คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 10
สติกุศลคือกุศลวิตก แต่อกุศลวิตกไม่ถือว่าเป็นสติอกุศล เป็นไปได้
เมื่ออกุศลวิตกคือความตรึกนึกคิดที่เป็นอกุศลข้อใดข้อหนึ่งบังเกิดขึ้น ก็ทรงรู้
คือเมื่อกามวิตกความตรึกนึกคิดไปในกาม คือในเรื่อง รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ สิ่งถูกต้องที่ใคร่ที่ปรารถนาที่พอใจ หรือด้วยอำนาจกามคือความใคร่ปรารถนาพอใจ ก็ดี
ความตรึกนึกคิดไปในทางทำร้ายหมายล้างผลาญผู้อื่นใครๆ บังเกิดขึ้น ก็ทรงรู้
หรือว่าความตรึกนึกคิดไปในทางเบียดเบียนใครๆ บังเกิดขึ้น ก็ทรงรู้
ว่าบัดนี้ กามวิตกความตรึกนึกคิดไปในกามบังเกิดขึ้น พยาบาทวิตกความตรึกนึกคิดไปในทางทำร้ายหมายล้างผลาญผู้อื่นเกิดขึ้น วิหิงสาวิตกความตรึกนึกคิดไปในทางเบียดเบียนบังเกิดขึ้น
ความตรึกนึกคิดข้อใดข้อหนึ่งเหล่านี้ทั้งหมดเป็นอกุศล มีโทษ เป็นเครื่องดับปัญญา เป็นฝ่ายทำให้คับแค้นใจ ไม่เป็นไปเพื่อนิพพานคือความดับกิเลสและกองทุกข์ เมื่อทรงพิจารณารู้จักดั่งนี้ วิตกอกุศลดั่งกล่าวก็จะตั้งอยู่ไม่ได้ ต้องดับไป สงบไป
เมื่ออกุศลวิตกคือความตรึกนึกคิดที่เป็นอกุศลข้อใดข้อหนึ่งบังเกิดขึ้น ก็ทรงรู้
คือเมื่อกามวิตกความตรึกนึกคิดไปในกาม คือในเรื่อง รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ สิ่งถูกต้องที่ใคร่ที่ปรารถนาที่พอใจ หรือด้วยอำนาจกามคือความใคร่ปรารถนาพอใจ ก็ดี
ความตรึกนึกคิดไปในทางทำร้ายหมายล้างผลาญผู้อื่นใครๆ บังเกิดขึ้น ก็ทรงรู้
หรือว่าความตรึกนึกคิดไปในทางเบียดเบียนใครๆ บังเกิดขึ้น ก็ทรงรู้
ว่าบัดนี้ กามวิตกความตรึกนึกคิดไปในกามบังเกิดขึ้น พยาบาทวิตกความตรึกนึกคิดไปในทางทำร้ายหมายล้างผลาญผู้อื่นเกิดขึ้น วิหิงสาวิตกความตรึกนึกคิดไปในทางเบียดเบียนบังเกิดขึ้น
ความตรึกนึกคิดข้อใดข้อหนึ่งเหล่านี้ทั้งหมดเป็นอกุศล มีโทษ เป็นเครื่องดับปัญญา เป็นฝ่ายทำให้คับแค้นใจ ไม่เป็นไปเพื่อนิพพานคือความดับกิเลสและกองทุกข์ เมื่อทรงพิจารณารู้จักดั่งนี้ วิตกอกุศลดั่งกล่าวก็จะตั้งอยู่ไม่ได้ ต้องดับไป สงบไป
แสดงความคิดเห็น
สติอกุศลไม่มีในตำรา
จะบอกว่า สติมีแต่กุศล ไม่มีสติอกุศล
แต่ในโลกนี้สิ่งต่างๆย่อมมีของเป็นคู่
มีสุขก็มีทุข์ มีอวิชชา ก็มีวิชชา มีสัมมามรรค ก็มีมิจฉามรรค
มีสัมมาสติ ก็มีมิจฉาสติ แต่ให้เหตุผลว่า ที่มีมิจฉาสติ เพื่อให้มีมรรคครบ8
แต่ความเป็นจริงไม่มีมิจฉาสติ
แต่ธรรมชาติย่อมมีของเป็นคู่ แต่สิ่งนี้เหนือธรรมชาติ
เพราะจิตบริสุทธิ์ จิตมีสัมมัปปทาน4 ได้ละอกุศลหมดแล้ว เจริญแต่กุศล
ตนที่ไม่มีสติอกุศล เพราะคอยละ อกุศล
คอยนึกแต่เรื่องดีๆๆ เห็นคนอื่นทำดี คอยแต่อนุโมทากุศล
สติเป็นของพระอริยะ สติที่เป็นอกุศลเลยไม่มี
สติอกุศลในโลกแห่งความเป็นจริงไปอยู่ที่ไหน
สติอกุศลก็เลยไปอยู่ในตำราของมิจฉาชีพ มิจฉามรรค
พวกโจร ไม่มีสติกุศล มีแต่สติอกุศล เพราะนึกแต่เรื่องชั่วๆที่ตนทำ มีมิจฉาฑิฏฐิ
จิตที่เป็นกุศล เลยไม่มี มีแต่จิตที่เป็นอกุศล