เรื่องมีอยู่ว่า. 3ปีที่แล้วเรามีปัญหากับครอบครัวทะเลาะกันหนักมากตอนนั้นอายุ16 ค่ะ คือคิดรัยไม่ออกมืดแปดด้านเลย เลยกินยาฆ่าตัวตายค่ะ แต่แม่พาไปโรงพยาบาบทันเลยรอดค่ะ ตอนนั้นพอหายดีก็พบจิตแพทนะค่ะ แค่เราก็บอกแค่ว่ากินยาเกินไม่มีอะไรมากคือตอนนั้นแบบกลัวคนอื่นจะมองว่าเราบ้า
หลังตากนั้นก็รู้สึกเบื่อ เบื่อหน่ายเบื่อทุกอย่าง บางทีก็รู้สึกว่านี่เกิดมาทำไม อนู่ไปทำไม ทำร้ายตัวเองก็มีบ้างแต่ไม่หนักหนาอะไรก็แค่ระบายความรู้สึก เป็นแบบนี้จนผ่านมาปีที่3คือปีนี้ เมื่อวานเราทะเลาะกับแม่หนักมากเรา คิดไรไม่ออกแล้ว เราเลยเตรียมกินยาละตอนนั้นมียาอยู่เต็มกำมือแต่แม่กับน้าก็มาแย่งยา เราเลยแบบ บอกแม่ว่า แม่หนูไม่ไหวแล้ว ไม่เอาแล้วไม่อยู่แล้ว พอแล้ว มันทรมานอะมันแย่สุดๆตอนนั้น แต่ก็ทันกินไปไม่เกิน10เม็ดแต่ก็อวกออกมาหมด เพราะแม่กับน้าคอยแย่งคอยห้าม น้าประกบติดตลอดทำไรไม่ได้เลย. เราตื่นมาเกือบเที่ยงคงเป็นเพราะยา เราเห็นแม่ร้องไห้เราสงสาร แม่มากอะ คือไม่อยากคิดทำร้ายตัวเองไม่อยากคิดฆ่าตัวตายอีกแล้ว แต่มันทำไม่ได้อะ มันทรมานนะ ควรทำไงดีค่ะ จะไปหาหมอดีไหม แล้วจะบอกหมอว่าไง ไปหาหมออะไร เขาจะว่าเราบ้ารึป่าวค่ะ