านหนังสือทำงานทำการบ้านออกกำลังกายเล่นกีฬาอะไรก็ไม่ได้เลย จิดใจจะนึกถึงสังคมและสภาพแวดล้อมพวกนั้นตลอด(ไม่ได้ว่ามันไม่ดีนะคะ แต่ว่าเราคิดถึงแล้วหดหู่) คุณหมอ
บอกว่ามาจากการฝังใจกับบรรยากาศพวกนี้มีความทรงจำไม่ดี แต่เราก็จำไม่ได้หรอกค่ะว่าคืออะไร ตอนแรกคิดว่าตัวเองปกติ แต่ว่าจู่ๆก็เศร้าแล้วพยายามคิดหาสาเหตุว่าตัวเองเป็นอะไร ก็ยังไม่ทราบ ร้องไห้ออกมาเเล้วมันหดหู่บีบหัวใจมากๆ ตอนนี้พยายามอยู่ค่ะ เพราะเป็นแบบนี้คงใช้ชีวิตลำบากแน่ๆ ดีที่ครอบครัวเราพยายามเข้าใจ ให้คำปรึกษาตลอด

เวลาที่เราไปโรงเรียนมันหดหู่ใจตลอดเวลาเลยค่ะ ไม่ถึงกับร้องไห้บ้าคลั่งเพราะมันมีเพื่อนๆตลอดเวลา เวลามีความสุขกับเพื่อนๆจะมีลืมๆไปบ้าง แต่บางทีบรรยากาศที่โรงเรียนมันก็น่าหดหู่ หลายสาเหตุหลายๆเหตุผล มันทรมานมากจริงๆค่ะ กับการหดหู่ตลอดเวลา รู้สึกอยู่ตัวคนเดียว เคยมีวันนึงกรี้ดในชั้นเรียน ร้องไห้สติแตก คุณครูต้องโทรให้พ่อพากลับบ้าน เป็นแบบนี้มาเทอมนึง จนเราทนไม่ไหวกลับมานั่งคุยกับพ่อแม่เรื่องขอสอบ GED (สอบเทียบเท่าชั้นม.6)แล้วจะไม่เรียน ม.6ต่อ (เรารู้ตัวนะคะว่ามันเป็นการหนีปัญหายิ่งอยู่บ้านไปไม่ออกมาเจอโลกภายนอก ไปมหาลัยหรือชีวิตจริงๆก็ต้องเจออีก แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว) มหาลัยที่อยากเข้าก็เปิดรับ GED ค่ะ แต่พอเราบอกกับเพื่อนๆ เค้าก็บอกว่าคิดดีๆนะอยากให้แกอยู่กับเรา อีกปีเดียวเองนะ ทนมาตั้ง5ปีแล้ว ไหนจะกิจกรรม ม.6 หนังสือรุ่น งานเลี้ยงจบ แกจะเสียดายนะ เราคิดว่ามันก็จริง

ใครเคยเป็นโรคซึมเศร้าบ้างคะ นานไหมคะกว่าจะหาย ตอนนี้รักษามาเกือบอาทิตย์แล้ว แต่ไม่ดีขึ้นเลยค่ะ