นี่เป็นกระทู้แรกของผมครับ ขอเกริ่นก่อนว่าผมเล่นพันทิปมานานแล้ว ผมเป็นผู้ชายเงียบๆพูดไม่ค่อยเก่ง เจ็บปวดและผิดหวังกับความรักมานับครั้งไม่ถ้วน
เพราะเป็นคนเข้าหาคนอื่นยาก แถมบุคลิกก็ขรึมๆเลยไม่มีคนเข้าหา มีเพียงทางเดียวที่จะสื่อสารเพื่อทำความรู้จักกันได้คือผ่านข้อความแชท ก่อนหน้านี้
ผมเคยติดเกมส์ออนไลน์ โดนหลอกมานับครั้งไม่ถ้วน จนในที่สุดก็ได้แฟนคนแรกจากในนั้น ย้ายมาอยู่ด้วยกัน คบกันได้สี่ปีก็ทิ้งกันไป เพราะมีปัญหาหลายอย่างที่ทำให้เข้ากันไม่ได้ ความรักที่มีให้มันสวนทาง ผมรักเธอมากขึ้น แต่เธอค่อยๆลดน้อยลง ในที่สุดก็จบ ใช้เวลาทำใจอยู่เป็นปี เมื่อผมเลือกที่จะตัดขาดทุกฃ่องทาง ท้ายที่สุดก็ทำใจได้ ความรักครั้งเก่าได้จบลงไปแล้ว....
ความรักครั้งใหม่ ผมเจอเธอในพันทิป ถูกใจในหลายๆอย่างจากข้อความโพสต์ของเธอ รู้สึกได้ทันทีว่าเรามีอะไรคล้ายคลึงกันมาก ทั้งประสบการณ์ที่เจอมาในชีวิต ความชอบ และผมคิดว่าเราสองคนน่าจะเข้ากันได้ เพราะเธอเป็นคนแคร์คนอื่นมากกว่าตัวเอง ผมก็เช่นกัน เมื่ออยู่ด้วยกันในอนาคต ผมเชื่อว่าเราจะมีความเข้าอกเข้าใจกันได้ดี เมื่อเริ่มทำความรู้จัก ได้พูดคุยกันมากขึ้น ผมก็พบว่าเราสองคนมีความบังเอิญเหมือนหลายอย่างมากๆ ยิ่งทำให้ผมประทับใจ ทัศนคติที่ดีในการดำเนินชีวิต เธอเป็นสาวเก่ง ขยันและอดทน ดุนิดๆห้าวหน่อยๆ ตรงสเปคผมมาก ผมรู้ในทันทีว่าคนนี้ใช่ รู้สึกของคุณแฟนเก่าเลยที่ทั้งกัน ทำให้ผมมาเจอเธอคนนี้ ด้วยเราทั้งคู่อยู่ในวัยทำงาน อย่างแรกที่เข้าใจเลยคืออาจจะตอบช้าบ้าง แต่จะไม่ดองข้อความไว้เด็ดขาด มักจะตอบทันทีที่ว่าง เพราะเราทั้งคู่เข้าใจว่าคนรอจะรู้สึกไม่ดี
ผมได้ส่งข้อความไปเพื่อขอทำความรู้จักกับเธอในวันที่ 6 พฤศจิกายนที่ผ่านมา และได้เริ่มคุยจริงจังผ่านไลน์เมื่อ 10 พฤศจิกายน อีก 6 วันก็จะครบรอบ 2 เดือนที่เราคุยกันแล้ว หลายคนอาจจะคิดว่าเวลาแค่นี้น้อยไป แต่สำหรับคนที่คิดว่าใช่ เวลาไม่ใช่ปัจจัยสำคัญเลย คุยเหมือนรู้จักและคุ้นเคยกันกันมานาน
