ใกล้จะสิ้นปี 2016 แล้ว อีกไม่กี่ชั่วโมง ก็จะก้าวข้ามเข้าสู่ปีใหม่ แต่ปล่าวเลย สำหรับผมมันกำลังจะก้าวเข้าสู่ปีใหม่ที่สุดแสนจะอับเฉา เฉาชนิดที่เรียกว่า พลุไฟที่สวยและสว่างสดใสแค่ไหน ก็ต้องกลับลำดำมืดเมื่อเจอความรู้สึกในก้นบึ้งของหัวใจผม
ไม่ต้องเดาก็พอจรู้ได้ เมื่อบ่ายที่ผ่านมา ผมเพิ่งจะโดนคนรักบอกเลิกอย่างไม่ใยดี มันเป็นความรักที่สุดทรุดโทรมส่งท้ายปีเก่า เธอจากไปอย่างไม่หวนกลับคืน เราไม่ได้ทะเลาะกัน แต่เป็นเพราะเธอปันใจ เศร้าและเสียใจอะไรมันแพงกว่ากัน -ผมจะซื้อ.
ใจบางๆถูกกางออกเป็นแผลใหญ่ๆ ไม่มีความสุขเอาเสียเลย น้ำตามันขังอยู่เต็มไปหมด ผมหนีทุกอย่างออกมาหลบซ้อนอยู่ในห้องเหงาๆ จะข้ามปีใหม่ไปได้อย่างไร ในเมื่อน้ำตามันท่วมอยู่ขนาดนี้ พี่ชายที่รักและเป็นห่วง ทราบข่าวผ่านไลน์ รีบดิ่งมาหาอย่างทันใจ ผมตอบรับอย่างไม่เต็มใจ หัวใจยังไม่พร้อมให้ใครปลอบประโลม พี่ชายก็ทำหน้าที่ของเค้าอย่างเต็มที่ ตัวผมก็ทำหน้าที่ของคนเศร้าได้อย่างเต็มที่เช่นกัน
เรื่องต่างๆระบายออกมาเรื่องแล้วเรื่องเล่า ตาผมบ่วมเป่งเพราะความเศร้าในใจคิดถึงแต่คนรักเก่า หมดแล้วจริงๆหรือนี่ ความรักของเรา ผมได้แต่ถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า กอดตัวเองไปกับความเศร้าได้ไม่ทันไร
แล้ว ผมลืมหมักหมู พรุ่งนี้มีงานเลี้ยงปีใหม่ที่ทำงาน งานนี้ทุกคนคาดหวังจะกินหมูย่างของผมอย่างเต็มที่ ผมใจหาย เวลานี้ไม่อยากทำอะไรเลยจริงๆ แต่เมื่อรับปากเค้าแล้ว ผมก็ต้องทำ พลางค่อยๆสอดตัวหลุดออกจากเตียงนอน พี่ชายถามผม
เอ็งจะไปไหนวะ อย่าฟุ้งซ่านเลย ทำอะไรตอนนี้มันก็ไม่ดีขึ้นมา แกพูดพลาง ขยี้ตาอยากเห็นว่าผมจะทำอะไรด้วยความเป็นห่วง
ผมลุกขึ้นไปหยิบหมูในตู้เย็น ซอสหอยนางรมขวดใหญ่ประคองมาไว้ข้างๆตัว น้ำตาล น้ำปลา ถูกวางอยู่ไม่ห่าง ผมค่อยๆขยำมันรวมกัน น้ำตาค่อยๆไหลริน ถามตัวเองซ้ำๆ ทำไมกูต้องมาหมักหมูตอนนี้ด้วยวะ โชคชะตาไม่เลือกเวลาจริงๆ
หมูถูกหมักคลุกเคล้าเข้ากันเป็นอย่างดี ผมจับมันยัดเข้าตู้เย็น รอย่างไฟในวันพรุ่งนี้ หลายคนคงดีใจที่ได้กินมัน ผมก็ดีใจด้วย พูดประชดตัวเองในใจมันเงียบๆแบบนี้แหละ ผมคิด
เช้าปีใหม่ ที่ทำงานร้องโหยหวน
ต่างทิ้งเสียใส่กันไม่หยุด บ้างก็ร้องโหย หมูเอ็งทำไมมันหอมจังวะ มันต้องเด็ดแน่ๆ ไม่เสียแรงที่รอ ทุกคนต่างดีใจที่เห็นผมหอบหิ้วหมูย่างจานใหญ่มาวางตระหง่านตรงหน้า ผมฝืนยิ้มชวนทุกคนกิน ไม่มีใครปฏิเสธ.
