คือเรากับแฟนคบกันได้เกือบ 9 เดือนแล้วครับแฟนเป็นคนกรุงเทพ แต่ผมดป็นคนเชียงใหม่ เราเจอกันที่มหาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพ  แฟนเป็นคนไม่ชอบไปไหน ติดบ้าน ไม่ชอบไปเที่ยวตจว ที่ๆคนเยอะๆเขาจะไม่ชอบไป เขาเป็นติ่งเกาหลีด้วย ปีหนึ่งเราเรียนที่เดียวกันแต่ปีสองเราเรียนคนละเขต ควาทรักตอนเราอยู่ปีหนึ่งไปได้สวยอยู่ พอปีสองเขาต้องไปเรียนอีกเขตหนึ่ง ทำให้เราเจอกันน้อยลง จากเดือนแรกเจอกันเดือนละ 2 3 ครั้ง เดือนถัดหลังจากนั้นเจอกันเดือนละครั้ง แล้วช่วงสอบจะเจอกัน 2 เดือนต่อครั้ง แต่ที่น่าน้อยใจคือคือเขากลับบ้านเกือบทุกอาทิตย์ และผ่านเขตที่ผมเรียนด้วยแต่เธอกลับไม่แวะหาผม ทั้งที่กลับกบเพื่อน เราจะนัดเจอกันก็ สยาม เซนลาด อารัย์ แถวๆในกรุงเทพเดือนไหนครั้งหนึ่ง ผมเคยชวนเขาไปจัฃหวัดใกล้ๆไปเช้าเย็นกลับ ก็ไม่ไปอ้างว่าพ่อไมาให้กลับไปทั้งที่มีเพื่อนผมไปด้วยเยอะ (เพื่อนผญที่เขารู้จัดและสนิทด้วย)  ทั้งที่เขาไปเที่ยวถึงเกาหลีกับเพื่อนได้ มันก็น่าน้อยใจ แต่ก้ต้องยอมรับได้ในส่วนนี้ เขาเป็นคนไม่ชอบให้ใครมาสั่ง เป็นคนเอาแต่ใจตัวเอง มีครั้งหนึ่งไปเที่ยวแถวอารีย์แล้วไม่รู้ไปไหนต่อ ผมเลยแนะนำไป สยามมั้ยเขาก็บอกคนเยอะ ไปสวนสัตว์ก็อกว่าร้อน ชวนไปดูหนังก็บอกว่าเสียเวลา ไม่คุ้ม ผมทนไม่ไหวเลยบอกว่าเเยกย้ายกลับบ้าน วันนั้นทะเลาะกันหนักมากเกืยบเลิก แต่ก็ยัฃไม่เลิกก็ไปนั่ฃคุยปรับความเข้าใจกันว่าทำไมเป็นคนเอาแต่ใจ เขาก็บอกเป็นแบบนี้นานแล้ว ผมก็บอกให้ปรับเปลี่ยนนิสัยเขาก็ไม่ว่าไง เขาชอบบอกว่าผมชอบชวนทะเลาะ ซึ่งมันก็เหมือนกับทีาเขาพูด เพราะเธอเป็นผญที่ไม่เหมือนรนอื่น ไม่ติดเเฟนเลย อยอยากรู้ว่าคบไปเพื่ออะไร ต้องการอะไร ผมหามาให้หมด แค่ขอให้อยู่ด้วยกันนานๆ ม่เคยมีโมเม้นนี้เลย ทำไมเราไม่เหมือนคู่อื่นๆผมก็แอบอิจฉาคู่คนอื่นที่เขาไปไหนมาไหนด้วยกันได้ แล้วนี่คือไร เอาแต่ใจตัวเองิบหาย แต่ผมรักเขานะครับยอมทุกอย่าง อยากไดเอะไรผมเก็บตังซื้อให้ได้ แต่เธอเหมือนไม่คยเห็นแค่กับผมเลย ล่าสดผมเถามเธอไปว่าแฟนเก่ากับผมใครดีกว่ากัน เขาก็ตอบว่าแฟนเก่าดีกว่าผม บอกว่าผมชอบชวนทะเลาะแล้วก็วุ่นวายกับชีวิตเขามากไป เจอคำนี้ไปจุกเลยครับ ผมไม่รู้จะเอายังไงกับผญคนนี่อดี ผมยังรักเขอบยู่นะครับแต่ผมเหนื่อยแล้ว เหมือนเขาไม่รักผมเลย แบบมีก็ได้ไม่มีก็ได้ เห้อ