ขึ้นชื่อว่าผู้ต้องสงสัยหรือผู้ต้องหา อาจจะไม่ได้เป็นคนผิดจริงเสมอไป
ยกตัวอย่างเคสที่ทำบัตรประชาชนหาย แล้วโดนนำบัตรประชาชนไปเปิดบัญชีธนาคาร
แต่พนักงานสอบสวนเข้าใจว่าเจ้าของบัญชีคือผู้กระทำความผิด จึงตีเป็นผู้ต้องหาในคดี และออกหมายเรียกให้มาพบได้
ยิ่งเป็นยุคเทคโนโลยีแล้วด้วย การฉ้อโกงหรือกระทำผิดผ่าน Internet ระยะไกลได้สบาย ไม่เหมือนสมัยก่อน
ผู้ต้องสงสัยหรือผู้ต้องหาก็ต้องหาวิธีการเดินทางเอง ออกค่าใช้จ่ายเอง หากไม่ไปพบก็จะโดนหมายจับอีก

แล้วประเทศขนาดใหญ่อย่างรัสเซีย อเมริกา หรือจีน ถ้าเจ้าตัวอยู่ชิคาโก้ แล้วไปโดนคดีออนไลน์ที่ลอสแองเจอลิส
ซึ่งระยะทางห่างกัน 3000 กว่ากิโลเมตร ผู้ต้องสงสัยหรือผู้ต้องหาต้องเดินทางไปพบพนักงานสอบสวนเองแบบบ้านเราไหมครับ