งานเก่ายังเคลียไม่หมด งานใหม่ก็มาเรื่อยๆ ไม่มีที่สิ้นสุด ยิ่งอยู่ก็ยิ่งมีหน้าที่รับผิดชอบเพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้น เรื่อยๆ ในขณะที่เงินเดือนก็ไม่ได้ขึ้นเยอะแยะอะไรเลย หัวหน้าเคยบอกเราตอนเข้าไปทำงานใหม่ๆ จำได้คร่าวๆ ว่า ให้เราค่อยๆ เรียนรู้งานไปเรื่อยๆ จะได้เป็นความรู้ติดตัวเราไป อย่าทำตัวเหมือนน้ำเต็มแก้ว ซึ่ง ณ เวลานั้น เราใหม่ เป็นช่วงเรียนรู้งาน ซึ่งเรายังไม่รู้หน้าที่ที่ตัวเองต้องรับผิดชอบ มีงานอะไรมาให้ทำก็ทำหมด เรียนรู้งานหมดทุกอย่าง ใหม่ๆยังพอมีเวลาเหลือเราก็มีเวลาจัดเก็บเอกสารให้เป็นระเบียบทุกๆวัน ทำงานล่วงหน้า แต่พอมาตอนนี้เวลาผ่านมาหลายปี หน้าที่และความรับผิดชอบมากขึ้น เพิ่มขึ้น เยอะขึ้น เรื่อยๆ จนเรารู้สีกเหมือนจะไม่ไหวในหลายๆ ครั้ง มีความรู้สีกว่างานตรงจุดที่เราทำมันเยอะขึ้นมาก เกินกว่าที่คนสองคนจะทำไหว งานล่าช้าไปมาก ในทุกๆเรื่อง อะไรที่เคยทำทันก็ไม่ทัน อะไรที่เคยทำไหวก็ไม่ไหว บริษัทขยายกิจการเพิ่มมากขึ้นแต่คนทำงานยังคงเท่าเดิม (2 คน) หัวหน้าไม่หาคนมาเพิ่ม ได้แต่รอเขาจะเห็นใจ เราก็ได้แต่พูดว่าทำไม่ทัน ทำไม่ทัน พูดมาเป็นปีแล้ว ก็ยังคงมอบหมายงานให้ทำต่อไป โดยไม่มีทีท่าจะสงสาร เป็นห่วงหรือเห็นอกเห็นใจใดๆ นั่งทำงานไปคิดอยากจะลาออกไป จนวันนี้รู้สึกกดดันน้ำตาจะไหล อยากจะร้องไห้ออกมาเลย
อยากรู้ที่อื่นเขาเป็นอย่างไรกันบ้าง? งานเยอะเหมือนกันไหม? มีวิธีจัดการอย่างไร?
เราควรทำอย่างไรต่อไป?
--> อดทนต่อไปเพราะที่อื่นก็เป็นเหมือนกัน
--> ลาออก หางานใหม่
--> คุยกับหัวหน้าขอคนเพิ่ม
เคยงานเยอะมากจนอยากร้องไห้ไหม?
อยากรู้ที่อื่นเขาเป็นอย่างไรกันบ้าง? งานเยอะเหมือนกันไหม? มีวิธีจัดการอย่างไร?
เราควรทำอย่างไรต่อไป?
--> อดทนต่อไปเพราะที่อื่นก็เป็นเหมือนกัน
--> ลาออก หางานใหม่
--> คุยกับหัวหน้าขอคนเพิ่ม