ผมเคยติดเกมส์มาก แต่เธอคนนี้ดึงผมออกมาได้ ทำให้ผมรู้สึกอยากมีเวลาให้เธอมากขึ้น ทำให้ผมมีเป้าหมายในชีวิต และผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้คุยกับเธอ แม้เวลาคุยกันจะไม่มากในแต่ละวัน ขอแค่รับรู้ได้ว่าเราจะไม่ทิ้งกัน ผมก็สุขใจแล้ว ผมได้ให้สัญญาเธอไว้ว่าจะไม่มีวันปล่อยมือเธอ เราจะผ่านมันไปด้วยกัน ไม่ว่าหนทางข้างหน้าจะเจอกับปัญหาอะไร
ปัญหาอยู่ที่เธอทำงานหนักมาก ทำโอทีเกือบทุกวัน บางทีก็เต็มเดือน ผมเป็นห่วงเธอมากเรื่องนี้ ช่วงหลังๆมานี้ เธอทำงานจนล้มป่วย เพราะงานที่เธอทำมีความเครียดและกดดันสูงมาก ยิ่งปลายปีแบบนี้ทำโอทียันเที่ยงคืน ตีหนึ่ง บางทีตีสองตีสาม เวลาในแต่ละวันของชีวิตเธอกว่า 90% อยู่กับงาน เมื่อเธอล้มป่วย เธอจะปิดโทรศัพท์ ไม่อยากรับรู้อะไรจนข้ามวัน นั่นคือครั้งแรกที่ผมรับรู้ คิดถึงและเป็นห่วงเธอมาก ไม่รู้ว่าเธอป่วย ในใจเอาแต่คิดว่าเธอเป็นอะไร ข้อความก็ไม่อ่าน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้คุยกันทุกวัน เธอให้เหตุผลว่า ไม่อยากให้ผมเจ็บปวดกับการรอเธอ เพราะเธอไม่มีเวลาให้ บอกเปรยๆให้ผมไปหาคนที่ดีกว่าและมีเวลาให้ผมมากกว่าเธอ
ตอนนี้ผ่านไป 3 วันแล้วที่เราไม่ได้คุยกัน วันแรกผมเข้าในว่าเธอป่วย ผมก็ส่งข้อความตามปกติให้เธอได้อ่านบ้าง วันที่สองผมเริ่มเป็นห่วงว่าเธอคงป่วยหนัก
แต่วันนี้ผมเริ่มเข้าใจแล้วว่า เธอคิดจะตัดผมออกจากชีวิตเธอแล้ว ทุกข้อความในไลน์ที่ผมส่งไปคงไม่ถึงเธออีกแล้ว เพราะเปิดอ่านล่าสุดเมื่อสองวันก่อนและไม่ตอบกลับอะไร แถมวันนี้ยังเห็นสเตตัสไลน์เธอเปลี่ยนไป"จะลบอดีตต้องทำยังไง" ผมยิ่งแน่ใจว่ากำลังจะเสียเธอไป ผมไม่อยากเสียเธอไป จะมีโอกาสแค่ไหนที่คนเราจะเจอคนที่ใช่ คนที่เข้าใจกัน และเหมือนกันแทบทุกอย่างแบบนี้ ผมเทใจให้เธอไปหมดแล้ว และผมคงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากฝากข้อความถึงเธอผ่านพันทิป ที่เป็นจุดแรกที่เราเริ่มรู้จักกัน ได้แต่หวังว่าข้อความนี้จะส่งถึงเธอ อยากให้เธอรู้ว่าเธอสำคัญและมีความหมายกับชีวิตผมมากขนาดไหน และผมยังคงรอเธอกลับมาเสมอ ผมตัวคนเดียวและไม่อยากกลับไปอยู่คนเดียวอีกแล้ว
ผมเป็นคนคิดมาก และเธอก็เป็นคนคิดมากเหมือนผม ผมเข้าใจว่าเธอคิดว่าทางออกนี้จะดีที่สุดต่อผม แต่ผมไม่อยากปล่อยเธอไว้คนเดียว ผมอยากดูแลเธอ และจะทำทุกอย่างให้เธอมีความสุข แม้ตอนนี้เธอจะกำลังผลักไสผมก็ตาม แต่ผมเข้าใจเธอ....