พี่ หมูย่างรอบนี้เป็นไงบ้าง ผมถามเหมือนทุกครั้ง
อร่อยๆๆ อร่อยเหมือนเดิมเลยวะ แต่รอบนี้ทำไมมันเค็มแปลกๆ แต่ก็อร่อยดี
ผมได้แต่เลี่ยงไม่สบตา แล้วขอตัวเดินหายไป.
////
รวดเดียวจบ ไม่มีแก้ ขออภัยถ้าไม่สมูทนะครับ
หมูย่างน้ำตา
ไม่ต้องเดาก็พอจรู้ได้ เมื่อบ่ายที่ผ่านมา ผมเพิ่งจะโดนคนรักบอกเลิกอย่างไม่ใยดี มันเป็นความรักที่สุดทรุดโทรมส่งท้ายปีเก่า เธอจากไปอย่างไม่หวนกลับคืน เราไม่ได้ทะเลาะกัน แต่เป็นเพราะเธอปันใจ เศร้าและเสียใจอะไรมันแพงกว่ากัน -ผมจะซื้อ.
ใจบางๆถูกกางออกเป็นแผลใหญ่ๆ ไม่มีความสุขเอาเสียเลย น้ำตามันขังอยู่เต็มไปหมด ผมหนีทุกอย่างออกมาหลบซ้อนอยู่ในห้องเหงาๆ จะข้ามปีใหม่ไปได้อย่างไร ในเมื่อน้ำตามันท่วมอยู่ขนาดนี้ พี่ชายที่รักและเป็นห่วง ทราบข่าวผ่านไลน์ รีบดิ่งมาหาอย่างทันใจ ผมตอบรับอย่างไม่เต็มใจ หัวใจยังไม่พร้อมให้ใครปลอบประโลม พี่ชายก็ทำหน้าที่ของเค้าอย่างเต็มที่ ตัวผมก็ทำหน้าที่ของคนเศร้าได้อย่างเต็มที่เช่นกัน
เรื่องต่างๆระบายออกมาเรื่องแล้วเรื่องเล่า ตาผมบ่วมเป่งเพราะความเศร้าในใจคิดถึงแต่คนรักเก่า หมดแล้วจริงๆหรือนี่ ความรักของเรา ผมได้แต่ถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า กอดตัวเองไปกับความเศร้าได้ไม่ทันไร
เอ็งจะไปไหนวะ อย่าฟุ้งซ่านเลย ทำอะไรตอนนี้มันก็ไม่ดีขึ้นมา แกพูดพลาง ขยี้ตาอยากเห็นว่าผมจะทำอะไรด้วยความเป็นห่วง
ผมลุกขึ้นไปหยิบหมูในตู้เย็น ซอสหอยนางรมขวดใหญ่ประคองมาไว้ข้างๆตัว น้ำตาล น้ำปลา ถูกวางอยู่ไม่ห่าง ผมค่อยๆขยำมันรวมกัน น้ำตาค่อยๆไหลริน ถามตัวเองซ้ำๆ ทำไมกูต้องมาหมักหมูตอนนี้ด้วยวะ โชคชะตาไม่เลือกเวลาจริงๆ
หมูถูกหมักคลุกเคล้าเข้ากันเป็นอย่างดี ผมจับมันยัดเข้าตู้เย็น รอย่างไฟในวันพรุ่งนี้ หลายคนคงดีใจที่ได้กินมัน ผมก็ดีใจด้วย พูดประชดตัวเองในใจมันเงียบๆแบบนี้แหละ ผมคิด
เช้าปีใหม่ ที่ทำงานร้องโหยหวน
ต่างทิ้งเสียใส่กันไม่หยุด บ้างก็ร้องโหย หมูเอ็งทำไมมันหอมจังวะ มันต้องเด็ดแน่ๆ ไม่เสียแรงที่รอ ทุกคนต่างดีใจที่เห็นผมหอบหิ้วหมูย่างจานใหญ่มาวางตระหง่านตรงหน้า ผมฝืนยิ้มชวนทุกคนกิน ไม่มีใครปฏิเสธ.
พี่ หมูย่างรอบนี้เป็นไงบ้าง ผมถามเหมือนทุกครั้ง
อร่อยๆๆ อร่อยเหมือนเดิมเลยวะ แต่รอบนี้ทำไมมันเค็มแปลกๆ แต่ก็อร่อยดี
ผมได้แต่เลี่ยงไม่สบตา แล้วขอตัวเดินหายไป.
////
รวดเดียวจบ ไม่มีแก้ ขออภัยถ้าไม่สมูทนะครับ