ชีวิตผมไม่ต้องการอะไรมากหรอก ขอแค่มีเธออยู่ข้างๆไม่ทิ้งกันไปไหน อาจจะไม่จำเป็นต้องคุยกันทุกวันหรือตลอดเวลาก็ได้ ขอแค่บอกกันบ้างก็พอ ให้เวลาตัวเองบ้าง อย่าลืมว่ามีผมอยู่อีกคน อย่าทำให้คำว่าไม่มีเวลามาทำให้เราจากกันเลย เวลาแม้ไม่มากยิ่งมีค่าเมื่อเราแทบไม่มีเวลาให้กัน อย่าหายไปเงียบๆแบบนี้เลยครับ T-T....
เธอไม่ค่อยได้เข้าพันทิป หากใครพอรู้จักเธอ ฝากบอกเธอได้ไหม ว่ามีคนคนนึงกำลังรอเธอกลับมา เป็นห่วงมากและคิดถึงเธอเสมอ
หากข้อความนี้ส่งไม่ถึงเธอ คงเป็นแค่การระบายความรู้สึกของผู้ชายคนนึงเท่านั้น ที่ยังมีความหวังอยู่(แม้จะริบหรี่)
ขอบคุณพันทิปครับ ที่มีพื้นที่ให้ผมได้ระบายความรู้สึก ขอบคุณเพื่อนๆที่อ่านจนจบ และฝากบอกเธอว่า ผมไม่เคยโกรธเธอเลย และพร้อมรอเธอกลับมาเสมอ ครึ่งหนึ่งของชีวิตผม....
ในวันที่ใจรู้สึกอ่อนแอและเปราะบาง กำลังใจเล็กๆมีค่าเสมอ....
"จะลบอดีตต้องทำยังไง" ตามหาครึ่งหนึ่งของชีวิตที่กำลังจะหายไป กลับมาเถอะ อย่าทิ้งกันไปแบบนี้เลย T-T....
เพราะเป็นคนเข้าหาคนอื่นยาก แถมบุคลิกก็ขรึมๆเลยไม่มีคนเข้าหา มีเพียงทางเดียวที่จะสื่อสารเพื่อทำความรู้จักกันได้คือผ่านข้อความแชท ก่อนหน้านี้
ผมเคยติดเกมส์ออนไลน์ โดนหลอกมานับครั้งไม่ถ้วน จนในที่สุดก็ได้แฟนคนแรกจากในนั้น ย้ายมาอยู่ด้วยกัน คบกันได้สี่ปีก็ทิ้งกันไป เพราะมีปัญหาหลายอย่างที่ทำให้เข้ากันไม่ได้ ความรักที่มีให้มันสวนทาง ผมรักเธอมากขึ้น แต่เธอค่อยๆลดน้อยลง ในที่สุดก็จบ ใช้เวลาทำใจอยู่เป็นปี เมื่อผมเลือกที่จะตัดขาดทุกฃ่องทาง ท้ายที่สุดก็ทำใจได้ ความรักครั้งเก่าได้จบลงไปแล้ว....
ความรักครั้งใหม่ ผมเจอเธอในพันทิป ถูกใจในหลายๆอย่างจากข้อความโพสต์ของเธอ รู้สึกได้ทันทีว่าเรามีอะไรคล้ายคลึงกันมาก ทั้งประสบการณ์ที่เจอมาในชีวิต ความชอบ และผมคิดว่าเราสองคนน่าจะเข้ากันได้ เพราะเธอเป็นคนแคร์คนอื่นมากกว่าตัวเอง ผมก็เช่นกัน เมื่ออยู่ด้วยกันในอนาคต ผมเชื่อว่าเราจะมีความเข้าอกเข้าใจกันได้ดี เมื่อเริ่มทำความรู้จัก ได้พูดคุยกันมากขึ้น ผมก็พบว่าเราสองคนมีความบังเอิญเหมือนหลายอย่างมากๆ ยิ่งทำให้ผมประทับใจ ทัศนคติที่ดีในการดำเนินชีวิต เธอเป็นสาวเก่ง ขยันและอดทน ดุนิดๆห้าวหน่อยๆ ตรงสเปคผมมาก ผมรู้ในทันทีว่าคนนี้ใช่ รู้สึกของคุณแฟนเก่าเลยที่ทั้งกัน ทำให้ผมมาเจอเธอคนนี้ ด้วยเราทั้งคู่อยู่ในวัยทำงาน อย่างแรกที่เข้าใจเลยคืออาจจะตอบช้าบ้าง แต่จะไม่ดองข้อความไว้เด็ดขาด มักจะตอบทันทีที่ว่าง เพราะเราทั้งคู่เข้าใจว่าคนรอจะรู้สึกไม่ดี
ผมได้ส่งข้อความไปเพื่อขอทำความรู้จักกับเธอในวันที่ 6 พฤศจิกายนที่ผ่านมา และได้เริ่มคุยจริงจังผ่านไลน์เมื่อ 10 พฤศจิกายน อีก 6 วันก็จะครบรอบ 2 เดือนที่เราคุยกันแล้ว หลายคนอาจจะคิดว่าเวลาแค่นี้น้อยไป แต่สำหรับคนที่คิดว่าใช่ เวลาไม่ใช่ปัจจัยสำคัญเลย คุยเหมือนรู้จักและคุ้นเคยกันกันมานาน
ผมเคยติดเกมส์มาก แต่เธอคนนี้ดึงผมออกมาได้ ทำให้ผมรู้สึกอยากมีเวลาให้เธอมากขึ้น ทำให้ผมมีเป้าหมายในชีวิต และผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้คุยกับเธอ แม้เวลาคุยกันจะไม่มากในแต่ละวัน ขอแค่รับรู้ได้ว่าเราจะไม่ทิ้งกัน ผมก็สุขใจแล้ว ผมได้ให้สัญญาเธอไว้ว่าจะไม่มีวันปล่อยมือเธอ เราจะผ่านมันไปด้วยกัน ไม่ว่าหนทางข้างหน้าจะเจอกับปัญหาอะไร
ปัญหาอยู่ที่เธอทำงานหนักมาก ทำโอทีเกือบทุกวัน บางทีก็เต็มเดือน ผมเป็นห่วงเธอมากเรื่องนี้ ช่วงหลังๆมานี้ เธอทำงานจนล้มป่วย เพราะงานที่เธอทำมีความเครียดและกดดันสูงมาก ยิ่งปลายปีแบบนี้ทำโอทียันเที่ยงคืน ตีหนึ่ง บางทีตีสองตีสาม เวลาในแต่ละวันของชีวิตเธอกว่า 90% อยู่กับงาน เมื่อเธอล้มป่วย เธอจะปิดโทรศัพท์ ไม่อยากรับรู้อะไรจนข้ามวัน นั่นคือครั้งแรกที่ผมรับรู้ คิดถึงและเป็นห่วงเธอมาก ไม่รู้ว่าเธอป่วย ในใจเอาแต่คิดว่าเธอเป็นอะไร ข้อความก็ไม่อ่าน ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้คุยกันทุกวัน เธอให้เหตุผลว่า ไม่อยากให้ผมเจ็บปวดกับการรอเธอ เพราะเธอไม่มีเวลาให้ บอกเปรยๆให้ผมไปหาคนที่ดีกว่าและมีเวลาให้ผมมากกว่าเธอ
ตอนนี้ผ่านไป 3 วันแล้วที่เราไม่ได้คุยกัน วันแรกผมเข้าในว่าเธอป่วย ผมก็ส่งข้อความตามปกติให้เธอได้อ่านบ้าง วันที่สองผมเริ่มเป็นห่วงว่าเธอคงป่วยหนัก
แต่วันนี้ผมเริ่มเข้าใจแล้วว่า เธอคิดจะตัดผมออกจากชีวิตเธอแล้ว ทุกข้อความในไลน์ที่ผมส่งไปคงไม่ถึงเธออีกแล้ว เพราะเปิดอ่านล่าสุดเมื่อสองวันก่อนและไม่ตอบกลับอะไร แถมวันนี้ยังเห็นสเตตัสไลน์เธอเปลี่ยนไป"จะลบอดีตต้องทำยังไง" ผมยิ่งแน่ใจว่ากำลังจะเสียเธอไป ผมไม่อยากเสียเธอไป จะมีโอกาสแค่ไหนที่คนเราจะเจอคนที่ใช่ คนที่เข้าใจกัน และเหมือนกันแทบทุกอย่างแบบนี้ ผมเทใจให้เธอไปหมดแล้ว และผมคงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากฝากข้อความถึงเธอผ่านพันทิป ที่เป็นจุดแรกที่เราเริ่มรู้จักกัน ได้แต่หวังว่าข้อความนี้จะส่งถึงเธอ อยากให้เธอรู้ว่าเธอสำคัญและมีความหมายกับชีวิตผมมากขนาดไหน และผมยังคงรอเธอกลับมาเสมอ ผมตัวคนเดียวและไม่อยากกลับไปอยู่คนเดียวอีกแล้ว
ผมเป็นคนคิดมาก และเธอก็เป็นคนคิดมากเหมือนผม ผมเข้าใจว่าเธอคิดว่าทางออกนี้จะดีที่สุดต่อผม แต่ผมไม่อยากปล่อยเธอไว้คนเดียว ผมอยากดูแลเธอ และจะทำทุกอย่างให้เธอมีความสุข แม้ตอนนี้เธอจะกำลังผลักไสผมก็ตาม แต่ผมเข้าใจเธอ....
ชีวิตผมไม่ต้องการอะไรมากหรอก ขอแค่มีเธออยู่ข้างๆไม่ทิ้งกันไปไหน อาจจะไม่จำเป็นต้องคุยกันทุกวันหรือตลอดเวลาก็ได้ ขอแค่บอกกันบ้างก็พอ ให้เวลาตัวเองบ้าง อย่าลืมว่ามีผมอยู่อีกคน อย่าทำให้คำว่าไม่มีเวลามาทำให้เราจากกันเลย เวลาแม้ไม่มากยิ่งมีค่าเมื่อเราแทบไม่มีเวลาให้กัน อย่าหายไปเงียบๆแบบนี้เลยครับ T-T....
เธอไม่ค่อยได้เข้าพันทิป หากใครพอรู้จักเธอ ฝากบอกเธอได้ไหม ว่ามีคนคนนึงกำลังรอเธอกลับมา เป็นห่วงมากและคิดถึงเธอเสมอ
หากข้อความนี้ส่งไม่ถึงเธอ คงเป็นแค่การระบายความรู้สึกของผู้ชายคนนึงเท่านั้น ที่ยังมีความหวังอยู่(แม้จะริบหรี่)
ขอบคุณพันทิปครับ ที่มีพื้นที่ให้ผมได้ระบายความรู้สึก ขอบคุณเพื่อนๆที่อ่านจนจบ และฝากบอกเธอว่า ผมไม่เคยโกรธเธอเลย และพร้อมรอเธอกลับมาเสมอ ครึ่งหนึ่งของชีวิตผม....
ในวันที่ใจรู้สึกอ่อนแอและเปราะบาง กำลังใจเล็กๆมีค่าเสมอ....